Alle inzendingen van hans

Tot veler ergernis en ongenoegen gaat het meedogenloze kabinet door populistisch schaven aan een wet het roken toestaan in de kleine kroegen. Maar erger nog: er zijn, zoals ik lees, in treinen kennelijk weer rookcoupés.…

Naast de muur van de toren staat een oude appelboom knoestig, dicht met mos en klimop begroeid zijn takken zwaar door goudgele vruchten daarvoor lag een hoop stenen met een sokkel waarop vroeger een altaar of beeld had gestaan ik klom erop, stond met mijn rug naar de boom keek toe hoe de strijd verliep ik wenkte een verpleger op weg naar…

Ik ben nog nooit zo ver weggeweest hoe dichter ik bij je kom hoe verder de verwijdering eerst had ik nog hoop dat is ook al verleden tijd hoe gaat zich dit oplossen hoe breien wij er een eind aan loskomen zullen we nooit want de intimiteit was te intens ik heb me totaal overgegeven mijn gedachten zijn altijd bij jou ruimte voor iets…

Ik sla een hoek om. Zo bijt een beitel. Ik tref een hand aan. Zo verschrompelt een roos. Ik leer jagen op liefde. Zo hijgt een zaag en ik zie de zee. Zo word ik oud. Houd ik mijn hart vast? Denk ik aan wierook? Zo huivert een hamer, kantelt een…

Een engel hield mij staande zij legde haar hand op mijn schouder ik was verrast en geschokt een niet alledaags gebeuren probeerde het te begrijpen zonder een woord te zeggen nam ze me aan de hand in de volle drukke straat viel dit voorval niemand op waarheen gingen we en waarom we belanden in een groot park dat ik nog nooit had gezien…

Kerst is een keerpunt iedere keer weer ik denk het hele jaar wel na maar toch is het in de Kersttijd anders verwijten kan ik mij maken leemtes heb ik niet opgevuld stond weer niet klaar om te helpen was weer niet van de partij legde geen verband tussen oorzaak en gevolg was te laat, dus er weer niet bij was niet vlug genoeg om te handelen…

De hemel hangt als nooit zo laag, zo grauw en zwaar als lood. Regen dreigt en dreint gestaag, hier helpt nog slechts...volkorenbrood.…

En steeds weer stuit men op besmet verleden in Geert zijn blanke populistenkliek. Maar… eigen Hero komt met veel kritiek, zo wordt de zaak van binnenuit bestreden. De poten onder Geert zijn stoel wegvagen..., juist Hero! Dat is wat wij héél graag zagen!…

Bliksemsvlug jij wil vlijmscherp tussenweg omhoog heel ver melkweg ster zijn flonkeren stralen bliksems lang laat mij jouw geliefde zijn…

Alsof het de eerste keer is beleef ik de geboorte van een kind waarom is het zo byzonder? waarom is dit wereldwijd? niet alleen de geboorte maar de plaats en het tijdstip de vader en de moeder de stal, de ezel en de wijzen de ster, die de weg wees de herders, die hem volgden de oorlogen, die stopten de bezinning, de bezieling bij de mensen…

Het lijnenspel, de kleuren ingebracht waar door de warme tint gevoel wordt weergegeven dat ook door dit moment nooit werd geëvenaard emotie losgebarsten op papier met tranen aangelengde verf druipt in een vorm, die niet verkozen werd maar later bleek, dat toen juist onbewust de toekomst werd bepaald…

Schrijf mij vrij, schrijf mij blij ken en herken mijzelf een versleten ontevredenheid geketende geest in alledaags lichaam innerlijke eruptie´s leiden tot inzicht verkeerd begrepen overdracht het lijden door het leiden van onbegrip naar begrip het leren door belering met de handen om te straffen te zegenen en lief te hebben het opgeheven…

De knotten wol liggen verward alle kleuren door elkaar te wachten op ontrafeling geen mens ter wereld zal het doen dit onbegonnen werk het nut wordt niet meer ingezien en toch ..............…

De zorgvuldigheid ligt in de met zorgvervulde eeuwigheid waarin de onrust tot rust de zorg berusting zal worden in het waardevolle even, dat het leven vertegenwoordigt in de aanwezigheid van je naaste, die het begrip heeft, dat nodig is om het leven te voltooien zo huldig je met de bloemen van het veld zing de liederen van de hemel,…

Hazztikku goed, der sjein swaarwegende beswaren tegen drank in het verkeer… en luizzer goet….daarom hoef ik niet méér… en sjtop ik nú! Dit wazz mijn negende… Nee ég nie… (hips)… je kunt me niet verleiden doe maar een sjpaatje want ik moet nog rijden.…

