Alle inzendingen van hans

Wild-west in Meppel: er komt een bandiet met veel bravour een bakkerswinkel binnen om daar misdadig heel veel geld te innen en roept: “Geef al je centen of ik schiet!” Maar de verkoopster heeft haar goede dag en schiet als eerste. Ze schiet in de lach.…

De zon is ‘s morgens weer mijn wekker, ze roept me voor een nieuwe dag waarin van alles kan en mag. Ik ben er klaar voor, voel me lekker. De lente maakt het leven lichter want met de zon verschijnt een lach, die mij, zo lijkt, bij toverslag met veel meer levenslust laat dichten. Nu is het zaak dit vast te houden, verdringen dat er herfst…

Ooit zijn we op een glijbaan neergezet, een duw en hop, we konden glijden. Eerst leek het leuk. Als wij de armen spreidden dan hadden we slechts lol en dikke pret. Die vaart, die snelheid waren je van het en leken ons van saaiheid te bevrijden. Het onbezorgde leven dat we leidden hield met het glijden nog gelijke tred. Maar dan – het…

Ook spermabanken kennen een recessie en zoeken zaad van buiten onze grens. Dus Wilders, snel aan dek met alle hens en toon je power, pressie en agressie. Zorg dat veel populistisch stof opwaait voordat men nóg meer vreemdelingen zaait.…

We zijn vele jaren en enkele maanden verder. Ik ben nu die man, die jij geweest had Kunnen zijn, levend. Hetzelfde buikje, Golfslag op het nauwelijks kalende hoofd, Dat voortdurende zwijgen, de voeten op tafel En altijd tranende ogen. Je glas. Ouder. Waar we ook waren, was er afstand, was er Nurkse koppigheid. Je schopte je oudste zoon,…

Het mooiste van zo’n eerste warme dag is toch hoe jongedames zich dan kleden. Wat ik bij deze weersomstandigheden tot mijn genoegen allemaal weer zag! Het lijkt vandaag of wij bij toverslag een ander tijdperk binnen zijn getreden. De winter lijkt meteen heel lang geleden. Hoera, het is weer rokjestijd! Maar ach… De Bilt voorspelt voor morgen…

Uit het westen komt bijna altijd de wind. uit het noorden als deze het wil uit het oosten droogt hij je lippen uit het zuiden komt de zijden wind. Als alles stil staat heb je geen naam laten alle bladeren zich hangen. Het wordt donker dus ik kan je niet meer zien. Als de bladeren spreken in hun eigen taal heb je weer naam. Achter het diepgroene…

Hoe serieus je ook je taak vervult, de kans dat je opeens als leraar afbrandt is groot. Maar dit geval is wel wat maf want waarom krijgt nu de school hiervan de schuld? In zo’n geval stuur je de rekening toch simpel naar je brandverzekering?…

De bruidegom deed weliswaar wat vaag, maar daar de rechtbank streng een oordeel velde werkte de ambtenaar nu mee en stelde als hoogtepunt de cruciale vraag: ‘Wat is hierop uw antwoord?’ En daarop vroeg toen de bruidegom verbaasd: ‘Wáárop !?’…

Nog nimmer ben ik door een hond gebeten Toch ben ik van zo’n beest behoorlijk bang Sinds ik eens op mijn fiets, in volle gang, Door een zo’n kreng werd achternagezeten. Zie ik een hond begint mijn huid te zweten Of ik een vrouw ben in de overgang. Vooral de grote jagen mij op stang En ’t is verdomme net of ze dat weten. Ze komen op mij af…

Een kunstenaar die mensen echt wat gunt laat rechtstreeks met het Opperwezen bellen en Hem hun ziel en zaligheid vertellen bij wijze van een artistieke stunt. Veel bellers die dat echt niet laten konden zijn door dit kunstje nu bekeerd verbonden.…

Je zoeken wordt weer angst voor overdwars gestruikel als je aan kleed- lokalen denkt op zondag, opnieuw een weg moet gaan langs ondergoed, de geur van natte overwinningsdromen met buiten altijd meiden aan de lijn - Zo raak je ergens nooit genezen, staat als verrevelder dwaas en eeuwig buiten spel.…

Wie dacht dat hij de waarheid kon ontvluchten Het leven naar zijn handen zetten kon Wie dacht dat na een dag met straaltjes zon Een fase kwam met louter blauwe luchten Wie dacht ik heb echt geen gevaar te duchten En als ik dorst heb vind ik steeds een bron Wie dacht ik reis voorbij de horizon Waar ik niet hoef te klagen of te zuchten Die…

Pims vrienden zijn uit financiële nood zeer binnenkort genoodzaakt tot het veilen van de private spulletjes van wijlen de diepbetreurde grootste landgenoot. En nu maar hopen dat dan onverwijld al zijn gedachtegoed óók wordt geveild.…

We zitten in de dagen van de dwazen Men dost zich uit en gaat heel maf gekleed. Opdat men alle sleur en zorg vergeet Smeert menigeen zijn keel met vele glazen. Men host, zingt liedjes mee vol holle frasen. In zaaltjes en cafeetjes wordt het heet. De een pakt buurvrouws borsten stevig beet Een ander neemt een vreemde vrouw te grazen. Maar…

