Alle inzendingen van Rob

Regen doet de straat opnieuw glimmen volledig anders dan het ene prachtmoment het dagen van nieuw inzicht wordt nu spaarzaam ja, door wat nevelig maanlicht geveld.. water op het trottoir weerspiegelt "Marie, Marie" de glans van nooit verloren gaand geluk, heerlijke overgave alsmede onrust schreeuwt onhoorbaar een naam.. schildert de fijne…

Mooi antiek, glanst de massief houten zwart gelakte koffer.. onbeperkt zijn houdbaarheid efficiënt tegen de gevel van tralies geschoven brengt samenvoegen dicht aan de fijne naden en verruimt vooral de gelegenheid, daar valt geen buitenmuur te betreuren om de in de armen gesloten dagen met nieuw verworven inzicht tegen aan te houden,…

De kunst in zekere mate als maatstaf buigzaam riet langs een dunne meetlat, soms misleidend voor mensenhanden educatief doordacht, als kunstproject geraakt, glad als een ritselende slang, spelenderwijs. De vooruitzichten van morgen om de geschiedenis te vieren met het ontstaan te luisteren naar vibraties voelt kunstzinnig de bijzonder mooie…

Terwijl de maan haar licht laat op de aarde laat vallen drijven wolken voorbij in een ongebroken stilte. Op zo’n moment lijkt het altijd zo of dat alles een geheim in zich draagt. Ingetogenheid past het best bij dat late uur van de avond. Misschien zijn wij mensen toch wel veel meer pelgrim dan we denken. Op het spoor van een onzegbaar geheim…

Kijk naar de bloesem en zie, de schoonheid van de wereld. Kijk naar het jonge malse gras en zie, de frisheid van onze planeet. Kijk naar het riet dat onbezorgd wuift in de wind en geloof, in vrede op aarde. Kijk naar de druiven en zie, onder onze zorg kan ze tot wijn kan verworden. Kijk naar de wolken en zie, hóe ze kringloop zijn.…

Borstels losjes opgetrokken, weelderig als ongeslagen touw een wereld vol met bezigheden lang verwijderd van gebleven, hij telt zijn zegeningen niet de eenzame momenten van buitengesloten zijn, van veranderingen die kwamen voor een zonderling dubbel met glazen, alléén hartstocht kent zijn geheimen die anderen hem nooit zullen vragen…

Rozenbloemenweelde in nazomer wekken verbloeide nabijheid op sluiten liefdevol de armen rond mij heen, Ik voel het.. mooi als een luisterlied nabij, zie eenden gezind verzamelen, dansen op tienduizend fonkellichtjes glanzend tegelijkertijd vermoeid zwemt hemelse zonneschijn als een redding.. vrolijk, vol ijver rustig, zachtjes drijvend…

Ik zet de laptop aan en ga naar YouTube. Klik op een van mijn favorieten. Het wonder van de onveranderlijkheid begint. De muziek, precies zoals ze toen was. Ze raakt een gevoelige snaar. Wonderlijk dat je die tijd zomaar kan terug halen. In mijn gedachten ben ik weer jong en het leven lacht uitnodigend. Betoverende schoonheid, jeugdige…

Het is rustig om mij heen alleen jij hebt zicht op meer 'k zie je ogen door glazen een beetje wazig, vind ik fijn verder door de nacht, almaar vooruit terwijl ik alleen met het verleden vrij volgen jouw wegen het nieuwe leven die ook ik zo graag bemin het is al laat, ontmoet jouw echo zij weerklinkt in mij, zal niet voor niks zijn.…

Ik zou zeggen dat de liefde een Goddelijk geschenk is. Dat het dezelfde liefde is, die ons ervan weerhoudt de ander pijn te doen. Ik zou je al mijn liefde beloven, als we elkaar waar dan ook zouden ontmoeten. En ik zou het je met mijn leven beloven, want jou te verliezen is mezelf kwijtraken. Maar opgesloten in patronen, houdt angst mij…

