925 resultaten.
wandeling met jou
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 2.019 we liepen samen uit het lawaai
de stilte in, een vogel zong
er was een hond die blafte
er waren stemmen in het ritselen
van bladeren, toekomst voorspeld
verleden ontrafeld, ik deed
mijn schoenen uit en jij kon niet
achterblijven, hing de jouwe
de veters aan elkaar geknoopt
met een zucht om je nek
op het breder wordend pad
kwam je naast…
het wordt wit
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 395 zoals van buiten naar binnen kijken
vergapen aan wat je niet hebt
raden naar waar ze over praten
hier vallen sneeuwvlokken om me heen
vullen de gaten in mijn versleten jas
de kou is dikwijls te verdragen
als brandende lampen bij dag
in een vrijwel verlaten warenhuis
er is zoveel dat je eens hebt gehad
waaraan je geen eind aan kunt…
altijd zult zijn
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.316 je kwam met nat in je haar
de nacht was een kwart voorbij
kwam het van de regen, de dauw
of was je ergens gestrand
kopje onder gegaan
je schudde neen
de slaap kwam niet meer
die nacht en toch bracht
de ochtend weer licht
de scherpe geur van vers-
gevallen sneeuw toen ik
het raam opendeed
naar buiten keek
je voetsporen niet meer vond…
Lipovlo
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 1.810 Of je mee wilde gaan
naar een lezing over
de Haagsche romans van Couperus
je de gelegenheid geven
voor een sporadisch contact
in levende lijve
En dat ik ook wel wist:
je neen zou zeggen
bang was in het donker
pleinvrees je trof overdag
een fobie voor insecten
ouder dan een eeuw
Je nog steeds gruwde
van de lipovlo waarvan
de larven…
weer wolf
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 2.426 het sneeuwt alsof de ijstijden
zouden kunnen herbeginnen
ik vastzit in de sneeuw
de wolven al hoor huilen
in de kou ontdek ik
mijn eigen poten, klauwen
huil oewoe hoehoehoe
naar de zilveren maan
het knorren in de maag
begint en het gemis
aan warmte, volle maag
wacht maar tot ik bij je ben…
dagboek
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 848 men begint eraan tegen het vergeten
herinnering wordt meer en meer
een stoemp van onontwarbare dingen
ik weet nog wat ik erin hebt gestopt
om zes uur opgestaan, ontbeten
aan een artikel geschreven over vogelgriep
ik moest aan zigeuners en Joden denken
altijd maar onderweg en nooit bereiken
iemand zal het lezen
wat ik geschreven heb
hier…
Super kattebelletje
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.032 Een boodschappenbriefje
achtergelaten, verloren
je vouwt het uit, strijkt glad
leest hardop woorden vervuld
Aan de hand van het lijstje
loop je de supermarkt rond
geboeid in het handschrift
van een onbekende vrouw…
oerslurp
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.066 na die nacht waren de sterren
veranderd evenals de zon
de maan en de planeten
jij schiep het tomeloze zweven
naar een ster achter een ster
het gieten van licht
verdampen van waterstof
wolken van methaan waar
doorheen het heden trager reist
in dichtheid bijna stolt
zich om massa stulpt
gewicht heeft als regen
in zwarte gaten valt…
Oorlogszone
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.290 Oorlogszone
Meer vrouwen in het leger
draagt zij een zonnebril
de kleur van haar ogen
onbestemd en vlammend
Soldaten en politielui
lopend heen en weer
wachtend op een bevel
behoefte aan gehoorzaamheid
War Zone
More women in the army
She wears sunglasses
it´s hard to see the colour
of her sparkling eyes
Soldiers…
Angst zonder hoofd
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 537 Soms overvalt het haar nog
terwijl ze naar de sterren kijkt
wegdrijft naar waar licht ontspringt
Bevend kruipt zij in haar bed
veilig onder haar dekens met ademgat
aan de zijkant, want het onzichtbaar
wezen vreet altijd eerst het hoofd
Tijd nu voor een goed gesprek
maar hoe gaat dat zonder kop…
Bidprentje
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.768 Boven mij hangen de sterren
tellen heeft geen zin of gewicht
evenals "God die door de sterren
