Alle inzendingen van cornil

Het moet nacht zijn. Ik moet de bloembollen niet zien met mijn ogen. Ik ga de bolletjes planten diep in de aarde. Alleen zand en ik en de sterren eromheen. Ik ben een klein en weerloos schepsel. Ik plant mijn sieruien. Ik wil ze alleen maar voelen. Ik kan ze alleen maar nog voelen. Ik heb geen licht meer in mijn ogen. Alles is hier zo donker…

Ik hoorde alleen nog maar van hem: I luve you. Do you luve me? En ik antwoordde alleen maar met i luve you. Do you luve me? En zo ging al dat geluv maar door. Do you luve me? Yes i luve you. But than you betrayed me. Oh, we luve. Is er nog luve? Is er nog wel luve? En toen was er geen luve meer. We hebben miljoenen maal elkaar beluved…

De laatste punten ver weg die we met onze gewone ogen nog kunnen zien. Punten van de absolute verstilling. De sterren zijn rond. Maar ze schitteren als kruisjes. Altijd loop ik met een sterrenkijkertje rond. Een buisje op een statief. Van buiten blauw en van binnen van blik. Met een stralend statiefje als antennesprieten. Even doe ik…

Als de grote bruine beer wakker wordt Uit zijn diepgegraven hol En weer op zoek gaat naar blauwbosbessenland Dan is het lente. Lente is voor mij als ik wakker word uit slaap en coma. De lichtjes in mijn hoofd weer branden Ik als een vogel weer op het stokje sta En weer liedjes durf te zingen. Maar ik heb geen lente want ik ben zonder tandartsassistente…

Hoogeveen is een groot dorp. Veel mensen hebben er compassie. Het Bethesaziekenhuis is er zo groot. En wijd de hoofdstraat met daar tussendoor een bad met alen. Hoogeveen is de grote moederstad van de moederbeddenwinkel, van de moederstofzuigerwinkel. Van vergeten flats grauw in het verre oosten. De kinderen zijn daar gelukkig nog klein en zielig…

De nieuwe stad werd verbonden met de naakte brug. Van de kale oever tot de stadspoort. Oost en west,noord en zuid moest daarmee verbonden worden. Maar het lukte de naakte brug niet. De stad was er alleen maar gebouwd voor de huisvesting. Haar stadswallen bestonden uit kantoren van ingezeept glaswerk. Niemand hield van deze stad. Ook niet haar…

Het is een aan deze wereld toevertrouwde ster. Een vreemde ster. Aan ons toevertrouwd. In warme dagen als wel in koude dagen. Haar stralen reiken ver. Haar gezicht is bedekt door een schijf van geheimzinnigheid. Ze is eeuwig bang voor haar grote Werkgever. Daarom straalt ze dag en nacht. Rood is haar kracht. Geel haar beminzaamheid Oranje…

Deze vrouw was mooi en veel te krachtig voor hem. Daarom werd hij door haar toedoen en zijn overmoed een worm. Hij belandde op de aarde op zijn buik en werd een worm door haar wat hij precies verdiende. Niet veel later verliet hij het huis van Venus als een worm. Tussen het gewormte van onaanzienlijke kruipsels ooit van haar. Een man met voeten…

Ik zit aan handen en voeten aan ketens. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik zit aan handen en voeten vast aan ketens. Ik weet niet wat ik moet doen. Het jaar gaat voorbij. IJs valt over mij heen. Daarna gaan kleine bloemen open. En iedereen speelt weer. In fleurige kledij in vrijheid. In een afgelegen donker bos. Achter een grote vuilnisstortplaats…

Ik wil alleen maar jouw voeten zei ze. Oh ze wou alleen maar zijn voeten. Verder hield ze niet van hem. Zij smachtte naar zijn voeten. Ze veroverde zijn voeten met liefdesgeweld. De man was nu volledig kwetsbaar. Hij lag naast haar. Zij lakte zijn tenen en legde een gevangenisketen om zijn beide enkels. Voordat hij het wist waren zijn voeten…

