Alle inzendingen van René

Waartoe, waartoe elke stap die ik zet, elke val die ik doe? Ver schrijdend baan ik zelf mijn baan. Een sterke mens leert eeuwig gaan. Wanneer, wanneer zijn de dagen daar dat ik sterven leer? Sterven kan ik iedere dag. Dies leef ik wat ik leven mag.…

Waarheen, waarheen? Waartoe, waartoe? De witte wind holt vast vooraan. Het is geen gaan, maar jagen dat ik doe. De schaduwen dansen voor mij uit, en wil ik wel, of wil ik niet, een ruisend lied wordt spelende mijn buit. De vrije wereld zwerf ik door, door hei en wei, langs kant en kust, en tril van lust als ik een jager hoor.…

Een vinkske! Een vinkske! Daar zit het, zwijg, - Een levend dingske, Op een dode twijg. Het borstje bibbert, Het keelke zwelt. Het bekske slibbert Van 't klankgeweld. 't Zijn versjes, zere, Onvatbaar kort, In éne keer, Der-uit gestort. Tzit-tzit-tzit-dap-dapper, Dewingihee! Tzit-tzit-tzit-rap-rapper, De hele ree! Tzit-tzit-tzit…

Als vruchtje ontsproten Gedeelde deel, van beiden samen Grootse kracht; delen, de natuur tezamen Liefste lief in moeders schoot omsloten Jongste spruit op rij, in ons midden, jij Onbevangen, plicht noch pracht Zon en Bloem, licht dat jou toelacht Lief, zacht, moeders sier, moeders pracht, jij…

De wind uit Siberië strijkt over narcissen en de crocus blijft angstvallig gesloten, hij kan zich nú nog niet gaan ontbloten. Ook met rode vingers wil ik dit alles niet missen. De zon klatert al vroeg hoger dan berijpte bomen. Een merel zingt en meeuwen betrippelen de ijslaag op de vijver, in de schaduw van een doornhaag. Ook bij tintelingen…

Grijpland, nijpland, Engeland, steek schoon Vlaanderen niet in brand. Blijf van onz' steden, blijf van onz' dorpen, waar gij de haat en de honger zaait. Laat uw bommen onuitgeworpen, wilt gij niet zien, dat Londen laait. Loert gij op haat, loert gij op buit, vecht uw vechtlust elders uit. Grijpland, nijpland, Engeland…

In sari gaat zij naar Den Haag of op visite in de abdij van Pont-à-Mousson. Thalheim vaart wel bij deze avatar. Ook in Antwerpen werpt zij graag een roos of lotus. De zaal is al gevuld met mystiek morgenrood. Tevredenheid verschijnt in borst en buik, genezend, alsof alle problemen verdwenen zijn. Eilandje van verstild geluk, verre van…

Gij, die moet zien in donkere dagen Hoe onrecht tijdelijk triomfeert, Niet klagen, dichter, niet versagen, Maar strijden tot de wereld keert! Wie stijgt ten slotte en overwint er? Niet wie het leven tegenhoudt. De Lente zit al in de Winter, De bloesem in het harde hout.…

Nooit meer verwacht ik een sneeuwvacht, vaarwel. Mijn hazelaartjes priemen langs mijn bladeren heen die ik straks laat neerdwarrelen, zo bleek en geel als zij blikken. De windvlagen krijgen toch geen vat op mijn jonge loten, zij groeien al na Nieuwjaar. Vergeefs hunkert een kind naar vlokjes. Crocussen krieken al aan de voet van…

Nooit meer verwacht ik een sneeuwvacht, vaarwel. Mijn hazalaartjes priemen langs mijn bladeren heen die ik straks laat neerdwarrelen, zo bleek en geel als zij blikken. De windvlagen krijgen toch geen vat op mijn jonge loten, zij groeien al na Nieuwjaar. Vergeefs hunkert een kind naar vlokjes. Crocussen krieken al aan de voet van mijn stengels.…

Ik kan u niet vergeten, Mijn simpel landekijn, Bij mensen die veel weten, Veel hebben en veel zijn. Ik heb u nooit verloren Uit de ogen van mijn ziel, Mijn dorpke en mijn toren En vaders zingend wiel. Dat zingend wiel van vader, Het bracht, met staag geruis, De rijke avond nader En 't bruine brood in huis. Draait door mijn zang bij…

Waar zielen krachten zijn en krachten daden worden, Waar uit het stoute brein een wond're wereld stamt, Waar grote menschen slaan en stormen uit hun orden, Gelijk, ten bergop uit, de bergenziele vlamt; Waar felle boodschap brandt uit goudgevuurde borden, Waar rode razernij op zwarte muren ramt, Waar heldenhanden hoog het heldenzwaard omgorden…

Niet altijd kan het hart zijn pijn  Als wellust dragen.  Er komen dagen  Dat onze liederen zuchten zijn.    Dan, zo het regent om ons huis,  Wij zien het stromen  En droevig dromen  Van bloesemleed in dropgeruis.   Doch morgen zullen wij misschien,  Juist om het droppen,  Wat schone knoppen  Gelijk ons hart half open zien.…

De lente past goed bij een schildersdoek: de pen is hier als nep, een vage maskerade, want de natuur weerspiegelt het werk van Monet met zijn orgie van oer- en elfentinten. Je snuift de geuren op van zijn platteland die wentelen als melodieën die zich mengen. Schep een schilderij. Aarzel niet. Wees kloek! Charmeert me toch de metamorfose…