De hond zegt waf, benauwd geblaf, 't betekent, 'k moet naar buiten. Ik moet dus gaan, voordat ze 't binnen heeft gedaan.…

Ze denken bij die ochtendkrant wat af! Men wil publieke televisie maken waardoor hun achterban zal gaan ontwaken. Maar…, hiermee delft de krant zijn eigen graf: Van uitgeslapen mensen moet men vrezen dat ze die Telegraaf écht niet meer lezen……

De tweede maand heeft altijd minder dagen. Je vraagt je af: heeft God dat ooit bedacht? Heeft hij over ons leven zoveel macht Dat hij ons met zo’n korte maand kon plagen? De tijd die blijkt steeds full speed voort te jagen En niemand kan ontsnappen aan die jacht. Een dag gaat meestal sneller dan je dacht En valt verdomme nooit eens te vertragen…

Soms kruipen ze spontaan bij jou op schoot, beginnen zomaar door je haar te strelen en willen hun gevoelens met je delen, ze noemen jou hun liefste echtgenoot. Als in de weken van het wittebrood zo lieflijk zijn de huwelijkstaferelen, zo veel genegenheid valt jou ten dele. Je denkt: ik blijf bij haar tot aan mijn dood. Maar dan blijkt plotseling…

Er mag niet illegaal worden gewoond, vindt een groot deel van onze politiek. Maar tegelijk wil men, hoe sympathiek, dat overtreders wél worden beloond. Wie kraakt die krijgt, zo wordt er nu beloofd, drie jaar een gratis dak boven het hoofd.…

Kan tegelijk in zeven sloten lopen Blijft koppig wedden op ’t verkeerde paard Laat knollen voor citroenen zich verkopen Speelt tegenstanders zomaar in de kaart Loopt in een val met beide ogen open Denkt: och het loopt waarschijnlijk niet zo’n vaart Kan tegen beter weten blijven hopen Is al met al nogal beklagenswaard Laat desalniettemin…

Denken over hechten is een vorm van hechten aan de woorden die cirkelen om het gevoel van vast willen houden aan het bijpassend buikgevoel gevuld met borrelende ingewanden aan alles eigenlijk wat onherroepelijk tot kwijtraken gedoemd is. Het is als een muntstuk dat pas waarde heeft als het uitgegeven wordt. Toen ik me aan jou hechtte…

Je hebt goddank twee goede longen want Een vrouw beminnen is Fietsen op de Mont Ventoux Nauw zichtbaar wiegen In eindeloze deining Door zolderramen langs de lucht bewegen Langzaam over verdronken sterren varen Traag door oneindig laagland gaan Vliegen als een schaduw Een vrouw beminnen is Een daad van bevestiging Van al de dingen…

Wat bleef mij bij het afgelopen jaar? Is het de smeltende ijskap in ‘t Noorden De zwijgzaamheid van Ella Vogelaar Of toch het ‘Yes, we can’ als mooiste woorden Is ‘t het Wilhelmus en die gouden plak Die razende orkaan, de hongersnood Het hossend lint in fel oranje pak Of de loslippigheid van Van der Sloot Is het Georgië, de Gazastrook…

Het zit erop. De taak is nu volbracht van schrijven van gelegenheidsgedichten. Je hebt vanaf vandaag niet meer de plichten die men steeds van de DiDeVa verwacht. Je dichterschap heeft veel teweeggebracht: van zalen vol die voor jouw dichtkunst zwichtten tot ‘kenners’ die hun pijlen op jou richtten en jou (uit jaloezie?) hebben veracht.…

Wanneer de houten deuren wijken op de tocht (op avonden van harde wind en hoorbaar sissend water), is zij het steeds die bleek & rechtop in de kussens de kamer binnen komt - ze zegt geen woord, maar speelt haar weemoed in gegiechel om een alledaags verleden (haar vroeger naakt, ooit glad & harig van verlangen), en laat zich gaan vanuit…

Kroostige slootjes verzakkende bootjes stukgevallen hekken vermolmde schrootjes…

Het oude jaar loopt op zijn laatste benen En strompelt stapvoets naar de eindstreep toe Zijn haar is grijs, hij oogt ontzettend moe Hij heeft een stok en kromgegroeide tenen. Ooit heeft de tijd hem eindeloos geschenen Hij beet zich in de dagen vast en hoe! Het ouder worden was voor hem taboe Dus in zijn lente ging hij keihard trainen. De…

Ik las dat Bettie Page is overleden Ze werd getroffen door een hartaanval. Omdat de dood echt niemand sparen zal Behoort ook zij voorgoed tot het verleden. Er was een tijd waarin zij schaars zich kleedde, Haar lichaam en haar boezem bovenal Was fraai – als pin-up hing ze overal En werd destijds door menig man aanbeden. Geen een van hen kon…

Als de twijfel een lijf heeft van botten spieren en nieren een tweede wezen in je hoofd dat gedachten kapot denkt van zal ik kan ik en hoe zal die ander (die vermaledijde ander) als longen vaker aarzelen het hart een slag wacht de ingewanden weifelen de lever niet vergeten kan en zelfs de blaas het verleden niet loslaten wil –het lijf kortom…