751 resultaten.
Onder de helm
poëzie
3.0 met 25 stemmen 2.389 Heten de beulen broeders,
wordt er een zwaard betrouwd,
eer nog de tranen der moeders,
eer nog de lijken koud?
Geen vriendschap, geen vriendschap,
geen vriendschap onder de helm!
Wie met hen hand in hand kan staan
Is in het hart een schelm.
Hoed u voor lange vingeren,
hoed u voor grof geschut.
Waar ze de brandel slingeren
blijve noch kerk…
Aan die van Havere toen zij vergaten dat ook Vlaanderen in België lag
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.020 Wij houden van trukken noch tirelantijnen,
heren van Havere, weet het goed!
Wij zijn Germanen, geen Latijnen,
open harten, zuiver bloed!
Heb ik geen recht, ik heb geen land;
heb ik geen brood, ik heb geen schand;
Vlaanderen, Vlaanderen, met hand en tand
sta ik recht voor u,
vecht voor u!
Geen bondgenoot, geen band in 't Zuiden
Havere, Havere…
OP HET STUK.
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.458 Dzing-rusch... De zonne bijt.
Dzing-rusch... De pikke snijdt.
Het koren gaat over, de snede gaat over.
De kelen zijn heser en de oren zijn dover.
Dzing-rusch... Alhier, alhier!
Dzing-rusch... Een zeupe bier!
De boer is een belover!
Dzing-rusch... Mijn pikke schaardt.
Dzing-rusch... Mijn vinger blaart.
We druipen van 't zweet en de zonne…
Krans
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Lief paar, samen al veertig jaar, voelt zij hem, hij haar, samen een, met lach en traan,…
Parel
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 160 Van al ‘t moois, ben jij de parel.
Van alle vreugden, ben jij de glans.…
DE WINTERREUS
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.970 Hebt gij de Winterreus gezien
De koning van het Noord?
Hij is zeer oud, en stijf en stram;
Gestopen stapt hij voort.
Bij klare dage, schijnt hij klein
En duikt zich als een dwerg;
Bij duistre nacht vertoont hij zich
Veel hoger dan een berg.
Wit, sneeuwwit is zijn lange baard,
Zijn schedel kaal en bloot;
Zijn ogen liggen diep en dof
Als…
LIED VAN GROOT-NEDERLAND
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.198 Waar een Volk leeft, leeft een recht,
een plicht tot eigenwaarde.
Ons volk heeft in zijn hart gezegd:
maak schoon uw deel der aarde.
Maak schoon, maak sterk uw deel,
dat gij met trots kunt tonen
de kleinste plek in 't groot geheel
waar Nederlanders wonen.
Wat een Volk kan, voelen wij;
wij leerden het drievuldig.
Een groter Neerland is nabij…
Cinque Terre
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 124 in de voetsporen van Romeinen
snoepend van een druiventros
sluip ik met haar langs onpeilbare dieptes
waar ik nog een salamander spot
bestijgen we de steile trappen
die tot aan de hemel reiken
om van grote hoogte weer
een gekleurde schat te zien
alsof God zelf zijn dobbelstenen had laten vallen
her en der tussen puntige rotsen
om daarna…
Er ligt een staat te sterven
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.955 Er ligt een staat te sterven,
Was nooit geheel gezond,
Hij liet een volk verderven,
Ging zelf daaraan ten grond.
Er ligt een staat te sterven,
Die ogen hebben zien 't -
Heeft menig menig werven
Een goede dood verdiend.
Er ligt een staat te sterven,
Heel zachtjes, zonder pijn.
Twee volkeren zullen erven.
Ik zal op de uitvaart zijn.…
Kus mijn hart en kus mijn mond
poëzie
3.0 met 16 stemmen 1.734 Kus mijn hart en kus mijn mond
dat ik kan slapen in de grond.
Vegeet niet dat ik wacht,
vergeet niet dat ik wacht,
tot middernacht.
Keer tot mij uw aangezicht,
als ge naast mij te rusten ligt.
De nacht is lang.…
PATER BIBAMUS
poëzie
3.0 met 4 stemmen 2.063 Al woon ik in het klooster,
van steen is mijn harte niet.
Wijn is mijn vertrooster,
vasten mijn verdriet.
Bibamus*, zegt de pater,
liever wijn dan water.
Bibamus! Drinkt, gelijk
uw ziel in 't hemelrijk.
Van alle goeie dingen
is 't beste nog de wijn.