Altijd is er weer dat gat. Dat vieze en vochtige donkere gat waarin ik val. Ik weet niet het uur wanneer ik val. Ik ben slecht en val in dit gat van deze hoer. Ik heb mijn klokje om mijn pols. Ik ben arm en zonder liefde lijkt het wel. Maar toch word ik gered en hoef niet in dat vieze gat zonder bodem te vallen ook al verdien ik het. Ik lig…

Wees stil,wees heel stil er is hier liefde aan de gang. Wees toch stilletjes,er heerst hier in de zachte stilte liefde. Het is zo mooi,het is zo vol van blijde verwachting. Hier geschiedt liefde.…

Bajesklanten. Triest om al die mannen te zien achter de tralies. Lijdend aan onvermogen,pijn en zonde. Mengsel van slijk en machteloosheid. Lichamen geketend door zonden. Nu in de diepe nachten en het zijn er zoveel in de gevangenis. Huilen deze gevangen mannen en schreeuwen ze van de pijn in een potdichte cel zonder vaas met bloemen. Alleen…

De vrouw zei tegen haar man dat ze borsten vol melk had. Borsten vol melk. Haar borsten waren vol met melk. Ze wilde haar kindje met het jurkje aan. En die lag in een wieg bij de kachel. De man wachtte op het eerste woordje wat het kindje zou spreken.Op het eerste woordje. Op het eerste lieve woordje wat het kindje zou spreken onder de lamp…

In een zweethok. In een geselhok. In een bloedhok kom ik ieder jaar wel weer. En elk jaar moet ik wel weer leed doorstaan in een zweethok. Of in een bloedhok. Of zit ik weer in het geselhok van mijn pijnlijke herinneringen. Achter de kleine hooggeplaatste ruit van de oude kinderschool zat ik met pinnen vast aan de vloer.Zo is het altijd geweest…

Waarom moet een verhaal of een gedicht altijd maar eindeloos gaan over relatiedingen? Relatie voor en relatie na en relatie geweest en relatie erna? En verder alles wat er in het hier en nu gebeurt en behoort te gebeuren in een relatie. Dus altijd moet en zal het weer gaan over een relatie. En niet onbelangijk wat er in het hier en nu en in de…

In die straat,onder die witte lamp en achter die deur woont iemand waarvoor je moet oppassen! Onder die witte lamp en in deze straat,ja in deze benauwde straat achter die groen geverfde deur moet je niet wezen hoor! In die hele benauwde straat onder die witte lamp en achter deze geverfde deur moet je niet wezen hoor mijn kind! Nee,in deze gewone…

Ganzenbord,oh ganzenbord! Waar staan toch alle gansjes? Ganzenbord,oh ganzenbord! Leven al je gansjes nog? Hoe vergaat het de blauwe gans? En leeft de groene gans nog? En is die rode gans al over de sloot gesprongen? En ligt de zwarte gans in het dierenziekenhuis? Oh de grijze gans gaat niet meer voorruit.Hij is doodgeschoten.Zijn zwempoten…

Je vindt mijn handen bijzonder. Je staart naar mijn glanzende ring om mijn vinger. Oh je vindt mij rijk want in die ring ligt een zwaar geslepen diamant. Ik vind je ook bekoorlijk met je varkensogen. Je door krankzinnigheid verloederde ogen. En toch schijnen ze mij waterig en week toe. Er is een schreeuw om hulp van jou naar mij in die ogen…

Het eiland zover weg in een uithoek. In een verre uithoek. Geboren uit twee ouders die elkaar zo goed vasthielden. Want ze wilden alleen bij elkaar en voor elkaar zijn. Volgens de Maori dan. Het is een schemeravondland. Begroeid met varens. Het eiland is bleek en zeepgroen. Groen als zeep van de varens. En hier zijn enkel en alleen vogels…

