Netgedichten

netgedicht (nr. 53.902):

- Kerstontmoeting -

Nog even en dan zingen stille kinderharten
het van oudsher meest gezongen kerstlied op aarde.

De sneeuw valt betoverend tussen ons neer
het fijne kerstlicht dwarrelt als kristallen suikervlokjes
krachtig, vanuit schoon bezongen hemelse sfeer

vallen ontelbare kleine witte stukjes
wereldbevrijdend vredig ..
als eerste Kerstontmoeting op onze aarde hier.

Verstilde zachte winterklanken
echoën de tijding weer stemmingsvol
met haardvuur verwarmde huizen,
een met toewijding en overgave bereid perendessert
in Kerstsfeer kruidig geurend naar kaneel.

Eenzaam deelt een enkeling het wakkerende kaarslicht..
verwarmt zich hoopvol aan een liefdevolle blik
van hen die hem begrijpen en weten te delen,

weerkaatsen het zacht flonkerend begin
naast mij sta jij te stralen
met sterren in je ogen.