Wil pater vrolijk zingen,
daar moet gedronken zijn.
Bibamus, zegt de pater,…
1 jaar
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 102 Nu jij mijn lief
De Zon eenmaal rond
De vogels ziet
Lijster, Merels hoogste lied
Dansen in 't frisse groen
Blij, de lach op jou wang
Rozemarijn Jasmijn, liefste
Jongste, schoonste bloem…
mijn interieur c'est mon interieur
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 212 met die wervelende klanken,
daar worstel en stoei ik mee
het Maya-sjamanenmasker
boven mijn piano
wordt besproeid
met gestokte muziek van Mussorgsky
ernaast zou Alice uit Wonderland gewis
haar sjaal vergeten en over de lijstrand
weg zoeven naar een plateau
waar een harlecchino huppelt
op blote voeten
een zwaan daalt waardig bij hem…
Waartoe, waartoe
poëzie
3.0 met 15 stemmen 1.838 Waartoe, waartoe
elke stap die ik zet, elke val die ik doe?
Ver schrijdend baan ik zelf mijn baan.
Een sterke mens leert eeuwig gaan.
Wanneer, wanneer
zijn de dagen daar dat ik sterven leer?
Sterven kan ik iedere dag.
Dies leef ik wat ik leven mag.…
WAARHEEN, WAARHEEN? WAARTOE, WAARTOE?
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.301 Waarheen, waarheen? Waartoe, waartoe?
De witte wind holt vast vooraan.
Het is geen gaan,
maar jagen dat ik doe.
De schaduwen dansen voor mij uit,
en wil ik wel, of wil ik niet,
een ruisend lied
wordt spelende mijn buit.
De vrije wereld zwerf ik door,
door hei en wei, langs kant en kust,
en tril van lust
als ik een jager hoor.…
Een vinkske
poëzie
2.0 met 25 stemmen 1.748 Een vinkske! Een vinkske!
Daar zit het, zwijg, -
Een levend dingske,
Op een dode twijg.
Het borstje bibbert,
Het keelke zwelt.
Het bekske slibbert
Van 't klankgeweld.
't Zijn versjes, zere,
Onvatbaar kort,
In éne keer,
Der-uit gestort.
Tzit-tzit-tzit-dap-dapper,
Dewingihee!
Tzit-tzit-tzit-rap-rapper,
De hele ree!
Tzit-tzit-tzit…
Lief
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 862 Als vruchtje ontsproten
Gedeelde deel, van beiden samen
Grootse kracht; delen, de natuur tezamen
Liefste lief in moeders schoot omsloten
Jongste spruit op rij, in ons midden, jij
Onbevangen, plicht noch pracht
Zon en Bloem, licht dat jou toelacht
Lief, zacht, moeders sier, moeders pracht, jij…
Kronenburgerpark: 20 maart 2018
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 De wind uit Siberië strijkt over narcissen
en de crocus blijft angstvallig gesloten,
hij kan zich nú nog niet gaan ontbloten.
Ook met rode vingers wil ik dit alles niet missen.
De zon klatert al vroeg hoger dan berijpte bomen.
Een merel zingt en meeuwen betrippelen de ijslaag
op de vijver, in de schaduw van een doornhaag.
Ook bij tintelingen…
GRIJPLAND
poëzie
4.0 met 2 stemmen 315 Grijpland,
nijpland,
Engeland,
steek schoon Vlaanderen niet in brand.
Blijf van onz' steden, blijf van onz' dorpen,
waar gij de haat en de honger zaait.
Laat uw bommen onuitgeworpen,
wilt gij niet zien, dat Londen laait.
Loert gij op haat, loert gij op buit,
vecht uw vechtlust elders uit.
Grijpland,
nijpland,
Engeland…
Moeder Meera op tournee in Europa
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 51 In sari gaat zij naar Den Haag
of op visite in de abdij van Pont-à-Mousson.
Thalheim vaart wel bij deze avatar.
Ook in Antwerpen werpt zij graag
een roos of lotus.
De zaal is al gevuld met mystiek morgenrood.
Tevredenheid verschijnt in borst en buik,
genezend,
alsof alle problemen verdwenen zijn.
Eilandje van verstild geluk, verre van…
VERTROUWEN
poëzie
4.0 met 2 stemmen 331 Gij, die moet zien in donkere dagen
Hoe onrecht tijdelijk triomfeert,
Niet klagen, dichter, niet versagen,
Maar strijden tot de wereld keert!