Met het wassen van de maan bezit jij de kracht om te verbeelden zoals de zee haar spiegel overstijgt, grenzen voorbij gaan aan het heden buitensporig trekken beelden zachtjes eensgezind hun schreden, de glans van lang beroet verleden langs de duistere hemelwand, Zilverblauw valt het sterren strass waar blinkend maan verankerd was in de…

Niet dat we onsterfelijk waren, maar we voelden ons nog zo jong. Zo...lichtvoetig. Dat het leek alsof de tijd geen vat op ons leek te hebben. Maar de kalender houdt zich voor niemand verborgen. Bij haar viel er iedere dag een blad af, die er bij ons bij kwam. Langzaam kwamen we tot rijping. En nog weer later tot inzicht. Dat alle dagen…

Het is een dolle en dwaze wereld en ik doe mezelf een belofte. Deze dag wordt een gouden dag. Alles gaat veranderen. Ik voel dat het mogelijk is. Ongecompliceerdheid wordt een nieuwe troef. Ik stap naar buiten en groet met enthousiasme de mensen die ik tegenkom. Glimlachen vallen me toe. Het enige wat ik hoef te doen, is de dag te plukken…

Effen of gedessineerd, je broze leven was vol van prachtige blikvangers.. verbleekt en te zwaar woog het als regendruppels van het leven op je afgematte vleugels, evenwel geen dracht met belevingen versierd kan beletten je bestemming te dragen op de ademscheuten van de wind, vleugels opgekruld en roerloos voor even, het rood, de draad…

De avond verzacht onze gevoelens indrukken en beleving vinden elkaar, onbevangen kijken we omhoog.. kijk de lucht daarboven pakt samen gewikkeld in vele lagen als een Babylonische toren, een redder in nood groeit ze naar opnieuw geboren, met overgave geworpen in je schoot, het vuur in jouw ogen nog lang niet gedoofd wakkert het ritueel…

In liefde hoort men te vieren, te juichen en te dansen. Maar de liefde heeft mij verwond Ik sta voor een mysterie mijn denken en weten zijn zonder antwoord. Jouw ziel, die mijn ziel nog steeds weet te beroeren. Ook al ben je er niet meer. Ik doe mijn ogen dicht. En even is het weer zoals toen. Je kijkt me vanuit het verleden lachend…

Het verstand zwijgt als de liefde spreekt. Ze laat zich niet scheiden, van wat ze bemint. Dwaas als ze is, gaat ze tegen de stroom in. Liefde, Verhaal wat niet slijt aan de tijd. Verlangen wat ons in beweging zet. Liefde, Liefde! Schoonheid van het leven. Wat is het hart zonder haar? Zonder haar woord, zonder haar licht, wandelen we…

Liefde, Als oneindig deelbaar brood geeft zij zichzelf aan ons weg. Omgeeft ons met blijdschap In haar is het ware licht dat de mens omstraalt Ons opbouwt, inspireert en bemint. Licht wat iedere duisternis doorboort. Helder en krachtig. Geworteld in waarheid. Vrees niets. Liefde, Loflied van het leven. Een dag met haar is er een uit…

De hemel toont ons zijn stille tekens terwijl wij voortrazen. Geen wonder dat ons een groot geheim ontvalt. Onze blik is al bij morgen. Terwijl vandaag niet eens de kans krijgt om ons met haar licht te omstralen. Wie heeft er in zo’n wereld nog kans om te groeien? Ons lot wordt bepaald door nieuwe wetten. Terwijl we de oudste wetten vergeten…

Nooit hoger kan ik vliegen Ik had zelfs geen flauw vermoeden dat zulke grote hoogten bestonden. Nooit hoger kan ik vliegen, omdat er geen enkele beperking is. Niets wat mij neerdrukt. Praat niet over moed en zwijg over lef. Er is zoveel vrijheid, er is zoveel nu. Er is IK BEN. Ik Ben in dat grote Licht. Versmolten met alles wat er is.…

