Bij de Beelden aan Zee

Ik wacht,
zittend voor twee kooitjes
waarin twee beeldjes
gevangen zitten.
Terwijl ik voorbijgangers bekijk.
Jij dan onhoorbaar naast me komt zitten
en 'k, onverstoorbaar lijk,
'k mijn hoofd op je schouder vlij,
mijn arm om je rug

Zullen we wat op strand gaan liggen, vraag je

Zoals jij dan ligt
met je hoofd op mijn buik,
'k jou gebruik om je oren,
je stekelig haar,
je denken te masseren
we wegdromen in zand
en een weten van glinsterend water,
een komen van vloed.
Welk verband als we gewoon
iemand zijn voor elkaar,
waarom dat zo voedt.

Verbondenheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 72