Alle inzendingen van hendrik

De einder begint te vonken als uit een diepzee-droomgezicht wanneer met een lans van licht de dag openbreekt. Eindeloze verten breken aan, de trilling aan de horizon bergt een keten van beloften, elk een suizelend pijlschot ver van zijn vervulling vandaan. De wereld is van zijn dode schaal ontdaan en sterrenvelden ruimen naar het westen…

ik streef naar hoog mooi goed maar moet dan eerst door laag afzicht wreed dat kan dus wel even duren…

Ik verscheur een boze brief en ontleed daarmee een oude grief. Ik verbreek de samenhang der zinnen om van de wrok de spijt te laten winnen. De letters staan er nog, maar samen met het zinsverband verdwijnen resten van 't venijn geruisloos in de prullenmand. 't Geheel is nu niet meer dan de bekende som der delen; begin nou alsjeblieft…

Hoofd vol herfstwind. 't Leven is op zijn mooist in zijn kwetsbare tijd.…

Het is waardevol Een goede vriend te hebben Waar je terecht kan.…

De herfst zet vroeg in. Een kleurrijk pallet zet mijn hart in vuur en vlam.…

Meer wil ik niet zien. Bang om de teleurstelling Die het zal geven.…

Och, schone Testilis! waarom de min te ontvlieden, Zo zoet, zo zalig voor ons hart? Wilt ge aan het reinst gevoel, halsstarrig, weerstand bieden, En vlamt gij op uw eigen smart? Waartoe uw leven door te sterven? Wat woede dwingt u, wreed, te derven, En sneeuwt een winter neer op 's levens lentetijd? Wat vreugd, helaas! moogt gij verwerven…

grenzen overschrijden mijdt hij als de pest daarachter loert het onbekende dat gaat van kwaad tot onderhuids hij wentelt zich in een amorfe deken van woorden sluit dan tevreden af hij zal ze wel eens leren…

ik heb een oom woonachtig in Den Briel geheten Alva die maar blijft bazelen tot op het eind en nog daarna wij noemen hem derhalve omegaga…

vandaag was het een mooie dag de zon scheen hevig de vrouwen in het park logen er evenmin om bovenal vroeg men mijn mening ik had geen antwoord maar dat viel niemand op ik ben slechts verstrekker van kost inwoning en nazaten…

de nieuwe dag begint des ochtends het is goed daar rekening mee te houden een gewaarschuwd man telt voor twee waarbij nog komt dat de ochtendstond slechts kort wat goud heeft in de mond met bovendien een verzilverbaarheidscoëfficient van vrijwel nul…

ik schouw de wereld wat een teringzooi ik schouw de mensheid want daar komt het door ik schouw mijzelve ja, daar ligt de makke geen beginnen aan dus en derhalve ...…

het komt voor zelden maar het komt voor dat men mij respect betoont meestal hoor ik dat niet eens moet men mij daar op attenderen gewend als ik ben aan grinniken achter mijn rug als ik weer eens wat stoms zeg echter ik ben daar nooit op voorbereid dus dan knik ik maar wat lullig maar zeggen ze dan zie je wel wat een klootzak…

als er al een waarheid is is het de vraag of het de moeite loont die te gaan ontdekken want net als je klaar bent is er al weer een nieuwe…

ik meld u met tevredenheid de omwaarding van mijn waarden van Freud en/of van Nietzsche dat ben ik even kwijt maar de bevrijding is nu daar niet meer aardig tegen buurvrouw met haar overgangsgezeur niks aaien van de hond van buurman die bijt alleen maar in je klauwen als je even geen attentie geeft geen toedeloe of roekoekoe voor…

net buiten het gezichtsveld van de vrije geest wacht de goegemeente die langs de achterdeur binnen sijpelt maatstaven zeden gewoonten verstevigd door de ketting van het goed fatsoen zoiets doet men niet op straffe van moord op het karakter…

ze zong het lied van de voorbije jaren van liefde en verraad van vreugde en verdriet van wachten op vervulling maar al met al zou ze het zo weer overdoen…

het kan elk moment gebeuren nu of om kwart over twaalf morgen of volgend jaar maar een ding is zeker ik moet wel opschieten…

de boer is slim zoals dat hem betaamt hij mijdt het maaiveld hij heeft zijn hoofd te lief en gunt dat anderen niet omdat die toch niet weten wat met die rijkdom aan te vangen…

zij was op zoek naar het zijn der dingen ze keek links niks rechts nada naar boven maar voor je daar mee mag praten dat duurt een eeuwigheid dus dan naar onder de bron van alle waarheid helemaal voor haarzelf alleen…

aan het strand te Cannes gewerd mij Eliane een petite ratte van het ballet de Monte Carlo zestien maximaal slechts de Franse taal machtig maar Frans is niet mijn fort ik heb mij en haar bediend van universele gebarentaal tot grote contentie alsook satisfactie van ons beiden…

Breek op en verdwijn in de nacht; zie niet om naar het huis van uw hart. laat uw leven liever vergaan en verbloeden in eenzaamheid dan nog langer de wegen te gaan waarvan iedere steen u weer zegt wat gij hebt misdacht en misdaan. ga heen en weiger te staan voor de bloedraad van een gericht waarin gij uw jeugd hebt verteerd, uw gloed en uw…

mij is het hart benauwd alsmede eveneens en ook het hoofd gedachten vies en vuig gaan door het vuile water van mijn perfide geest mij rest slechts de vaat van het eind maar dat is zoek…

dat er een morgen is ligt in de rede alles is tenslotte niet voor niets geschapen het heden is maar een punt in de tijd de toekomst heeft de toekomst de heilige opdracht is het verleden te sublimeren…

voor hen die binnen willen treden in de rijkdom van zijn geest verlangt hij goede wil afleggen van eigen ego vleiing tot brakens toe kritiekloze aanbidding pas dan is toegang mogelijk tot de selectie van zijn uitverkorenen…

er zouden niet zoveel letters moeten zijn want die leiden tot een brei van woorden die op hun beurt verworden tot zinnen zonder tal als die dan ook nog moeten rijmen is het einde zoek…

ik zie straks het straks maar later wordt dat anders dan is straks geweest…

Oneindig zijn de vloeren van de nacht – en dromend bruine vrede, deint, o akkeraarde, dit donkre nachtland in uw warme schoot o, paarlen licht aan donkers zachte zomen schoort een verlaten boom de wankelende boog der nacht. als gij de avond om uw schouders plooit, figuur, gekerfd uit nachtelijk ivoor, de droom der wimpers langs de luchten…

ik ben op zoek naar een luchtledig om spoorloos te verdwijnen zonder droefheid na te laten niet verantwoordelijk te stellen voor een gedachte van niveau evenmin als voor gebruik van drank een ruimte waar ik mij straffeloos kan bepalen tot beeld zonder geluid en mummelen zoveel als mij belieft ad infini……