Brij

Eén brij, onverteerbaar,
verleden, heden
draag ik mee
weggemoffeld onder lach en leden
voelbaar wel
een misselijk makend maagresidu
dat vraagt te vasten, purgeren,
rusten,
maar hoe hou ik van de lusten
van 't leven, de lasten(?),
hoe hou ik zo ontzettend veel
van jou, niet in je persoon
te vatten, misschien wel in je volk,
muziek, je bergen, je melancholie.

brij melancholie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 167