454 resultaten.
Bezoek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 225 Toen een ex bij me kwam logeren
had ik mijn teveel aan lijsten
wat maar schimmelde
en voedsel werd voor zilvervis,
weggedaan:
twintig jaar herinnering en ik
twijfelend of dat geen spijt...
Hij eenmaal bij me,
ging het over werk,
over liefde en die tijd,
het vulde mij
met zoveel dankbaarheid,
waarin al die lijsten pasten.
's Morgens…
Bij de Beelden aan Zee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 72 Ik wacht,
zittend voor twee kooitjes
waarin twee beeldjes
gevangen zitten.
Terwijl ik voorbijgangers bekijk.
Jij dan onhoorbaar naast me komt zitten
en 'k, onverstoorbaar lijk,
'k mijn hoofd op je schouder vlij,
mijn arm om je rug
Zullen we wat op strand gaan liggen, vraag je
Zoals jij dan ligt
met je hoofd op mijn buik,
'k jou…
Bij een boeket
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 64 Dingen gaan samen:
Jou, trouw, wou, rouw, hou van jou
Een steeds opnieuw weer beginnen
iets in jezelf overwinnen
Stapje voor stapje,
het leven geen grapje
Maar toch kun je op sommige dagen
lichtheid voelen,
als word je gedragen
Dat gevoel hebben
tussen alle gewoel van de wereld,
tussen de bende ellende
Want altijd komen
bloemen en…
Bij foto
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 82 Ontspannend lopend met stok
stuttend zijn lijf
en zijn leden,
peinst in de verte
over 't verleden
of is hij
nu juist in het heden?…
Bij foto
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 157 Oud hout
vroeger boom
Nu vorm je voor schelpjes
algen en wieren
de zeemeeuw en andere dieren
een toevlucht
een schaduwplek voor een worm…
Bij foto 2
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 49 Ik hecht aan:
de kleuren van 't hout
en van het strand
en van de zee
en van de hemel,
de ribbels op het zand,
de lijnen aan het strand
en in de zee
en in het hout.
Zoals 't zachte wier
en een gewemel van pokken
hecht op 't zoute hout…
Bijna niet vermeldenswaard
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Het zijn kleine dingen
die gewoon,
bijna niet noemenswaardig
maar toch
net even anders
doordat diegene
onder die omstandigheden
bijvoorbeeld een kronkelweg inslaan
om meer van de omgeving te zien
een thee voor je inschenken
een deken halen voor je
en op je wachten
en, hoe kan het anders
die spiegel die van de trap
en niet kapot,…
Binnen willen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 216 Toen ik het keukenraam opende
om een spin uit te laten,
het raam weer wilde sluiten,
zat haar hoofd ertussen
ongegeneerd naar binnen te kijken,
niet willen wijken
deinsde niet terug,
integendeel, leek me persé
erin te willen.
Bij de voordeur heb ik er nog zo één
een lange slungel
van een naar voren leunende lavendel.…
Bladeren
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 82 Beuk en eikenblad
Van ouwe boom
Als woorden
dwarrelde 't blad
Dalend op dak, in goot
Besprak het hele jaar
't Verhaal van hem en haar
De dakgoot ving het daar
Zodat woorden niet verstoppen
Het water stromen kon
Ververste tot verzen
De aarde bereikte
Voor wortels van beuken en eiken
Rijmend alle ongelijk…
Blijdschap
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 137 Hoe je blij kunt zijn
om niets
Natuurlijk is 't wel iets
maar wat?
Want anders had
ook iedereen wel dat
en waren er geen gedeprimeerden, zwaarmoedigen
Geen moorden, verwoedigden,
bebloedigden.
Blijdschap komt uit vuur,
verlangen dat zo nu en dan
beantwoord,
of altijd
Alleen soms niet te zien
door te dikke bril
door te vermoeid…
Bloesems
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 239 Mijn kamer staat
vol bloesemtakken
van kers-en perenboom
van ‘t vers gesnoeide hout.
Het bloeit in alle vazen die ik heb.
