inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 35.866):

Meteoor

In een langgerekte parabool
verlegt een flonkerend stuk gruis zijn baan.
De traag rondwentelende aarde
brengt zijn wilde zonneval tot staan.

Een neertuimelende fakkel wordt ontstoken,
hij boort zich lichtend door luchtlagen.
IJle rooksporen verdampen in mistende vlagen.
Een blinde wesp, een speldeknop van licht
is eindelijk tegen de lamp gelopen.


Zie ook: http://spiritueelaurora.blogspot.com/

Schrijver: Hendrik Klaassens, 7 november 2010


Geplaatst in de categorie: heelal

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 295

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)