naar ons kijkt" reken ik uit
Ik mag gezien, ik ben niet bang
gemaakt naar Zijn beeld en gelijkenis
neemt Hij mij zoals ik ben en was
Laat ik Hem los, zweeft Hij weg…
Glas
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 771 Je schreef dat op de plavuizen
waar wij de liefde bedreven
- jij natuurlijk bovenop -
een karaf van antiek
Venetiaans kristal uit je
handen gevallen was en
dat je weken later nog
de scherven en de splinters
trof op onverwachte plekken
Diezelfde avond antwoordde
ik met een gedicht over
bloeiende oleanders in uitbundig
wit, rood…
IGNA
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 652 haar vinger maant
voor de gesloten mond
op de achtergrond
haar opgemaakt gezicht
met ogen dicht
hoor toch hoe haar stem
weerklinkt van alle dierbaren
in hemel, hel, op aarde
in het niets waaruit
de toekomst geboren wordt
als kraaiend kind
haar ogen openen licht…
Trouwfeest
netgedicht
2.0 met 57 stemmen 3.818 Op de vooravond na de zegen
afgezonderd in haar kamer
kraakt het ouderlijk huis
wacht zij roerloos op
Middernacht voelt zij
dwars door haar fontanel
een engel dalen vederlicht
in zijn tijdelijk verblijf
Morgen loopt zij in gewaden
zwaar van goud en zilverdraad
eet zij gele met witte
rijst vermengd van één bord
eerlijk alles delen
lief…
Schaduw
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 1.442 Laat het lapis lazuli blauw
van uw ogen richtsnoer zijn
het collier om uw hals
waarin u zetelt van god
gezonden vorstelijkheid
elke wens een bevel
ogenblikkelijk gehoorzaamd
in de geruststellende geur
van uw haar
de pepermunten smaak
van uw lippen
de jasmijn van uw avondkleed
laat mij de tuinier zijn van uw
tepelhof het onkruid wieden…
Stom liefdesliedje
netgedicht
3.0 met 35 stemmen 4.002 Hoor jij dan niet hoezeer mijn hart
klopt voor jou in mijn stap en stem.
Zie jij dan niet aan mijn ogen glans
hoe dieprood mijn ziel zich verhardt.
Je hoort slechts wat je horen wil
Je ziet slechts wat je wil zien
Je voelt slechts wat je voelen kunt
Er is nooit meer dan misschien
Slechts het rinkelen van metaal
liefdespijlen voor een verhaal…
Verbonden
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 1.030 Wat kan hij anders
dan haar vasthouden
en vasthouden, terwijl
zij strijdt met haar
geesten en demonen
op haar laatste
stukje werkelijkheid
die haar met hem verbindt
en die reeds scheuren toont
groot genoeg voor beiden
om in te vallen de leegte tegemoet,
vastberaden, barmhartig en met heldenmoed…
Touwtje
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.083 Graven in de herinnering
aan degene die voorgoed
is heengegaan schept
een nieuwe werkelijkheid
een illusie gevoed
met eigen beelden
uit een aantoonbaar
onbetrouwbaar geheugen
alsof leven en dood
bestaan bevestigen
gedachte aan een kus
aan een lach gevangen
tussen twee ontvleesde handen…
Geluk
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.534 De dichter heeft een horrelvoet
een bochel op zijn rug
en wantrouwt taal
geluk is hem te banaal
Leven doet hij van de lucht
en de kinderen houdt hij zoet
Hij raakt de bochel op zijn rug
gaat zijn eigen gang, onverstoord
Hij hompelt voort
en droomt zijn drog…
Focus
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 663 In de buik gloeit er iets
een koorts, een verwachting
aarde wordt zacht ingeduwd
Lichaam veert terug
met binnenin herinnering
een stapel papier
Op het bovenste blad
staat mijn naam geschreven
Een halve eeuw
die zich met mij voedt
door mijn ogen kijkt
verlangt naar warmte van de zon
zin heeft om mee te komen
Perzisch te gaan eten
in de…
Maandag
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 4.201 het kijkt me aan uit haar ogen
zodra ik de kamer binnenkom
ze zegt goedemorgen
wil je thee of wat
anders, wat dan
even niet zeg ik dan
glurend over de monitor
achteloos het paswoord intikkend
ik zeg niet, zij zegt niet
ze hebben elkaar gemist…
Handschrift
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 1.698 Zij schrijft de dingen op
en vangt ze in woorden
die niet hoeven rijmen
of volmaakt in klank
en betekenis horen.