Wie stijgt ten slotte en overwint er?
Niet wie het leven tegenhoudt.
De Lente zit al in de Winter,
De bloesem in het harde hout.…
Doei winter, adieu
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 158 Nooit meer verwacht ik een sneeuwvacht, vaarwel.
Mijn hazelaartjes priemen langs mijn bladeren heen
die ik straks laat neerdwarrelen, zo bleek en geel
als zij blikken. De windvlagen krijgen toch geen vat
op mijn jonge loten, zij groeien al na Nieuwjaar.
Vergeefs hunkert een kind naar vlokjes.
Crocussen krieken al aan de voet van…
Doei winter, adieu
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 126 Nooit meer verwacht ik een sneeuwvacht, vaarwel.
Mijn hazalaartjes priemen langs mijn bladeren heen
die ik straks laat neerdwarrelen, zo bleek en geel
als zij blikken. De windvlagen krijgen toch geen vat
op mijn jonge loten, zij groeien al na Nieuwjaar.
Vergeefs hunkert een kind naar vlokjes.
Crocussen krieken al aan de voet van mijn stengels.…
Ik kan u niet vergeten
poëzie
4.0 met 5 stemmen 608 Ik kan u niet vergeten,
Mijn simpel landekijn,
Bij mensen die veel weten,
Veel hebben en veel zijn.
Ik heb u nooit verloren
Uit de ogen van mijn ziel,
Mijn dorpke en mijn toren
En vaders zingend wiel.
Dat zingend wiel van vader,
Het bracht, met staag geruis,
De rijke avond nader
En 't bruine brood in huis.
Draait door mijn zang bij…
LEUS
poëzie
4.0 met 1 stemmen 280 Waar zielen krachten zijn en krachten daden worden,
Waar uit het stoute brein een wond're wereld stamt,
Waar grote menschen slaan en stormen uit hun orden,
Gelijk, ten bergop uit, de bergenziele vlamt;
Waar felle boodschap brandt uit goudgevuurde borden,
Waar rode razernij op zwarte muren ramt,
Waar heldenhanden hoog het heldenzwaard omgorden…
Teer Liedeken.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 299 Niet altijd kan het hart zijn pijn
Als wellust dragen.
Er komen dagen
Dat onze liederen zuchten zijn.
Dan, zo het regent om ons huis,
Wij zien het stromen
En droevig dromen
Van bloesemleed in dropgeruis.
Doch morgen zullen wij misschien,
Juist om het droppen,
Wat schone knoppen
Gelijk ons hart half open zien.…
La primavera canta in odores
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 89 De lente past goed bij een schildersdoek:
de pen is hier als nep, een vage maskerade,
want de natuur weerspiegelt het werk van Monet
met zijn orgie van oer- en elfentinten.
Je snuift de geuren op van zijn platteland
die wentelen als melodieën die zich mengen.
Schep een schilderij. Aarzel niet. Wees kloek!
Charmeert me toch de metamorfose…
De witte sneeuw
poëzie
4.0 met 2 stemmen 390 De witte sneeuw, waarmee de vlakten pronken,
Boelt met de zonne tot haar schade en schand.
Ze ligt en lacht en tintelt, wonnedronken,
Totdat ze smelt en slijk maakt op het land.
De witte sneeuw, waarvan de bergen vonken,
Wanneer de hemel stooft en staat in brand,
Die zonnelach weerkaatst, en zonnelonken,
Blijft eeuwig hoog en eeuwig…
Het vlas staat in de blom.
poëzie
5.0 met 4 stemmen 421 Het vlas staat in de blom,
Al groen en blauwig;
En 't windje vliegt er om
Zo vleiend lauwig.
De herels rechten flinks
Hun tere topkens,
En keren, rechts en links,
Hun kleene kopkens.
Hoe zot en preuts ze zijn,
Elk met zijn vaantje
Van hemelblauw satijn
Op 't groene staantje!
Hier beet een bruine bie;
En ginder…
In de lente juichen hun kruinen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 112 Deze wezens verkeren graag met bosanemonen
en houden van vogels met hun zang. Ja, de bomen.
Zij omzomen vijvers en spattende waterstroompjes.
Hoog, maar áárdgebonden zijn wij, willen ze beklemtonen.
Elke soort, in ieder oord, is in zijn eigenheid uniek
zoals de moerascypres, naakt nu, pronkt in water en zand.
Stronkwortels steken als keien omhoog…