1857 resultaten.
Jouw stap op de trap
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
1.050 Ik lig in bad te lezen.
Bijna dagelijks doe ik dat.
Al zevenendertig jaar lang.
In dit huis. Ons huis.
Mijn lief zet koffie.
Zo alledaags, zo gewoon. Dan,
hoor ik haar stap op de trap.
Zo ongewoon, zo bijzonder. Want,
morgen kan de laatste keer zijn.
De laatste stap, de laatste koffie. Dat,
besef ik vandaag als nooit tevoren.
Ik kijk haar…
Samen jagen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
512 Je ligt onder de tafel en zucht.
Aan de ketting.
Baasje en vrouwtje aan het bier.
Je kijkt me hoopvol aan.
Ik kijk begrijpend terug.
Jij hebt heimwee.
Heimwee naar de wolf die jij ooit was.
Ik heb heimwee.
Naar de aap die ik eens was.
Laten we samen gaan jagen.
Even weg uit jouw hondenleven.
Even weg uit mijn mensenleven.
Jagen, jij en ik…
Het einde van ik
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
576 Ben ik goed genoeg?
Die vraag bestond niet,
in den beginne.
Die vraag stellen,
die vraag beantwoorden,
is opnieuw een vraag.
Om angst.
Om depressie.
Om geweld.
Ben ik goed genoeg?
Die vraag sterft gelukkig,
vroeger of te laat,
aan het einde van ik.…
Heerlijkheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
387 Elke dag beleef ik opnieuw.
Eerst lees ik in de Donald Duck,
gevolgd door krantenkoppen.
Vervolgens een stukje boek.
Ik was mijn haren.
Daarna drijf ik nog wat na.
Met gesloten ogen.
Langzaam adem ik in en uit.
Na een uurtje spring ik uit bad.
Vlieg ik uit mijn mijmering.
Zo begin ik steeds weer mijn dag.
In het water.
Ik begon al in mijn…
Grootvrienden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
840 Kleinzoon ben ik.
Grootvader ben ik.
Even oud als jullie.
Laten we vrienden worden.
Laten we sigaren roken.
Elkaars levens delen.
Grootvaders onder elkaar.
Grootvrienden.…
Etty Hillesum
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
835 Jodenhaat en wrede vervolging.
Overal afbraak om je heen.
Opbouw was je antwoord.
Opbouw van jezelf.
Geloof in vriendschap.
Geloof in liefde.
Je kon jezelf wel redden.
Toch ging je mee naar Auschwitz.
In een treinwagon de dood tegemoet.
Samen met hen die moesten gaan.
Onsterfelijk moedig.
Oneindig lief.…
Dood de tijd
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
388 Tijd is fictie.
Door mensen bedacht.
Zinnig om je leven mee te organiseren.
Zinnig om onze geschiedenis mee te beschrijven.
Onzinnig om je leven mee te beleven.
Ervaren kun je alleen in dit moment.
Lezen over gisteren kun je alleen nu.
Denken over morgen ook.
Dood de tijd.
Hoe? Ervaar met al je zintuigen!
Wanneer? Nu!
Wie kunnen dat? Levenskunstenaars…
Donald Duck therapie
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
1.328 Donald is mijn beste maat.
Mijn mensgeworden eend.
Mijn therapeut, mijn steun.
Mijn toeverlaat.
Elke week opnieuw, een leven lang.
Gelukkig is het bijna morgen. Ja!
Dan ligt er weer een Donald,
een nieuwe Donald in de gang.…
Darwin deeltjes
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
476 Veertien miljard jaar al is het geleden.
Niemand hoorde een onvoorstelbare knal.
Daarna ontstond materie uit energie.
Hicks deeltjes organiseren die materie.
Atomen vormen moleculen.
Uit moleculaire oersoep ontstond leven.
Het evolutieproces begon.
Energie is van nature creatief.
Darwin deeltjes organiseren die energie,
zoals Hicks deeltjes…
Magere Hein
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen
920 De dood kent geen einde,
en ook geen doods begin.
Magere Hein staat almachtig,
tussen angsten en beven in.