Aan alle knopjes kwamen witte bloempjes
groene blaadjes, opgevouwd.
In mij is ’t een bloemenzee
door de bloesems in mijn huis.
Buiten bloesemt het nu mee
en het geurt er en het kleurt er,
in de straten, in de tuinen,…
Boeket
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 260 Ik heb een vriend
tot hoofdvriend uitverkoren,
hij woont in het dorp,
waarin ik ben geboren,
waaruit ik vroeger ben vertrokken,
hij zorgt ervoor
dat mijn oude dorp weer opleeft,
me terug wil lokken.
Als hij een bloem zou zijn
in een bloemenvaas,
is hij de altijd verse roos
die de kamer geurt,
met druppels
op het zachte bloemenblad…
Bomen, Oostvaardersplassen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 112 Wild vrat aan basten, aan hun huid,
niet langer vol te houden was het voor de bomen.
In wind hoord’ ‘k hun krakende geluid.
Ik zag er eentje knielen,
ja zelfs bomen, als nederige zielen.
Ze braken in de storm tot stompen met relief, waar,
uitvergroot,
de splinters, flinters hout ruig berglandschap verwerden
met steile diepten en geheimen.…
Boom in het voorjaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 93 Propjes groen
of paars
bij een boom
los in de lucht
die hangen
zomaar,
alsof geen tak
ze vast,
geen steeltje ze verbindt.
Floddertjes opgefrommelde
kloddertjes.
Zonlicht schijnt door dun blad
om het nog
frèler, priller, losser,
feller te vieren.…
Brief van Sinterklaas
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Ja, ja, alweer dit jaar,
‘k dacht eerst ik ben wel klaar
met ‘t héle Zwarte Piet gedoe
‘k werd er zo moe van
maar zij nog lang niet moe
Dus, dan weer mijn mijter op,
op mijn oude baarden kop
‘Kom op’, zeiden ze
‘we zijn goed gezind, Sint!’
En door de bomen scheen vannacht de maan en woei de wind
Waarop dan nu gewacht?
De kinderstemmen bij…
Brij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 167 Eén brij, onverteerbaar,
verleden, heden
draag ik mee
weggemoffeld onder lach en leden
voelbaar wel
een misselijk makend maagresidu
dat vraagt te vasten, purgeren,
rusten,
maar hoe hou ik van de lusten
van 't leven, de lasten(?),
hoe hou ik zo ontzettend veel
van jou, niet in je persoon
te vatten, misschien wel in je volk,
muziek, je…
Brug
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 133 Had ik je toe moeten dekken, vroeg ze?
Hij kwam van de bank af,
drukte haar tegen zich aan
en fluisterde: ja, met jou!
En toen verstrengelden zij zich
en dekte zij hem tenslotte toe met zichzelf
als een brug over een kolkende rivier
waarvan de sluis geopend moest.
Zo balanceerden zij het getij,
en kon alles geruisloos verder gaan,
lieten…
Bus
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 Hoe vuil de ramen van de bus,
maar toch hoe helder de hemel
de gekleurde blaad'ren
extra kleurden door het felle licht
alleen tuurde ieder met gebogen hoofd
naar 't licht van zijn mobiel,
ook een man, die zittend
met rug naar zon
dommelend in slaap viel…
Chem-trails
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 106 Wat doen ze op hun vlucht?
Ze laten strepen, rotzooi in de lucht.
Een ieder, wees beducht!
Geen kluchtig gerucht, helaas, zucht,
ernst,
berucht het tuig,
en tuchtig.
Niemand kan op vlucht.
Het is in onze wijde hemellucht.…
Cocon
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 60 Het liefste zitten we in een cocon
Dromend, vegeteren, Zijn gewoon
Alles blijft hetzelfde,
of fantaseren er op los
En dolen als in een donker veilig bos
omhuld door de natuurgeluiden
met geuren van zovele kruiden
We hoeven niets, we zijn gewoon
in moederschoot, je eigen huis,
jouw tuin, achter jouw pc,
je smarterige phone
En alles blijft…
Collage
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 90 We liepen langs een sloot
met veel omgevallen takken
van wilg, kornoelje.