Mijn hoofd omhoog, getroffen door je schoonheid. Mijn hart geraakt door jouw blik De grond onder mijn voeten, niet meer voelbaar. De plaatsen om mij heen veranderd. Is dit werkelijkheid? Je verwart mij, maakt mijn zinnen los. Wat wij hebben is, LIEFDE. Hartslag, opgaand in één ritme We staan tussen de sterren, jij en ik.…

Woordeloze woorden heb ik voor jou. Gevoelens overspoelen gevoel. Ik dans, ik dans. Als in een roes. Liefde, dieper dan diep! Bloesems aan de bomen. Beelden doemen op, jij en ik samen. Vlinders in mijn buik. Verlang, verlangen naar jou. Mijn hart smeekt om jou. In mijn slaap wandel jij mijn dromen binnen. Ik zie met nieuwe ogen. De…

Bemin me, verzin me Het zal je verbazen en verdwazen Avondrood, stil verlangen. Alle kou uit de lucht gebannen. Bemin me, verzin me. Niets zeggend, wetend, begrijpend. Bevend, voelend, levend. Adembenemend. Bemin me, verzin me Gedroomd en veroverd. Kracht van boven, je moet me beloven, vertrouw me, verwacht me. Belofte, bewaarheid,…

Hoopvol zoek je.. houvast, aan de buitenkant schittert het leven een verstild moment, prachtig weergegeven.. onvervuld verlangen zo transparant, een bleekroze stengel buigt omhoog vleugels ingehouden komen op adem, hebben de kracht om vrij te zijn, 'ik ben lief' van binnenuit gedragen, ogen glanzen mild, spreken geborgen pijn, je bent…

Sommige spreken over toeval, anderen over het lot. Maar ik noem het een wonder toen ik je zag. Jouw licht veranderde mijn dag. Ik ben gebroken in twee. Ik val omhoog met jouw hand in de mijne, De maan onze kamer voor vannacht. Ja ik geloof in wonderen. Onze wandel over wolken. We dromen onze dromen, raken sterren aan. Daglicht verbleekt…

Wat mij vrij maakt is me los te maken van alles wat mij vastketent. Wrok, haat, jaloezie, ergernis, hebzucht, hartzeer en egoïsme, als ballast gaan ze overboord. Geleid door het licht, heilig licht , ontdoe ik me van mijn boeien. Leven in het moment, waarin Hij naast mij staat. Mij Zijn levensgeest schenkt, Hoe meer ik met Hem verbonden…

Welkom in mijn hart. Mijn hart is jouw huis. Hier viert de liefde hoogtij, hier komt het huis zelf tot leven. Zijn wij de levende stenen, wat ons bij elkaar houdt is de vereniging in liefde. Liefde, venster voor onze blik op de wereld. Liefde, dak waaronder wij samen wonen. Liefde. Een muur, kou en verbittering buitensluitend Liefde…

Ter zelfmoord trok ik naar de spoordijk op, kroonde mijn hoofd met rails, deed bielsen aan: de aarde dreunt, de helling een vulkaan; wat nu volgt, dacht ik, schrijf ik niet meer op. Vlak voor mij trokken de rails weg, luchtop de hemel in waarin ze niet bestaan; de wind ging onderdrukt gemurmel aan dat ik verstond. Ik kwam omhoog. Rob! Rob!…

Liefde als opgeschreven woorden, als ogen die mij aanstaren vanuit een andere wereld. De afstand tussen ons, niet meer dan een gedachte Armen die elkaar omhelzen. Nu ben je hier, buiten valt de nacht. Stralende sterren, ongehoorde stilte Er valt niets meer te zeggen, enkel te zwijgen en te beminnen. Tijd, wat is tijd? Ze bestaat…

Een gedicht zou altijd over het voorjaar moeten gaan. Is het voorjaar de nieuwe schepping? Of worden wij door het voorjaar opnieuw geschapen? Opnieuw meegenomen naar dat jonge, onbedorven frisse begin dat ons bemint en bezielt. Waarin we zo vol zijn van de belofte die aan ons gedaan wordt, we er zelf deel aan worden. Zozeer dat we alle goedheid…