Heintje zelf leeft vrolijk voort,
hij overleeft doodgewoon alles,
en verjaart doodleuk iedereen.…
Ik treur niet, geen tederheid trekt mij aan
gedicht
4.0 met 3 stemmen
7.437 Ik treur niet, geen tederheid trekt mij aan
Geen lichaam kan ooit het mijne voelen
Geen ander oor mijn verwarring, mijn onrust
In de sprakeloze plaag van de taal.
Dagelijks en dodelijker verkrampt mijn wereld
In de vreselijke vertakkingen van de pijn.
Ik heb het laatste boek gedragen, van rechts naar links
En met al…
Regen voor zonneschijn brengt stilte na de storm
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
364 Vragen in mijn hoofd,
antwoorden in mijn hoofd.
Duidelijk, kloppend maar onherkenbaar,
de wet vervangt de vraag.
Vreemde stemmen ingefluisterd,
niet van hier, onbekend.
Een deel van mij, een andere ik
Tegenovergesteld, compleetmakend.
Mijn intuïtie, mijn weten, mijn gids.
Ying en yang samengesmolten,
zwart en wit ontpopt tot grijs.
Mijn…
bij het overlijden van Gerrit Komrij
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
750 Het boek ligt opengeslagen op de grond.
Plat open, waar zoveel dichters in leven,
en nu zijn schepper, verzamelaar dood.
Een groot schrijver met een groot hart.
Komrij, hij is niet meer, op het nieuws
een stilstaan, en ik denk aan de vele blad-
zijdes die ik gelezen heb, aan zijn venijn,
zijn spot en zijn humor, ongeëvenaard.
De bladzijdes…
jij
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
816 Je bent uniek, je bent jij in vol ornaat.
Jij bent de lente die in de zomer overgaat.
Jij smaakt naar meer omdat je zorgt voor
meer trek, jij bent beter dan steen en goud.
Jij bent het water dat gestaag stroomt, dat
mij laat wegdromen als maagdelijke wolken
doen in de verder blauwe hemel. Een woord
van jou maakt me al lichter in mijn hoofd…
sprong
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
445 Ik pak het pad van de minste weerstand,
ik ga op de toppen van mijn tenen staan
en spring na een korte aarzeling, nee, geen
aarzeling, na een kort moment van over-
denking, een moment van reflectie zonder
dat er gedachtes door me heen gaan en spring
dan van de hoge, de hoge brug, om zeker te
zijn dat ik het water hard zal raken. ik wil…
behuizing
netgedicht
1.9 met 8 stemmen
1.403 De behuizing is er, nu moet het alleen nog
aangekleed worden. Dwalen in de donkere
gangen geeft geen licht in het gemoed, je
weet dat het beter wordt maar moet wachten.
Pijpleidingen, elektriciteit, water, gas, alles
om een basisleven te hebben, geesten zullen
je hier niet wekken zegt de helderziende, de
houten vloeren kraken lekker vertrouwd…
het laatst
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
369 Onder je
onder je
boven je
boven je.
De regen
de grond
de grond
de regen.
De liefde
de dood.
Het rood.
Het blauw.
De zon
het licht.
Het laatste licht.
De grond.
Het leven
het leven.
De dood.…
verveeld gedicht
hartenkreet
3.2 met 5 stemmen
602 De eerste regel kan van alles zijn.
De tweede komt er achteraan de
derde moet volgen op de tweede
de vierde plak je er dan achteraan.
De vijfde regel kunt u wel raden,
de zesde regel is ook niet moeilijk,
de zevende komt voor de achtste
die het tweede kwatrijn volmaakt.
Ik verveel me te pletter, schrijf ge-
woon wat in me opkomt en voor…
Droom en werkelijkheid
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
683 De rood-witte paal ging omhoog en ik liep
door, ik liep door en toen kwam tóch de
trein, die zoefde voorbij en waaide mijn
haren in de war. Ik was meteen klaarwakker.
Door en door word ik ook door mooie kunst,
goede kunst geraakt, plotseling wakker gekust
en in mijn wonden wordt wat zout gewreven...
prachtig is elk geslaagd gedicht, is elk…
surreëel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
337 een boom
die er plots
het bijltje
bij neerlegt…
zelfde geslacht
hartenkreet
4.3 met 7 stemmen
794 Ik hou van jou
Zoals ik van geen ander deed
Ik besefte
Dat ik in hetzelfde geslacht
Mijn liefde vond.
