Netgedichten

netgedicht (nr. 28.416):

- De grote blauwe wereld -

Vanuit de tuin van Eden is er
een panoramisch uitzicht,
mensen van de blauwe wereld
zijn tevreden met wat ze hebben.
Luchtige foto's van straten,
huizen blauwgetint gelijk inkt.
Iedereen bij de blauwe wereld
per land gerangschikt.. per soort.

De rust, die stille impressie
vermeende beschouwing,
bijzonder speciale mensen,
blauwer kan het soms niet.
Blauwdenkers zijn idealisten.
Er zouden slechts een handvol
soortgelijke blauwe diamanten
in de wereld bestaan.

Grote diepblauwe oceaan,
zoekt hij het buiten zichzelf
in de grote wijde wereld,
stopt hij gewoon met bestaan
terwijl hij de richting verloren
natuurblauwe zwervende vinvis,
vergeet in een stranding
en stervend laat vergaan.