Katjes, bloesems botten uit
Ik probeerde op de naam
te komen van een kruid
at van het blad,
kwam er niet uit
De zon scheen
door een open plek
in het wolkendek
In de horizon lagen roze strepen
Een kaarsrechte smalle sloot
kruiste ‘t weiland
‘k Had geen mobiel…
Compliment aan de vrouw
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 171 Vrouwen zorgen voor geluk
en voor gezelligheid
Ze kunnen ook veel lachen om de onbeholpenheid,
het schuchterige, nuchterige
van mannen
Vrouwen zijn als bloemen
Zij redden mannen door hen hun redders te noemen
De sterke arm, schouder, hand,
uitvinders van de apparaten, stofzuigers, wasmachines, leidingen
Zonder mannen zouden ze niet zo kunnen…
Cultuur
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 167 We liepen op modderige paden,
vertelden over liefdes,
kinderen en hun daden
en gleden door een dikke blubberige klei
kluiten bleven plakken als een loden brij
We zagen medewandelaars
en praatten, vroegen welke kant,
ze waren vrolijk zoals wij
en groetten terwijl wij voort,
ik me verdiepend in een woord
De late zon tussen de wolken…
Dagboek
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 142 Ik had mijn dagboek afgepoeierd
Waarom weet ik niet precies
had 't te maken met een nieuw begin,
een oud verlies?
Ik was veslaafd geraakt aan die goeie goeierd,
schreef gedachten, wat ik deed en wat me speet,
kreeg heel vaak wel spiegelends terug.
't ging over kinderen,
een fietsen voor de boeg of achter rug
verjaardagen, ontmoeten soms,…
Dank
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 120 Ik dank mijn ogen
dat ze me steeds willen laten zien
Ik dank mijn spieren
dat ze me doen bewegen
Mijn hart dank ik
dat het zo lang maar klopt
Mijn brein dank ik
dat ik denken kan en danken
Mijn handen dank ik,
dat ondanks ze veel genomen,
ook ontvangen kunnen,
geven, strelen
Ik dank het ademen
dat me verbindt met lucht,
daarmee…
Dank aan de zee.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 1.027 Als mijn brandende voeten in
jouw bruisende branding baden,
kom ik tot rust,
ik dagdroom.
Het waden daarna in schuim
is een toetje
met toefjes slagroom.…
Dat ik
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 674 Dat ik dat mag allemaal
die warmte, dat lijf, mijn lijf
het water, eten
alle functies
liggen, slapen
lopen, dansen
dat ik uniek
als elke bloem
dat ik muziek
kan horen
mocht geboren
baren
kijken naar mijn willen
me en de ander kan verstillen
dat ik mag geven
ja mag leven
en nog zoveel meer
dat ik daag'lijks leer…
Date
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 172 Het was Zandvoort en zomer
de watertoren het punt
alles kon nog gebeuren,
ik in mijn eentje naar strand
jij niet opdagen.
Ëén minuut maar dat ik er stond,
zag je opdraven
als een jonge hond,
ik niet geloven dat jij
het echt jij was
en we verloren ons in de zee
en opnieuw in een golf
in de zachtheid van zand,
de warmte, de zoen,
in het…
Date in Urk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 87 Een heel leven
verteld in een uur
onder een parasol
een leven bol en vol hulp,
van ergens in rollen
en ja de reizen van je vrouw
en jouw zeilen, je boot net verkocht
terwijl wij boten zien op het meer,
de lieve meisjes
in geel groen die ons serveren,
aan het einde vertel je
hoe ze de weg afreed.
We lopen nu
en je vraagt hoe mijn verhaal…
De magie van het dagelijkse leven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 We liepen in de bossen
En bij een heuvel
waar één klaproos
tussen een zee van koolzaad,
ging het over de dood en het voorvoelen ervan:
lang geleden, op haar verjaardag stortte haar geliefde van een berg
't ging ook over Thomas Moore
en zijn boek:
de magie van het dagelijkse leven
We deden nog een boodschap
en voor de winkel sprak ons…