Alle inzendingen van hendrik

ik ben geliefd door deze en door gene maar die daarachter kunnen mijn bloed wel zuipen zo bied ik een ieder wat…

Overal weerspiegelden de wolken zich flonkerend in de golven. De zeewind voerde verre geuren mee en speelde met jouw natte, blonde haren. Vanaf de duinen zag ik tegen terugwijkende verten in het wit van de branding jouw vertrouwde gestalte staan en ik bevroor de tijd in celluloid met een knipoog van mijn polaroid. Nu waart de nagedachtenis…

Glazen grijpen en legen; veel jagen en reizen; vrouwen omhelzen en strelen; strijden op felle paarden en blinkende wateren splijten; spelen met licht en donker; den dag en den nacht doorrijden onder fluweel en schaduw en flonkrende sterrebeelden. het staat niet in mijn hand gegrift; en een hand is een leven, een lot; ik lees slechts in…

fouten maken is niet erg dat is soms ook wel lachen maar zorg er voor dat ze worden opgeslagen dan weet je wat het risico is want een ding is zeker je maakt geheid dezelfde fout weer…

men had hem gezegd dat hij veel zou gaan vergeten. dat klopte redelijk maar zijn fouten kwamen uitvergroot bij hem terug…

men hoede zich voor ouder worden in eer en deugd dat is dodelijk vervelend…

De stilte daalt over de velden, de nacht stijgt uit bedauwde akkers op. Wachtvelden sterrenlicht kantelen de aarde. Oeroud ruisen vult de nacht met dit weten: er is geen weg terug, de verten die ons daar tegenstaan willen in ons geboren worden.…

Op een late namiddag in midfebruari loop ik samen met jou over bedauwd grasland langs het riet van een traag kanaal. Jouw laarzenen stevenen voor mij uit door hoge vergeelde stengels, sporen een weg uit naar de kim. Jouw ogen schitteren vochtig als de waterigrode zon zich door de vochtlagen boort. Je praat en je lacht tegen me: strompelend…

Een stier in het Spaanse Navarra verliet dol van drift de arena. Woedend stormde hij de tribunes op en beukte zijn spotters met zijn kop. Uiteindelijk werd hij door de Guardia geveld. Toch is deze stier voor mij een held. Wie dieren tergt voor zijn lage zinnen ziet nog eens het hospitaal van binnen. zie http://www.youtube.com/watch?v=htjS4VoQR04…

wijs mij de weg in je lusthof vertel mij waar die toe leidt zeg mij de prijs van toegang maar bovenal geef mij aan hoe ik er beter van word…

op deze vrouw heb ik gewacht alles heb ik laten lopen maar nu is zij daar goed ontwikkeld geestrijk presentabel zij het infaam met een onzekere toekomstindicatie maar wie dan leeft dan zorgt…

men waant zich jong en sexy maar onverhoeds moet sectie worden toegepast om te voorkomen dat een begrafenis prematuur wordt uitgevoerd…

ik raak verward door uw overvloed van lijf en leden van lach en huil het ergst zijn echter nog uw geest uw adel die mijn plaats wijzen neder onder maar ik min u laat dat gezegd en overeengekomen zijn…

Onze gesprekken smeulen na van voortwoekerende misverstanden. Verkeerd gevallen woorden vonken voort onder de as. Keer op keer laaien ze op draaien zich om en keren weer tot nieuwe dieptepunten. De zuiverheid die er eerst was is nu verdampt in witte woedevlagen.…

Pa ging dood op vakantie in de bergen een heel gedoe met ski en lift Ma zei dan ook had je dat niet thuis kunnen doen…

mi lanct naar het land mijner jeugd waar ik ongestraft blaaskaak kon zijn verkondigend wat waarheid was of had moeten zijn mijns inziens vandaag is het al omzichtigheid wat de schrale klok nog slaat het besef van falen en ongelijk gelukkig gaat het nog maar om een paar jaar…

het zij voor altijd vastgesteld niemand is te vertrouwen nillens willens zal iemand ergens ooit iemand anders bedriegen beliegen diep gedacht afstandelijk ook laten we wel wezen maar je zal toch maar een keer de klos of lul geweest zijn…

vanavond ga ik leuk op stap met Marietje een prima meid niks mis mee alleen laat ik mijn handen thuis dan hoeft ze daar tenminste niet om te vragen…

emma lemma wilde altijd het laatste woord met als gevolg dat emma samen met haar lemma ontijdig maar grondig werd vermoord…

meneer als mijn ogen en zinnen mij niet bedriegen bent u van zins mij onherstelbaar te beschadigen onder het mom van belofte tot eeuwige liefde maar u denkt toch niet dat ik helemaal gek ben daar moet iets tegenover staan op schrift notarieel bevestigd ik wens u een goedendag meneer…

de mens leeft in geleende tijd die terug moet naar de eeuwigheid zonder een spoor van enig belang achter te laten…

Minnaars! wilt ge uit vrijen gaan, Trek uw stoutste schoenen aan, Schud uw kindse bloheid uit, Maak van uw meestresse uw' buit, Neemt het kusje vóór gij 't vraagt: Nimmer wint hij, die niet waagt. 't Vrouwenhart blijft koel en wreed Voor ons zuchten en ons leed; 't Spot wat met der blode hoop, 't Is voor tranen niet te koop, Maar aan…

de pikorde is het dragend beginsel van onze beschaving men moet weten wie waar hoort om de eigen plaats doelmatig te bepalen daartoe dient men vooral de eigen pik op orde te hebben t.b.v. het stimuleren van de gewenste ondersoort zoals het behoort…

door zijn aderen stroomt het zwarte bloed van exogene minnaar een graag geziene gast bij vrouw en moeder onderhevig aan verlepping en verkwijning die buiten zoekt wat thuis niet meer voorhanden is…

neem mij bij de hand mevrouw leid mij langs het landschap van uw koninklijke torso heuvels dalen grotten uw grazige weiden waarlangs het pad loopt naar het eind waar de afrekening zal geschieden met mijn ziel en zaligheid…

het verleden haalt je in komt de toekomst tegen dus god mag weten hoe dat met het heden moet…

er is iets voor te zeggen eerlijk te zijn en oprecht al was het maar om het geheugen van kwade zaken niet te overbelasten niets is immers lastiger dan gewezen te worden op niet nagekomen toezeggingen ook in ethisch opzicht hoewel mij dat om geheel oprecht te zijn een zorg zal zijn…

optimisme is het valse credo onzer dagen blind voor wat gebeurt slechts oog voor wat zou moeten zijn stort een beschaving in stukken uit elkaar zoekt men slechts de ruimte voor de gevallenen om die monddood te maken…

wat doet een man die niets te zeggen heeft blind doof lam hij huwt een soortgelijke vrouw zodat ze zonder ruzie intens gelukkig sterven…

Doña Juana trok een spoor van vernieling strijd bevrediging door alle levens op haar pad zowel dat van haarzelf als die van derden dusdoende nam ze proeven met varianten zonder tal techniek geslacht moraal en wat dies meer zij vermoeid viel ze nu terug op aow en www want Don Juan had ze al dood gepest olé…