Je raakt mijn tenen aan. Dat vind ik fijn,mijn gevoelige tenen. Ik raak jouw tenen aan, mooi beschilderd zijn jouw teennagels in grote schoenedozen. Wat ben jij lief! Maar zei mijn vrouw jouw voeten zijn als zielige vissen die snakken naar zuurstof boven water. Ik heb jouw voeten lief als gevoelige washandjes van mijn moeder. Ik kus…

Nederland moet het doen met suikerbieten en aardappels. Ja dat is niet leuk maar dat is het enige wat we kunnen! Dat is het enige wat we kunnen. Suikerbieten en aardappels. Het hele mkb, Wellink en Jan Peter Balkenende bidden voor onze suikerbieten en aardappels. Nou ja uien is ook nog een exportartikel van ons. In duizenden vrachtauto's worden…

Oh de olympische ringen. De allerbelangrijkste heilige zeer kwetsbare ringen. De ringen van samenwerking over de hele wereld. Ringen, ketenen, trouwringen, ringen van beloftes. En wel vijf ringen in vijf kleuren door elkaar op een smetteloze wit laken. Oh hij wordt gehesen, oh gaat het nog wel goed! Ja het gaat nog goed maar het wordt moeilijker…

Een plantje waar ik iets mee heb. In de natte grond waar zonnestraal weinig komt. In een altijd donkere hoek. Zoals ikzelf vluchtend het grote licht, vluchtend de sterke stralenbundels van de zon. Dagschuw ben ik, ik ben eigenlijk een soppig kruid in nevel, bittere angst en met bloemen ook zoet. Dat plantje bloeit zo mooi tweekleurig. Eerst…

Schaken, schaken, wiedewiedewaken. Oh dat eeuwige schaakspel met die hele zware en gewichtige symbolen. En met die hele zware gezichten erachter. Schaken, schaken, wiedewiedewaken. De schakers zaten te turen, steeds maar te turen. En de klokken tikten maar door. Oh wat een naar gesternte hing er over hun eindeloos spel! De ene man was zo gek…

Elk half jaar ging ik er met mijn vader naar toe. Het lieveheersbeestziekenhuis. Ze hadden daar frisse ziekenhuiskamers vol met bloemen. Verse bloemen, roze, gele en Mariablauw. De hele grote bloedinjectie vreesde ik. Er kwam dan in een heel benauwde kamer een verpleegster met een setje naalden en grote maatbekers naar me toe. En dan de prik…

Ach Snow mijn lieve witte poes! Je was doof aan beide roze slappe oren. Als ik doordraaide liep je rondjes achter je staart. En bij de dierenarts kreeg je een tube met witte pasta voor je bloemkooloor. Nu die dierenarts liet mij door een deftige zwarte Microscoop je nare diertje zien die je oor zoveel pijn deed. Maar de tube met smeersel…

We hebben onze status. We hebben immers een HBO opleidingsniveau. Ha, ha, ha! De huismoeders, de eenvoudige kolenboer komt bij ons niet in het ziekenhuis werken! We hebben onze trots. Want wij verpleegkundigen, bankmensen hebben een HBO opleidingsniveau. We zijn een kaste en we houden elkaar de handen boven het hoofd. Wij zijn mensen vooral…

Het was weer prinsjesdag. Glazen hoed, gouden koets. Het was miezerig weer. Onze koningin op de troon droeg een grijze schaatsmuts. We zijn in heel zwaar weer gekomen! In de nationale kluis knaagt een grote rat aan al het geld! Dat is een blauwe rat met een dikke ringstaart. Vrouwen draag uw armoerok! Onze economie is knip en plakselwerk…

Een heel eenvoudig leven. Een onopgemerkt leven in een grijze wereld gevuld met pijpestelen. Een leven zonder schijnwerpers, zonder lampen. Zonder een discolamp die op mij brandt. Een leven zonder een fel licht dat mij beschijnt wil ik en heb ik. Ik doe helemaal niets. Misschien moeten de mensen wat keukenzout op mij strooien. Want dan ga…