Alle inzendingen van Willem

U minne ik teer, o taal van lust en weelde, Die 't stug Latijn in dartele ontucht teelde; Die als de kus op malse lippen smelt, En 't hart doorstroomt met liefdes algeweld. Uw woorden zijn uit zacht satijn geweven, In toontjes die op donzen vlerkjes zweven; Uw letters, zoet als Zefirs ademzucht; En heel uw spraak, één lieve lentelucht. Maar…

Toen zagen wij de wolken kruien En wachtten door de zwoele dag Het breken van de donderbuien In regenvlaag en hagelslag. En de avond daalde en geen vertroosten Van koelte en geen verkwikken kwam. Toen barstte ’s nachts het grommend oosten In blauwe gloed en rode vlam. Wij haalden onze adem ruimer En zonken uit de lauwe druk Tot Uwe grondeloze…

De boer schrok zich die avond lam: een trein die door zijn weiland kwam had hij gehoord. Toen was het weg. Het was niet waar. Pas twee jaar later is er daar een trein ontspoord. Ook iemand zag, terwijl hij sliep een auto zinken in het diep, een heel gezin. Precies de plek heeft hij gezien: de auto reed een dag nadien het water in. Soms…

Bedenk, als mensenwoorden krenkend zijn: Gifslangen scheiden niets af dan venijn. De spraak weerspiegelt 't wezen van de spreker. Het varken noemt het edel renpaard zwijn.…

Ik heb het fluitje aan mijn mond gezet. Mijn vingers overtrippelen de gaten Buiten mijn tuin ligt de rivier gebed In maanlicht, en er rijst een brug van jade. Een brug van jade overspant het licht, Mollig van schaduw aan haar ene zijde Een smalle schaduw schuifelt in het licht, En buigt zich over en staart in het wijde. Zij staart naar ’…

Voor schatten is uw heil Niet veil, Door woorden niet te melden; o Krekel, die, op d’ eikenbast, U met een luttel daauw vergast, En huppelt door de velden! Waar gij, op akkers, graan Ziet staan, In voren, zaadjes schieten; Voor u is ’t, dat het koren wast; En wat de boer in schuren tast, Gij moogt het al genieten. De noeste boer besteedt…

(aan iemand die mij op die wijze wilde afbeelden) Een stenen hart, een hoofd gevuld met keien, Beelde aap of hond in koude steendruk uit, Waar gloed noch smaak haar warme glans in spreien, En ’t zielsgevoel de teedre borst voor sluit! Ja, ’t voegt ene eeuw, versteend by ’t snood gebroedsel Dat vatbaarheid voor God en Heiland dooft,…

Bij ziekte zoek je weer troost. Bij iemand die je al zo lang vergeten was. Een echte vriend in nood. Van wie je vroeger al zijn belevenissen las. Hij is bij jou en vergeeft je al jouw zonden. En doet als een zaalarts iedere dag zijn ronde. En legt zijn helende handen op je neer. En dan denk je plotseling weer aan zijn lijden aan dat ruwhouten…

Medicijnen je kunt er niet van buiten. Vele kwalen tekenen tegen hen een bestand. Hart-medicatie, anti-depressiva ze zijn niet te stuiten. Ze werken op de geest en het lichaam direct uit de hand. We kunnen het zonder hen niet stellen. Ze zijn een vriend in ons dagelijks bestaan. Dus laten we over hen geen voorbarig oordeel vellen. En met deze…

De ouderen van morgen. Wie zal nog voor hen zorgen? Hoe zou men het nog kunnen doen met zo'n inkrimpend pensioen. Zal er nog een samenleving met voldoende solidariteit zijn? Die bereid is voor hen te betalen ter vermindering van de pijn. Zullen er nog voldoende ziekenhuizen open zijn? Die iedere schade meteen oplappen ook al zijn ze groot…

De weg naar boven is de weg naar God. Ambitie is hiermee een gebed met eerbied beleden. Met compassie sport voor sport wordt hiermee de weg naar vergeving betreden. In een simpel gebed vraagt men niet om meer; maar denkt men aan het lijden van de heer. Denkt men aan het ruwhouten kruis. In een gebed bij een ieder thuis.…

De winter breekt weer aan. En zie de vogels gaan. Nochtans zit daar op haar gemak zo'n bontgekleurd koolmeesje op een witgerijpte tak. Zo'n wondertje van de natuur. Zingt kou kleumend haar ochtendpartituur. Dit maakt het leven wel heel bijzonder. Niet zonder dit bontgekleurde tedere wereld wonder.…

Laten wij gedenken die lieve jonge vrouw. Die met geweld van het leven werd beroofd. Anne had nog een heel leven voor de boeg. Een fietstocht werd haar fataal en haar vermissing maakte haar familie bedroefd. Een hoopvol leven werd gewelddadig gedoofd. Wie dan nog in zijn medemens gelooft is nog niet van al zijn illusies beroofd. Rust…

Niet langer angst voor de duisternis. De zon straalt ruimhartig over mij uit. Vrolijkheid bedeelt mij eerder dan de droefenis. Een gevoel van geluk tintelt over mijn huid. Niet langer angst voor de duisternis. Een optimist ploetert, maar trekt voort. Een feest is het leven zonder ergernis. Vrij is de geest die zich niet stoort.…

