Alle inzendingen van claire vanfleteren

Het kluwen werd altijd uit elkaar gehaald. Lachend keken de ogen de toekomst tegemoet. Er was liefde in het hart. De lippen trokken in een mooie glimlach. Maar nu is de moed in de vederloze schoenen gezakt. De ogen hebben geen pretlichtjes meer. Het hart heeft pijn. Dat was niet de bedoeling, Er was geen evenwicht meer, de balans was…

Hoewel al jaren van de aardbodem verdwenen, kwam ik hem vannacht tegen. Hij wuifde van ver in het licht van een ster. Ik wilde hem een knuffel geven. Met hem mijn jeugd herbeleven. Zijn eeuwige glimlach en zijn stem horen alles inhalen wat wij hadden verloren. Ik wilde hem vertellen wat de toekomst mij had gebracht. Of hij het zelf had…

Het geluid is verstomd, de stilte is ingetreden. De stem heeft plaats gemaakt, voor een stilzwijgen. De stralende ogen, zijn dof en kijken in het ijle. De woorden zijn geen zinnen, alleen onverstaanbaar gebrabbel. Geen emotioneel moment meer alleen agressie tegen …. niets. Ik zou bij haar willen zijn, in haar wereld zonder begrip.…

Wringend en onheilspellend, donkere wolken van een opkomende bui, of pletsende regen. Daarna een kleurenspel zovele kleuren door elkaar. Een wonder om te zien, een boog van mijmerende pastellen. Ze smelten samen, van licht naar donker. Zij spannen zich uit, ze rekken zich, van de ene kant naar de andere. Het duurt niet lang, de…

Mijn naam is Blauw. Als ik Geel tegen kom lust hij mij rauw Ik word dan groen van ellende. Als Rood mij tegenkomt dan is er grote nood, samen worden we paars. Het is de kleur van de dood. Als Rood dan Geel tegenkomt zijn zij samen een gegeerde kleur In Nederland worden ze op de handen gedragen want Orange boven al. Om elkaar niet de…

Zij hebben samen hun sneeuwhandjes gevouwen op hun borst. Hun rode wangetjes van toen zijn nu wit en breekbaar. Ze werden de mond gesnoerd. Hun hartje viel stil. De handjes werden koud en kil. Hun glimlach versteende. De adem verliet hun tere lijfje. Zowel jongens of meisjes verlieten het aardse leven. Ze hadden nog veel kunnen beleven…

Ik wilde geen tekening maken. Ik wilde niet schilderen. Toch wilde ik iets op doek. Mijn geheugen bleef kloppen. Ik zag het vrouwengezicht voor mij maar het was omgevormd in streepjes. Ik had de volle vlakken niet om in te kleuren. De omtrek had mijn hand ook ontweken. Toch verschenen haar ogen, met een verleidelijke blik. Haar lippen kwamen…

Het kwam als een lach, voorbijgestoken door een traan. De liefde verdoken, maar in alle hevigheid aanwezig. Geluk ten top, onwennig, verzot. Het mag niet stoppen, de bloesems zijn nog teer. Laat ze open gaan. Het licht van de zon brengt leven en vreugde. Laat het niet regenen, voor één keer Laat het tere leven even zweven.…

Een leven is als een tuin Je kunt perfecte momenten beleven, maar je kunt ze enkel in uw herinneringen bewaren. Leef lang en schoon bloei open maar houdt het in toom.…

Hangend over de diepte. Een oordeel moet ik vellen. Dreigend komt het nader onheilspellend vlug. Ik durf niet te kijken, het lijkt zo zwart daar. Ik beloofde sterk te zijn maar ik had in mijn hart toch zoveel pijn. Loslaten en gaan. De stap kon ik niet zetten. Mijn angst werd bedolven. Door de belofte aan mezelf kon ik toch duidelijk de…

Je kijkt van de ellende weg. Je blik dwaalt naar binnen. Geen beter medicijn tegen medelijden dan zelfmedelijden. Onder het vergrootglas van het eigen falen wordt doorgaans andermans schuld zichtbaar. Kneusje van de klas. Reserve in het voetbalteam. Overgeslagen tijdens de kusjesdans. Transparant aan de toog. Krap bij kas, knaapje tussen…

Wringend en onheilspellend, donkere wolken van een opkomende bui of pletsende regen. Daarna een kleurenspel zovele kleuren door elkaar. Een wonder om te zien, een boog van mijmerende pastellen. Ze smelten samen, van licht naar donker. Zij spannen zich uit, ze rekken zich van de ene kant naar de andere. Het duurt niet lang, de vervaging…

Ik haat die zin. Het is een leugen met een strikje maar we horen hem graag, soms liever dan te moeten vaststellen dat het leven niet alles brengt wat werd gehoopt. Wat nochtans waardevolle verhalen zijn. Toppers die een steile klim hebben gemaakt, zijn inspirerend. Maar ook mannen en vrouwen die zijn moeten afdalen tot de bodem weten veel…

Lieve Sint Ik ben vandaag blij gezind, want ik mag mijn speelgoed bestellen, zonder het aantal te moeten tellen. Ik heb zoveel nodig, mama vindt het overbodig. Ik wil een hobbelpaardje, met een lang staartje. Een trein die fluit, een brandweerauto die spuit. Een vogel die zingt en een kikker die springt. Een hele doos lego blokken,…