Zij laat ze vallen in een glas
en voegt ijsblokjes toe
herschept de tijd en geheugen.
Zo is het niet geweest, zo
zal het ook nooit zijn
het lied van verloren woorden
verdwaald in vele wegen
die aarde zijn ontstegen
uiteindelijk…
Al Kut ingenomen
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.276 Dat een stad warm kan zijn
een vriendin in de koude nacht
gelijkertijd als een hoer
haar benen spreidt
voor elke soldaat met
en zonder verlof.
Dat een non een vrouw
kan zijn beschermd door
de ziekte van haar geslacht
aan wie de geile strijder
natuurlijk geen geloof schenkt
belust op vergetelheid.…
Keerpunt
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.407 De BH afdoen, om te draaien
laten zien hoe plat ge bent
geworden van uw eens volle borsten
hoe bol slap uw platte, strakke buik
een heel ander licht werpt
op het lichaam, een tempel Gods
hoe het geloof verwaterd is
gestroomd onder de brug
Het is niet genoeg te zeggen
dat er liefde is of onschuld
maar een hand pakken en warmte
voelen om…
Paasvuur
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 617 Jij brandt in mij
magmaat rond mijn kern
Heet als vers gestampte
Madame Janet in zonnezoet verpakt
geplukt met jouw vingers
vlammen werpend in mijn mond
rasp jij in mij de woorden los
Deze wonde schrijnt
schurende pijn verbonden
met jou zijn, jou buiten
in mijn binnen, weerhaakt
laat niet los, koestert zich
onder de harde rand
maakt…
Gloria voor Jellema
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 5.460 Voorbij de jeugd
het blad gelijnd en half
vol geschreven ziet hij
de kinderen aan en zich
bezeren aan het leren
van wat belangrijk lijkt
Een twijfelachtig stempel
drukt van jaren her
Het langzaam wennen
aan de dood die wenkt
en wacht en trouw is
als een goede vriend
die sterven kan
en daarom leeft
op grootse voet…
Golflengte
netgedicht
3.0 met 127 stemmen 106.000 Tussen u en mij
Zeedistel en zeekraal
een lege plek voor ons
warm zand en de zon
die ter kimme gaat
rood gloeit en uitdooft
Ver, ver van ons
stemmen verstrooid
op de wind
Een hond blaft
en boven ons
muziek als een lied
Hier is de cirkel rond
het lichaam veilig
achtergelaten
Hier bestaan wij
hebben niets
rollen af en aan
vloeien…
Liedje van verlangen
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.670 Ik zie je heus wel naar me kijken
je blik op mijn borst en mond
Ik zie heus wel dat je me wat vindt
je glimlach als je mij ontdekt
Hoe je mijn billen waardeert
als ik soepel van je wegsnel
Hoe je verlangt naar de witheid
van mijn tanden tegen je tong
naar het strelen van mijn hand
Je ziet me heus wel naar je kijken
en wegdromen…
Groeiend besef
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 1.416 Loom telt de boerin haar oogst
kijkt uit over het dampend land
het zweet in de aarde, constant
de zorg om het groeiend gewas
Dankbaar om wat is en was
keert zij zich krakend om
Nog steeds vermoedt zij vaag
dezelfde boerderij, achtergelaten
tussen de bomen na het avondeten
de lezing en het gebed om regen
geen antwoord op haar vraag
Zij…
Verplicht
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 2.498 Zo kent ieder leven groter leed
en alle pijn kan zich verzachten
mits op tijd gedeeld
Wrakhout deinend op het water
dat éénmaal gestrand voorgoed
een eiland wordt uit wind en zand…