Alle inzendingen van Sabrina Bielac

De stille zilveren maan, hij volgt naast sterren stralen en wolkenstofjes ons dagelijks spoor en heeft ons nooit verlaten. O stille maan hoeveel eenzame nachten waarin het mij zo angstig te moede was zag ik een gulle blijk van je troostende vale schijn. Jij wilde zo graag altijd voor mij zijn. Het nachtelijk uitgaan, zijn mysterieuze…

Ooit was jij de eerste, tweejarige schoonheid oogverblindend scherm, bestaande uit kleine bloemen. Waar kom je te wonen? Duizendschoon, jij was even mooi, als bekende snijbloemen, jij bleef jarenlang. Zomerboeket, randbeplanting in de rotstuin trouw in mijn tuin... en je deelde. Toen ik voor je koos, heb ik een stukje van mijn…

Alles in deze ene laatste brief, alles wat jij zei of open naar mij schreef.. Alles waar ik jouw herinnering in vinden kon, zijn heftigste momenten van het leven zelf. De diepe pijn in eindeloos handhaven beleven. Die dag eindigde jouw heftige treurromance het succesverhaal, je liefdesstreven nu even. Heb nooit aarzelend de eerste grote stappen…

Het raakte mij diep toen je zei dat ik niet meer nodig was, dat jij mij zonder meer missen kon. Het leek zo op foto's verkleinen, die men eerst vergroot had. Een momentopname van het leven. Ik dacht dat ik niet goed hoorde aan de telefoon, pijnlijk toen jij mij de grond inboorde. Had het schaamrood op mijn kaken. Het kwetste mij enorm…

Sterrenwacht..liefdesgrenzen, sterren en planeten 's nachts kennen dromende domme mensen, aanhoren elke dag ongehoorde intrigerende gekwelde wensen, duizend toekomstdromen. Ontdekkingstocht en reizen, vluchten langs prachtige, mysterieuze hemelobjecten. Het verloopt soms zo onverwacht, een kort en zielig mensenleven verre dromenreizen…

Ga jij alvast en wacht op mij, als jij er bent aan de andere kant van de sterrenhemel, de andere bestaanssfeer donkerblauw hemelgewelf. Zo liefdevol, zo zwevend fijnstoffelijk en immaterieel, je liefde mij gevend puur geestelijke sferen in fijne hellere hogere dimensie het geven, waar liefde zo innig wordt verweven mijn lieve vriend.…

Vanuit de tuin van Eden is er een panoramisch uitzicht, mensen van de blauwe wereld zijn tevreden met wat ze hebben. Luchtige foto's van straten, huizen blauwgetint gelijk inkt. Iedereen bij de blauwe wereld per land gerangschikt.. per soort. De rust, die stille impressie vermeende beschouwing, bijzonder speciale mensen, blauwer kan het…

Hete vuurzee overal, de vlammen slaan hoog zie het joelvuur laaiend meters de lucht invliegen, rond mij, gloeiende as die hitte oplevert, palmt mijn hart haast in op het vlammende rood. Geen ontkomen aan, maak wat ik voel echt mee.. Een ondraaglijke vurige hitte kronkelt rond mijn lijf voel mij er midden in, in deze wilde vlammenzee in dit…

Ik zie haar ogen kiezen uit het juiste kleurpalet. Ballerina's dragen hun haar strak naar achter selectie van het beste gezichtsbedrog.. dansballet. Een ballerina in opleiding mag nooit wenen. Harde traditie voor danseressen klassiek ballet, haar gelijke beweging kunstmatig tot leven geroepen. Ze zou willen dansen de hele dag, opgewonden Ik…

Tijd wordt een afgrond die mensen verslindt, zacht tikt de grote oude klok, het is 'nu'. Verschrikkelijk kunstmatig en melodramatisch Mild wordt gewaarschuwd het einde begint. Heftige momenten, een leven vol tijdnood met vragen mensen die denken, dat dromen niet verder blijven gaan. Tijd de projectie, een grote illusie, alle kansen wagen,…

