Netgedichten

netgedicht (nr. 8.288):

Angst zonder hoofd

Soms overvalt het haar nog
terwijl ze naar de sterren kijkt
wegdrijft naar waar licht ontspringt

Bevend kruipt zij in haar bed
veilig onder haar dekens met ademgat
aan de zijkant, want het onzichtbaar

wezen vreet altijd eerst het hoofd
Tijd nu voor een goed gesprek
maar hoe gaat dat zonder kop

Schrijver: Stanislaus Jaworski, 24 september 2005