Satire op de valse romantiek
Haar handen tasten in de nacht
nog naar de plek die ik verliet
nadat ik haar zo laag verried:
ik ben er niet, ik ben er niet!
Mijn foto prijkt nu levensgroot
aan een punaise in ’t behang.
Het maakt haar bang, het maakt haar bang
hoe ik daar vrolijk lachend hang!
In al haar dromen waar ik rond:
zij schreit het uit, zij schreit het uit,
ik nam die mooie blonde tot mijn bruid
zodat zij nu het kussen in haar armen sluit!
Ach romantiek, zo poëziek,
straks wiegelt zij nog aan een strop,
twee hete tranen op haar paarse kop:
’t wordt er beslist niet beter op!
Geplaatst in de categorie: humor