Netgedichten

netgedicht (nr. 76.240):

Hemel van onvrede

Liefste woordkunstenaar
je wijst aan wat je ziet
en de façades storten in elkaar
het is een wonder waar je bij staat
Er komen mensen op af, ze willen
in jou geloven

Liefste woordkunstenaar
jouw woorden verwarren je
en belagen je gillend
uit de monden van mensen
die verlost willen worden
door jou

Urenlang leggen ze elkaar uit
wat jij bedoelt, of ze schrijven
contractuele zekerheden uit
Je trekt je los, met zelfspot
boei je de mensen die juichen
Het is waar wat je zegt

je neemt jezelf te serieus
Waarom verlos je jezelf niet?
Waarom zwerf je liever rond
in je dromen om verlossing
te vinden in de hemel
van je onvrede?