Genegeerd, gekleineerd zonder veel woorden liefde doodgemaakt diep in mij, is mij vermoorden. Gedachten overlopend voel ik mij in mijn ziel bevrijd gedachtenindex staat voor hartverwarmende strijd. Dagelijks treft het, raakt vreemden heel bitter poëtisch vertekend gezicht, vals nostalgiegeglitter. Genegeerd, gekleineerd stil en zonder woorden…

Wat is het ijskoud in mijn hartenkamer, ik voel de kilte tergend rond mijn hartenplek. Stiltebeleid, daar waar natuurgebied, daar waar stil zijn trots in mij verwekt. Geluiden overheersen wrange gedachten vragen verdringen wat mensen verwachten. Stiltegebied onder begeleiding, pijnlijke hartzone in vooropleiding. Ruimte te midden van wat…

Al die kleine grijze mussen in de tuin, hoe ze dapper gravend vechten en naar eten blijven zoeken. Op geoogste boerenvelden en in edele puinen van arduin nemen zij met alles hun genoegen. Naar waarde weten zij te schatten volle halmen met gele rijpe granen verloren en achtergebleven op het veld. Als je wat langer naar hen kijkt.. op wijde…

Herken mij want ik ben je beste stilste vriend armoede, eenzaam zuchten, schrikbewind wanneer mijn nood het grootst is, voel ik maar enkel pijn, gevolgd door mijn gevoelens deel ik mijn eenzaam zijn. Eenzame onaantrekkelijke toekomstgedachten die luide stem die diep van binnen klingt, die raad geeft en eenzamheid verdringt.. Genegeerd heb…

Midden in een stokdonkere koude novembernacht hoor ik je lieve stem in mij en verandert mijn gedacht. Ik sta stil op en zoek mijn reeds lang vergeten boek tijden geleden kwam ik het ergens tegen, hopeloos zoek. Zie mij verrast, een oude danskaart die vind ik daar het herinnert mij aan zoveel prille liefde toen dat jaar wij waren nog zo…

Ongelukkige gedachten die niet permanent verwarmd zijn flarden en herinneringen die hopeloos verarmd zijn. Een lege wezenloze blik daar waar eerder stralen was een afgronddiep zwijgen broos en teer als breekbaar glas. Met geduldiger liefde, warmte en een starre achtergrond wacht het anders zo kostbare gedachtegoed in zich angstig af. Ben ik…

Ach, waarheen wenkt mij de oosterse zomerwind met zijn droge zandkorrels en zijn scherpe kleine takken. Mijn hart, het heeft al veel eerder bemind het weet als ik vlucht kan de wind mij niet pakken. Met hete adem dringt hij aan en zucht en blaast, droogt het vochtige grasland, drumt en raast. Ach, waarheen wenk jij mij, jij scherpe zomerwind…

Unieke sprankelende tweelingenziel, mijn spiegelgezicht jij kunt mij voelen, jij deelt.. jouw passie straalt. Van alle grote sterrengangen het meest verdwaald, stervende glinsters van een groot en zoekend kind, Mijn tweelingenziel, een innerlijk dat nooit een rustpool vindt speelse en innemende expressie dat zacht weerklinkt. Ontevredenheid…

Wat moet ik blind zijn in mijn wezen, dat ik niet eerder dit kon zien mijn vingertoppen niet konden voelen, de waanzin van mijn hart. Is het onredelijk te vragen naar dit ongelijk zichtsverlies, Blindheid kan plotseling optreden en is oorzaak van gevolg en smart. Moedig ga ik zoekend, tastend verder en geef jou mijn zachte hand ik draag…

Engel.. lieve zachte engel, zo dicht bij mij in deze volle glinsternacht.. ik voel jouw sterke veren engelarm rond mij, zacht strelend... Engel, ik hoor je adem jij raakt mij met je pure zuiver witte vleugelslag.. je engelenkracht, je mannenmacht, zacht zilveren engelenharenpracht Mijn engel, ik ben zo blij dat ik je heb.. dat jij bestaat…

Jij zegt jij ziet mij graag mijn stille jarenlange vriend, maar jij vindt de smalle weg niet die ik ben. Jij zegt jij ziet mij graag mijn vroege dageraad, maar jij houdt mij vast bij jou totdat ik haast herinnering ben. Jij zegt jij ziet mij graag mijn sprankelende passiebloem, toch weegt jouw vlinder zoveel zwaarder dan de mijne.…