Ma, jij was het schuim van de zee, die het zeewier met zachte hand streelde. De zon, die door de wolken priemde, om de bloembollen tot mooie bloemen te laten ontwaken. De stroom, die in alle bescheidenheid, naar de zee vloeide, om het zoute een zoete smaak te geven. Een zacht briesje op een zomeravond, die onze huid deed afkoelen. Uw…

Acht is één meer dan zeven, zeven en één is acht, tien min twee is acht, acht en acht maakt zestien. Acht mooie mannen, acht dagen van de week, een vakantie van acht dagen, in een discotheek.…

Wij roeien met het licht van het goddelijke Het hart en ziel verheven van liefde Samensmeltend in oneindige dankbaarheid. De overdracht van vreugde naar onze medemens De kringen van ons leven bereiken ongekende hoogten Leren aanvaarden en leren geven De aarde voelen onder onze voeten, waar we aan toebehoren! Het teken dat wij allen…

De verlichting valt uit, het geluid verstomt De eens zo hevige spraakwaterval delft het onderspit met eeuwige stilte. Elastisch val ik op de grond, als een broos poppetje met een wit gezicht waar haast alle leven is weggesijpeld. Alleen het hart klopt nog. De toevoer van lucht wordt niet onderbroken, heeft het soms moeilijk maar de luchtfilter…

Hij was niet de gemakkelijkste. Kefte zijn vader uit en liep weg. Dan zat hij uren in een boom. Hij was een pientere gast, nieuwsgierig van aard, maar kreeg ook op school eerder kletsen dan punten. Hij stotterde en kon geen twee minuten stil zitten. Geen combinatie om mee op de eerste bank te geraken, toen. Ook geen om nog een job mee te vinden…

Geen verlies alleen maar nieuwe mogelijkheden. Hier zit iedereen toch maar op je vingers te kijken. “Van wat leeft jij nu? Met wat vul jij je dagen? Ga je nu weeral op reis?” Ik krijg er ook nog een hoop ongevraagd advies bij, over hoe ik het best mijn leven kan leiden. Eerlijk als ik een oud bekende tegen kom is het verleden en heden het…

Dichten is een kunst of mag ik zeggen meer een gunst. Het is niet aan iedereen gegeven, ik heb het vanbinnen, ik moet het beleven. Ik heb één letter in de kiem gesmoord, ik liet het een woord bewandelen om er een zin van te maken die mijn binnenste zou raken. Een gedicht is mijn eigen ik, mijn ziel ligt in dat gedicht. Ik zie het allemaal…

Een man van zestig wordt weduwnaar En hertrouwt niet. Een man van dertig overkomt hetzelfde en hertrouwt wel. Is de eerste trouwer dan de tweede? Het kan net zo goed, dat de tweede over minder energie beschikt, maar niet over minder liefde en trouw.…

Hij verwacht niets meer. De gedachte alleen al neemt geen keer. Blauwe vingers van de kou, vuile nagels van het werk. Hij houdt het niet meer uit. Zijn haar hangt in zijn gezicht. Zijn baard is lang en vuil, is voor het scheren gezwicht. Zijn kleren stinken, houdt ze aan zonder te verpinken. Broek is te groot geworden, hij is het eten…

Op een mooie lentedag, bleef mijn blik vastgepind, op een puntje in mijn tuin. Het groene tapijt, geurde naar opdampend lentewater. Het puntje trok mij aan, zodanig dat ik niet meer kon blijven staan. Met mijn blote voeten, over mijn groene lentebedekking, kwam ik behoedzaam dichter. Jaren geleden, had ik dat puntje ook al eens opgemerkt…

Lachen is gezond, het is een gewaarwording van vrolijkheid, het uitdrukken van opgewektheid. Een uiting van heimelijke tevredenheid, met een geest van oprechtheid. De lach op iemands gezicht kan wonderen doen, je weet waaraan je te houden, het is een doordringend bericht. Je ervaart het bij elk contact, over de telefoon of gewoon abstract…

Vast zitten in een web Van emoties Verdriet, pijn Verder kan niet meer Blijven kleven in Het verleden Het heden verloochenen En de toekomst Daar reken ik niet op Zelfs met veel moeite Om eraan te ontsnappen Blijf ik de prooi Ik verschrompel Als aas voor tranen.…

Ik zweef in mijn dromen. Blijf hangen, tussen dan en nu. Het verleden is een traan. Het heden berusting. De toekomst een lach. Het licht klaart mijn vermoeid gezicht op, vermengt met gevoelens van goede voornemens. de gekte van toen werk ik weg uit mijn geest stapels gedachten worden geordend goede behouden slechte verbannen.…

Trouw kun je niet meten, enkel ervaren. Dat is de schoonheid ervan!…

Zita is mijn naam Ik ben nog heel jong een puppy in de hondentaal. Ik begrijp nog niet veel van wat gebeurde in mijn korte bestaan. Ik kan het niet vatten dat baasjes slaan, hoewel ik niets had misdaan. Ik had honger, maar er werd naar mij niet omgekeken. Mijn ribben voelde ik, als ik mijn vacht probeerde proper te houden, want een…

Ik leef tussen twee werelden van verschil Ongenaakbaar was het nu Het andere moet het nog bewijzen Ik was gelukkig in het huidige In het andere moet ik het nog tegenkomen Ik had alles in het vorige Momenteel nog niets in het andere Mijn ziel is blijven steken hier op deze plaats Zal ik het kunnen geven in wat komt Mijn hart doet pijn vandaag…