Ook al vind ik dit moeilijk
Ik ben nu eindelijk mezelf
Dat komt door jou.
Je bent mijn meisje, mijn vrouw…
de kerkklok
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
423 De kerkklok klinkt in de verte zo vertrouwd
en oud, ik zie meteen de grote ruimte van de
stad en de omgeving voor me, uitgestrekt en
de straten en steegjes vol van arbeid van
bakkers, slagers, boekwinkels, cafe's, ateliers
en de pleinen met standbeelden o.a.. Geborgen
in mijn kleine kamer sta ik op en zet koffie.
De rust die ik ervaar…
Koning
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
389 Hij ijlde, dacht dat de wereld om hem draaide
en liep als een koning met een mantel over een
rode loper. Hij liet echter een bloedbad van ver-
driet en vertwijfeling achter, zag dat zelf niet.
Hij was een blinde die werd bespot, al dacht hij
dat mensen ontzag voor hem hadden, 's avonds
en 's nachts was hij beneveld en had hij soms
woedeuitbarstingen…
Nachtpuzzelen
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
460 Ik heb vannacht in de achtertuin gelegen
op een zonnebed bij de vijver en zocht
naar jou in de hoge hemel waar de sterren
zo dichtbij waren en naar mij straalden.
Er moesten tekenen te vinden zijn, naast
jouw sterrenbeeld, die verklaarden waarom
jij zo mysterieus bent, wat jouw geheim is
en waarom ik er niet bij kan met mijn pet.
Niks…
Graven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
944 Je legde het eerste puzzelstukje en ging
verwoed op weg om uit jouw gruzelementen
verleden te komen en schoon schip te maken,
een nieuwe tekening voor jouw toekomst.
Ik zond jou een gelukstelegram terwijl ik in
de kamers van mijn kelder op zoek ging naar
aanwijzingen in bruine houten kisten die ma-
teriaal zoals poppen, plastic huizen en…
standbeeld
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
431 Uit de mist staat een nieuw standbeeld op,
dat kijkt met minder verwondering naar alles.
Het is al behoorlijk verweerd door wind en regen
en staat zwaar in het nu herfstachtige weer.
Een standbeeld staat er en kijkt zonder mening,
staat er zonder beweging toch heel gewichtig
te staan en kijkt strak vooruit, niet naar de ge-
bouwen maar meer…
Ganzen
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
425 De ganzen weer zo hoog in de lucht,
de wereld werd ogenblikkelijk een planeet
met een hoge koepel en je zag de halzen
ver vooruit gestoken richting het zuiden.
Één werd er ziek en staakte zijn vlucht,
twee andere begeleidden hem, bleven bij
hem tot hij overleed, en haalden samen
de groep in, met veel moeite, geschreeuw.
Zo hoog en met…
dichten
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
422 De vogel vliegt op en zint op een gedicht.
Het is een dichter verkleed als vogel die
een aantal regels kwijt wil zonder diepe zin.
Meer voor het plezier en de magie ervan.
Want vliegen is een klein wonder en vlieg-
en is leuk en als het vogeltje zingt wordt je
vanzelf vrolijk. Misschien bekijk ik het wat
simpel maar ik ben ook een simpel…
de tijden, ze veranderen.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
404 Een hond met een vestje aan, gekleurd ook
nog, en roze, zodat je aan de geaardheid be-
gint te twijfelen -van de hond dan- en strikjes
op het kopje, duidelijk een modebewuste hond.
Een snelle bolide met spoilers en speakers met
een enorm basgeluid, asociale gasten erin die
met duistere blik uit open ramen naar buiten
loeren, dat was in mijn…
Wandeling naar de zee
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
400 Ik was moe en liep naar de zee toe,
vermoeid sloffend door de duinen
waar de wind het zand deed opstuiven
en het helmgras waaide onrustig, hard
heen en weer, de hemel en de zee waren
een verbond aangegaan en straks zal de
maan mij doen huiveren wanneer ik aan
de rand van het water zal uitkijken en
wachten op de sloep die me mee zal ne-…