Alle inzendingen van Zywa

Meestal gaat het wel, soms ben ik zelfs blij, dat mag -- dan op de foto.…

Schepping: geesten die uit vlees lichamen blazen -- en zich bottelen.…

Ik word steeds ouder: meer eigen ervaringen -- meer anders dan jij.…

Mensen denken wel: hij heeft een goed geheugen -- maar ach, het heeft hem.…

Het vuur laait hoog op, en onze verhalen ook -- We gloeien ervan.…

Alsof mijn lichaam nieuw is, en ik opnieuw moet -- zoeken naar de rem.…

Liefste woordkunstenaar je wijst aan wat je ziet en de façades storten in elkaar het is een wonder waar je bij staat Er komen mensen op af, ze willen in jou geloven Liefste woordkunstenaar jouw woorden verwarren je en belagen je gillend uit de monden van mensen die verlost willen worden door jou Urenlang leggen ze elkaar uit wat jij…

We dansen, sporten, fietsen en zingen mee met de liedjes van ons leven, zolang we niet op de woorden letten Anders zouden we struikelen door de klap van de boodschap of over onze gedachten over het bezongen verdriet of de onbeholpenheid van de tekst, hoe de zanger die uit het hoofd heeft kunnen leren? En dat het zo'n toeval is als…

Ik nestel me graag tussen mijn dikke poezen -- de divankussens.…

De monnik naait, naait, trekt, trekt de draad door de stof -- Geen knoop aan het eind.…

Het begon zo goed - een zekere herkenning van pijn en de belofte van een helpende hand een Happy Ending van volwassenheid en we gaven elkaar wat ons thuis vroeger had moeten zijn Maar het bleef niet privé niet alleen van ons twee ook onze liefde werd een burgerlijke staat die alles concreet maakt meer dan een daad, liefdesdaad…

Wolken zijn het bloed van de Aarde, mijn moeder -- het bloed van mijn bloed.…

Af en toe een boot, een auto, de bezorger -- De stad is verdorpt.…

Dat heb ik bereikt: dat jij niet kunt geloven -- hoe erg het toen was.…

Als ze ruzie had, las ze hem woedend de les -- uit zijn gedichten.…

Een glimp van opa, hij is alweer vertrokken -- maar ik ruik hem nog.…

Etend in de trein, schrijven we op de ruiten -- tekens van leven.…

Wolkenkrabbers storten in Reuzenkeien zijn kiezels voor kruiend ijs, kastelen en tempels houden geen stand onder bang en boos geweld Elke angst gaat ten onder aan zichzelf, kan niet blijven binden en raakt verdeeld Wetten worden gebroken maar niet de liefde waarin wij wonen, vrij van chaos die ruimte neemt voor eigen gemak steeds…

Ik wil haar kussen, maar niet wakker maken, want -- dan gaat ze praten.…

De ambtenaren in hun lichtblauwe hemden -- om te weinig borst.…

Luister naar mij, zo half als ik ben Praat tegen mij, praat over mij tegen je liefsten, tegen je vrienden Praat! over mijn grote ogen, mijn dwaze dromen En ik, wat ik wil, is van alles vertellen dat jou raakt Ja, dat is het .....Alsjeblieft, dit is wie ik ben .....Hier sta ik, bloot voor jou, ja .....ik ben bang .....Hier sta ik, stil in…

Soms is een nieuw begin dor hout in zwart slijk of in geblakerde grond na een verwoestende vloed een snelle vuurzee, of menselijke domheid Dan ontwaakt de aarde van de Aarde en gaat haar zaadkluis open Alles bloeit weer op waar we bij staan maar we kennen onszelf en durven niet er volledig op te vertrouwen We zijn zonen van Noach…

Iets voor het eerst doen, schaatsen, uitgaan, of troosten -- Jammer! Je bent stijf!…

Wat is een nieuw jaar waard als er niets nieuws aan is en ook niets ouds? Als ik mezelf niet meer ken mijn oude zelf niet meer ben en moet gaan leren om te houden van de ander met mijn naam en mijn lijf die ik liever niet ben Die mijn capaciteiten mist die veel te lang moet nadenken voor ze iets terugzegt die niet zo grappig en gevat…

Alsof ik oud ben, begraaf ik vrienden uit het ziekenhuis Wie er nog over is, vergelijkt het ritueel met beelden van bovenaf (en jezelf als toeschouwer) van het afscheid waar je zelf niet bij bent na de anticlimax die eraan voorafgaat J e w i l t h e t n i e t w e t e n Nee, niemand wil het weten (niet van zichzelf, niet van een ander…

Liefde en vriendschap zijn soms moeizaam Er is geen aansluiting Je bent te vroeg of te laat Je spoort niet met elkaar Maar in het schuren bij het passeren is er contact en blijf je verbonden, wederzijds een stukje wereld dat gewoon doorgaat Er is aandacht die je nodig hebt, ook al kun je er niets mee Want je wilt zeker weten je…

Het boeddhabeeld leeft glashelder in de vrieskou -- en smelt in de zon.…

Hier is de hotspot: een lange slinger mensen -- die een prik willen. ------------------------------- De bordjes Welkom leiden me de doolhof in -- Bij Prik ben ik uit.…

Kijk maar naar een held van vroeger, zijn standbeeld, ach -- wat een misverstand!…

Hier heerst vrede maar hij is verdacht waarschuwt de koning Veel inwoners verhuizen naar een paleis in de wolken van Internetland of ze trekken zich terug in een hoge toren, zender en ontvanger van eigen gelijk, luister maar naar de echo's, luister maar…