De witte sneeuw, waarmee de vlakten pronken, Boelt met de zonne tot haar schade en schand. Ze ligt en lacht en tintelt, wonnedronken, Totdat ze smelt en slijk maakt op het land. De witte sneeuw, waarvan de bergen vonken, Wanneer de hemel stooft en staat in brand, Die zonnelach weerkaatst, en zonnelonken, Blijft eeuwig hoog en eeuwig…

Het vlas staat in de blom, Al groen en blauwig; En 't windje vliegt er om Zo vleiend lauwig. De herels rechten flinks Hun tere topkens, En keren, rechts en links, Hun kleene kopkens. Hoe zot en preuts ze zijn, Elk met zijn vaantje Van hemelblauw satijn Op 't groene staantje! Hier beet een bruine bie; En ginder…

Deze wezens verkeren graag met bosanemonen en houden van vogels met hun zang. Ja, de bomen. Zij omzomen vijvers en spattende waterstroompjes. Hoog, maar áárdgebonden zijn wij, willen ze beklemtonen. Elke soort, in ieder oord, is in zijn eigenheid uniek zoals de moerascypres, naakt nu, pronkt in water en zand. Stronkwortels steken als keien omhoog…

De roodgestipte uitgevouwen lijsten, op de politieke voorkeur van de kiezers gesorteerd, laten, terwijl de dag veravond, door het geknars van kandidatentanden de spanning meer, want luider, hoorbaar zijn. Wanneer dan, door verschil in hoogte van de stapels uitgebrachte stem, zich de waarheid heeft getoond, spreekt de daaruit blijkende verliezer…

Terwijl hij haar zachtjes penetreerde, keek hij haar doordringend aan. ‘Wat ben je toch innemend, en ook je lichaam kan veel aan!’ ‘Misschien klinkt dit wat ongerijmd, ja zelfs een beetje ongericht, maar voor mij is één ding zeker: je bent zojuist door mij gedicht!’…

In de kerk waar een kaarsvlam innemende tinten laat schemeren, met zuilen en kazuifels vol heimwee, daar klinkt nu een bamboefluit vermengd met hoge orgeltonen. Het Oosten neemt het voortouw en probeert het vermoeide christelijke Westen te omhelzen. Bizar is dit geheel en verstild uitbundig, even vreemd als een zandloper die zuiver harmonische…

In gouden avond enden niet alle gouden dagen. 't Valt zwaar, om zonder schenden Geluk te dragen. Geluk!.... Wie daarop roemen, het allerbrooste en teerste!.... Ach, volle bloesembloemen vallen het eerste.…

Verrezen uit het wijde water Nabij het grote Amsterdam Ligt nu zovele jaren later Nog altijd Pampus, oud en stram Bewapend was het garnizoen Paraat stonden kanonnen Toch is er niemand fier en koen Ooit een gevecht begonnen De Afsluitdijk werd aangelegd En daarmee Pampus' pleit beslecht Want het verwerd ten langen leste Tot slechts een…

Razende stormen geselen schuiten Vreselijk angstig is men in kajuiten Zo ver weg van de reddende kust Vuurrode hanen met oranje kammen Kraaien zo hard als sirenes bij vlammen Die laaien en niet willen worden geblust Van alle tijden de Amerikanen Nu strijdend met trauma’s als veteranen Geen vrede meer vindend bij ‘In God we trust’ Verder…

Gegroet, verzuurde sceptici Thans kunt u zich verblijden Kijk naar de horizon en zie Welk voertuig aan komt rijden Na jaren vol van argwaan volgt hier een mooie tijding Want het betreft de wagen van De Achterdochtbestrijding Menigeen in onze stad Is al die sluwe plannen zat Niet langer…

Wakkerhoudende gedachten Blijven heel vaak overnachten In rumoerige vertrekken Van mijn volgeboekte hoofd Zij komen zonder reservering Daarmee dus geen annulering Men hoeft mij niet meer te wekken Want mijn nachtrust is geroofd Zij zouden aangenaam verrassen Met de zachtheid van matrassen Maar het lawaai blijft tegendelen Als geschreeuw…

Kijk, naast die kei, die zwarte rots uit de oertijd, ruik, er geurt daar akelei zo geestrijk. Haar blauw bereikt mijn oor als klare klank. 's Morgens staren haar stengels naar de Ossenhoeder die verbleekt. Het klaart op in mijn hart, een serene open plek, door eik en els omzoomd. Geestrijk geuren de klokjes, bij een kei tijdens…

Uit menig oog kwam in de stoet Op Driehuis Westerveld Een krokodillentranenvloed Want men dacht aan zijn geld Er werd gesproken bij de kist Zij stonden in de rij En niemand kende zeer beslist Een beter mens dan hij Gesloten nog het testament De inhoud daardoor niet bekend Zodoende bracht men enkel hulde Terwijl de hebzucht alom brulde…

Als kleuter van een jaar of vier denk je spontaan ik mis iets hier al mijn vriendjes hebben een pa maar ik heb er geen dat is raar Dan ga je naar de kleuterschool en ziet er al die vaders staan je denkt waar is die van mij hij is met mij nooit mee gegaan ondertussen ben ik 9 jaar en voetbal elke week had ik maar een vader die even naar…

Sluit niet tegen uw geweten, om de macht een slecht verbond. Die uit elke teil kan eten, is een echte hond. Die naast elke knie kan knielen, heeft een slavenaard. Slechts een volk van hoge zielen is der vrijheid gaven waard.…

Mag ik je aandacht, zilvervisje ? Wat ik zo graag wil weten is je Ware reden voor die haast Je ziet opeens het licht aanknippen En wat mij steeds opnieuw verbaast Is hoe je snel weet weg te glippen En dan verblijft onder de plint Is daar waar jij de rust weer vindt ? Ik weet, er zijn ook taxonomen Die jou niet zien als een insect Iedereen…