Heel voorzichtig krijt wegvegen in de wervelende stofjesregen silhouetten, gedaanten uit vervlogen tijden herkenning, voorouders familieband geeft rust droombeeld en realiteit glijbaan van leven naar leven abrupt een halt een veel te nauwe kraag snoert mijn adamsappel af het musket is zwaar heel zwaar al schietend, de dood tikt op mijn…

De meeuwen zijn nu eindelijk vrij ze zweven in het rond gevangen vissen vliegen van bek naar bek het krijsen houdt niet op wat eens een geestrijk ideaal weergaf verging in scherven vensterglas die in de zee verdwenen maar door de blauwe golven heen bleef schittering bestaan de toverkracht van het zonnelicht brengt iedere dag een jubelend…

Met een ruk keer ik mij razendsnel om daardoor zie ik nog een glimp van jouw geheimen ik wens ze nog steeds te doorgronden nooit zal ik echter precies weten het beleven van een vrouw maar één ding weet ik heel zeker het was een innig samenzijn…

Rond lig je daar in de herfststilte Bruin grijs in je volle rust Schoonheid straal je uit Jij slokt me op in je paardenpad Koestert me in je beschutting Je helmgras verwaait nauwelijks in de zeebries Ik treed in je wijdsheid verlicht Verwarmd openend naar je rondingen Inademend je lucht Jij laat je strelen door de lodige wolken Opduikend…

Als ik dat afgeleefde viertal zie en dan die zaal vol ouderen van dagen zit ik me steeds vertwijfeld af te vragen wat moéten wij toch met die nostalgie… Dezelfde sound uit zelfde microfoons; alleen de naam is nieuw: Rollator Stones.…

Zoals jullie weten, zat ik dood in mijn stoel ik heb er helemaal niets van gemerkt vanuit de hemel kan ik nu alles overzien op aarde voelde ik me vreselijk verlaten iedere gedachte aan mijn kinderen maakte me eenzamer ze reageerden nooit zoals ik verwachtte tijd konden ze nooit voor mij vrijmaken het was altijd druk druk en nog eens druk vanuit…

De herfst wordt nu kil. De meeste bomen houden hun groen vol, maar de berken, van vorm en tint toch al ijl, slinken tot geesten. Hun schemerende skeletten zijn behangen met dunne gouden munten waar de zon doorheen schijnt, versleten dukaten die zullen vallen op vochtige Hollandse zandgrond. ------------------------- uit: 'Groen land…

Ik danste mijn boosheid mijn alleen zijn Alleen ik voel ik ruik je nog steeds Je hebt je ingevochten in mijn lijf in mijn hart Ik vloei naar je toe naar je open zijn in je hart in je lijf Mijn dans voor mij samen met jou alleen met mijn lijf geeft ruimte aan mijn gevoelens vervloeien Geeft ruimte aan jou om te zijn…

Venijn in het zijn wat voel ik mij klein de dageraad keert weer een dag verschijnt de duisternis verdwijnt de haat verscheurt intens het is de plaaggeest van de mens maar blijft een onuitwisbaar feit het leven staat bij ons in het krijt verdoemden doemen steeds weer op getallen groot met vele cijfers radicaal, funest in grote ijver plotseling…

Het pilgebruik had menig bijeffect, bedierf zelfs af en toe ons seksuele leven. Maar deze crème heeft nieuwe hoop gegeven en maakt ons liefdesleven weer perfect. We worden op en top gestimuleerd en ’t vrijen loopt nu meer dan ooit gesmeerd !…

Dit leven is een vorig zijn waarin gestalte krijgt herhaling van het reeds beleefde een uitgediepte vorm van zijn bezigheid met dieptepeiling bezinning, regelmaat in woorden uitgebalanceerd een antwoord geven ervaring van het eeuwig leven een aangeboren ideaal een onbegrepen deel zal blijven waarvan de schokken zwakker, lichter zullen…

Iedere keer zie ik de spiegel aan de wand, die iets tracht te zeggen jarenlang dezefde scheiding mijn gezicht, steeds ouder, grijzer zekere rust zeg het maar ik zie het al jeugd ouderdom een spiegelbeeld is maar heel even een juiste kijk op dit aardse leven…

Verzadigd van het leven opstaan van tafel en heengaan…

Je danst om de dorst te behoeden Het golvend haar en geur die vergaat Een horizon voor het grijpen Een hut die kantelt in het hoofd Ademloos herhaal ik de namen Van de havensteden als gebeden Kijk ik over je schouder mee Het orkest dat speelt, je ogen: Mijn vader danst een tango Het was in Bahía op een terras - een tango danst…

Met stralen warmte geven in bundels helder zijn schijnen volop duurzaam voor een gegeven leven je bent niet alleen begin nu met licht te geven verrijk je met het schijnen al is het maar met kaarslicht probeer de zon te evenaren terugblik van een mens een liefde waard…