Ik ben geen vader, en ik hèb geen zoon. Niets dan een sage is zijn zacht bestaan. Toch groeide hij gelijk de nieuwe maan In grootte en glans en werd volwassen-schoon. Nevens mij, glorieus en monotoon, Verging de kringloop van zijn kort bestaan. Mijn hand is strelend door zijn haar gegaan En langs het kloppend halsje van mijn zoon. Ik weet…

Generaties. Kloven overbrugbaar. Omdat leeftijden niet bepalend hoeven te zijn. Tegenwoordig. Jong Oud zeer. Kan beslist slijten. Want jong wordt oud. Ooit.…

Kanker is stil huilen om een lichamelijk ongelijke strijd. Kanker is het woord dat aan de ongeneeslijke vermijding in onze spraaktaal lijdt. Kanker is het strijden bij een beperking van de levenstijd. Kanker is de kwade cel die zich met spoed vaak door ons lichaam verspreidt. Kanker is 'houdt moed' bij een innerlijk huilen. De tegenslag voelt…

Licht en schaduw; Het oogt ons oppositie. De tegenkrachten van de zon spelen een lichtspel, waarin wij als wajangpoppen naar het licht streven; en de luwte zoeken bij een zon in het verkeerde vel…

Niet de dood of de gladiolen, maar een plek in een bed tussen de violen, in een kleurschakering van een schoonheid onovertroffen in het natuurlijk zijn. Geen pijn te voelen door die symbiose van die zelfgekozen rustplaats die mijn wangen doet blozen; van een groot geluk tussen die kleurenwonderen zo klein.…

Vandaag stond ik op. Ik stelde vast dat ik leef; en dat ik het geluk heb dat ik nog gezond ben. Wat zou ik dan verwend zijn om nog meer welvaart te wensen? Zoals de mensen die rijk zijn maar arm van ziel. Geld en bezit kan je ook begrenzen. De vrijheid te proeven is het leven waard maar uiterst fragiel…

Het beste paard van stal. Met witte bles en donkere manen. Niets kan zijn koninklijke uitstraling doen tanen. In volle draf over hindernissen niet te stuiten. In edelheid treedt de ware aard naar buiten. In vol galop gaat het beste paard van stal. Een volbloed moet glanzen bovenal.…

de ochtendnevel sluimert in stilte staat de wind op de kim ontwaakt de zon baadt in zee. ------------------------- Uit: 'Henk Lassche, het eigen landschap', biografie van Ed Wingen, 2001.…

Kom erbij zei de bij; De koningin tegen haar lakeien. Bijzonder is, dat wij met onze honing de mens kunnen verblijden. Alle werkbijen en hun koningin richten menig raat met hun honing in. Weersgesteldheid kent de mens, maar ook de bij tijdens zijn honingzoet vermeien. De natuur kent onze wens. Zal ons onder veel gezoem koninklijk met zijn honing…

Gelijk hebben betekent niet altijd gelijk krijgen. Je kunt er naar neigen; en je kunt ermee dreigen. Gelijk krijgen is het meten met de juiste maat. Wordt dus niet kwaad als je als meter geen gehoor krijgt bij de wereld om je heen. Wees dan van steen; opdat de juiste steen boven komt.…

De toekomst is er nog niet. Evenmin is het verleden nog tastbaar. Wij leven in het nu bij het voortgaan van de tijd. Gisteren veroudert snel en morgen ben ik nog niet kwijt. Nee ik ben een mens van het nu en sta met mijn rug naar de verleden tijd. Mijn gezicht tekent zich met dromen dat hoopvol spreekt dat de ervaring van gisteren door…

Anne had ook een pikante kant. Zij schreef een wereldberoemd dagboek ten tijde van de tweede wereldbrand. Haar dagelijkse overpeinzingen als een meisje van veertien jaar; beschreef zij in het Achterhuis met een altijd aanwezig gevaar; dat zij zou worden weggevoerd naar de werkkampen in het buitenland. Naderhand heeft haar dagboek ons over haar leven…

Grauw. Blauwe maandag. Een blauwtje lopen is een hart vol berouw.…

Duurzaamheid is kwaliteit van leven. Een leven dat goed is wil je niet kwijt. De tijd is kostbaar dus je moet die goed gebruiken. Elke dag die goed is, is een dag zonder spijt. Wij worden ouder, maar wat scheelt het. Ouder worden is de weg van overdachte tijd. Aan de einder vlucht een vogel. Hij kent zijn weg en is op zijn tijd goed voorbereid. Zo…

Ode aan de bomen. Ode aan het bos. De longen zullen schonen. Ze zullen zuurstof inzuigen op het mos. Ode aan de bomen. Ode aan de groene levensbron. Zuurstof voor stikstof zal ons goed bekomen als de bosreuzen levenskracht produceren onder de zon.…

Ik ben nog zo vaak als Dagobert Duck, die meer oog heeft zijn materiële rijkdom te vergaren; en alzo uitglijdt over de bananenschillen van het geluk. Laat mij zo met Kuifjes scherpzinnigheid en moed aan de wereld betekenen. En voordat ik zo in persoon word uitgetekend, wil ik vooral mijzelf zijn, niet te groot en niet te klein.…