Alle inzendingen van i

Achterin de rij, tussen de twee kasten De man prevelt wat tegen mij Wat is me ontgaan Waarom is de wereld vol met lasten? Of ik weet wie Alva is Ken wel de Romeo, geen Spaanse heerschappij Ik moet onmiddellijk rechtop gaan zitten Franco was er niets bij Wat kan mij het schelen of hij wil dat ik weet Waar het ei van Columbus is Of hoe zijn…

De koude messen snijden kil door een gestolde melk Aftandse boezem met gebogen tepelkloven trilt Stil, doch week geknepen Dril de verse room – drink uit de moederkelk Gespeende verlangens sijpelen over De buik als gouden boterberg Bedekkend de bron van zuivelheid Zoals met traag veel tekens een Oosters wijsje bepleit: Och arme mocht gij…

Mijn gedachten gaan vrijuit terug waar het begonnen is een schilderij aan de muur dat nooit is afgemaakt Vier muren, een ziel en twee ogen die niet langer zien dat jij mij verlaten hebt om elders door te gaan met leven Een stad zonder stem de wereld slaapt zijn roes uit waar ik alleen wakker ben met sigaretten en mijzelf De wereld…

Aan de andere kant van het raam staat een man in gedachten verdronken zonder woorden in sereniteit met zichzelf Kijkend naar de regen die voor het venster langs valt in het licht van de eenzame straatlantaarn tijdens het vallen van de avond Beelden van herinneringen vervagen langzaam in de tijd slechts het verlangen naar de liefde…

Lucht vol schemerlicht vleermuizen scheren door een bijzondere nacht.…

M'n notitieboeken met bier bevlekken terwijl 'So what' van Davis en Coltrane uit m'n koptelefoon tettert En m'n eigen 'genialiteit' me vanaf m'n beeldscherm in de ogen kijkt Wat wil je nog meer? Het biermerk Duvel bevat 8,5% alc.…

de donkerte vlindert in onze schemering donkerrood gekleurd haar gefladder zoetig gegeurd maakt de duisternis op donkerblauw en zwart voor haar eindige nacht ze geeft me onze droom ik droom hem zacht en wacht niet lang laat mijmeringen en herinneringen dichter komen tot de angst verschijnt hij overvalt te lang het donkerrode,…

zegen overviel viel voor mij neer neer op de grond grond onder mijn ziel ziel aan mijn voeten voetjes zo klein kleine handjes handen die streelden streelden over je haar haartjes zo blond blonder dan de zon zonnestralen warmden warme dekens dekten jou toe toe maar, slaap slaap je droom droom heen heen en weer wiegden wiegjes zacht…

als koud van woorden verdwaald in een hart langzaam met zachte handen de verborgen smalle lijnen van een lichaam streelt neervalt in rillingen van vergeten gevoel ontwaakt als goud van sterrenstof het verloren verlangen…

als ik je naam niet meer weet je ogen niet meer herken noem mij dan herinner me aan je stem zwaar en diep verzwegen in mij als ik het heelal in stil lievend zweven in jou verken…

Ik zie Zeeën van tijd De tijd die kabbelt En langzaamaan Wegdrijft, Naar een plek Waar de minuten Verstrijken. Ik verdrink, In zeeën van tijd En de wijzer Die mij leidt Lijkt ook zijn weg Te zijn verloren. Verdronken en verzonken In gedachten Komt de tijd Wanneer hij vergeten is…

Ik geloof dat ze je Tulipifera noemen Je verheft je trots aan het eind van de straat Eens droeg ik je bloem op mijn vest In een lang-vergeten jaar Van onschuld, ongeschondenheid, gaafheid Tulipifera, je staat weer in bloei…

Iedere nacht bid ik, om wat eelt op mijn ziel Iedere nacht droom ik, de reden, waarom ik voor hem viel Iedere nacht hoop ik, dat hij voelt wat ik nu voel Iedere nacht droom ik, dat hij begrijpt wat ik bedoel......... Zou hij weten, dat wanneer ik wakker word, hem nog altijd mis Zou hij weten, dat hij nog altijd, in gedachte bij me…

Jou mooie ogen en lieve lach.. Zijn in mijn gedachte sinds ik je zag.. Het begon als een grapje...kijken voor de lol Maar als ik je nu zie slaat mijn hart op hol.. Telkens als ik je zie voel ik me blij.. Ik weet niet of je hetzelfde voelt voor mij? Jou vertellen durf ik het niet Want ik ben bang dat je niets in mij ziet.... Ik hoop dat je ooit…

Ze kruipen weg in de beeldbuis Opdat we monddood blijven Van daar uit bestoken ze ons met moraal Als spelletjes en blote lijven Zelf leven ze in het donker Lichte spot als voeding Terend op elkaar om de illusie niet te verstoren Een gouden klapzoen als vergoeding Het aantal slachtoffers neemt gestaag toe Gelijk aan de verloedering Onkruid…

Hoge bomen vangen veel wind Meer dan kleine struikjes blazen kunnen Geen zuchtje van verbijstering Klinkt in de luwte van het Bos Hoe dan te komen tot het bloemrijk compromis? Opnieuw een groenstrook aanplanten De kaalkopjes nog een kans geven Wachten op een sluwe vos? Als de reuzen van het woud het mos vergeten Krijgen ze het aan de stok…

De kerk is als een voetbalclub Alleen leden tellen mee De dominee, de voorzitter Maria, mevrouw van de wc De moskee is als een voetbalteam Schoeiselwissel en geen drank De imam, de hoofdtrainer 5 keer trainen of reservebank De synagoge is als een voetbalveld Volgens het boekje afgemeten De Rabbijn, de materiaalman De cornervlaggen nooit…

Tracht te dichten wat ik kan praat de woorden een complex aan, ruk de zin uit zijn verband en geef de teksten op hun kop Dacht te zwichten dat ik dan in het donkerste duister verdwaal de letters knip uit vale krant gelijk ’n sidderaal als uit de vingers van m’n toppen de inkt vloeit over maagd’lijk wit doorslaand niet te stoppen want…

één keer slechts beweegt ieder zich met bezielende bagage door de atmosfeer de reis voert langs de eeuwigheid en tijd bespoedigt de tred om uiteindelijk als scherprechter te bevriezen die kou, mensen, ik zou willen weten waarom is dat nou precies de kille angst de me bekruipt wanneer ik stil sta…

Middernacht tegen een uur of een Gaat de beerput open Mijn gedachten blijven dravend Naar vreemde oorden zoeken Zelfs het slapen wordt me ontnomen Door de fantasie op hol Ik zou niet durven dromen Dat onbespreekbare verblijft in hoeken En als er dan tegen een uur of drie Eindelijk een eind aan komt Houd ik me wijselijk stil Stel je…

Tijd is geen snelweg tussen geboorte en sterven, Maar ruimte om in de zon te parkeren Tijd is geen kast Om je leven in op te bergen, Maar een vitrine om het tentoon te stellen Tijd is geen typmachine Om alles te beschrijven, Maar een harde schijf om alles op te slaan Tijd is geen kalender Waar alles voorgeschreven staat, Maar een boek…

Er voltrekt zich op dit moment een vonnis voor mijn deur Het lijdend voorwerp verschiet zijn gebedje, maar helaas voor hem in de verkeerde kleur Hij smeekt de gratie om goden Zowel de rechter als van linkerzijde volharden echter in hun milde oordeel De haat krijgt nu een penetrante geur Even leek het slecht te pleiten in zijn voordeel, uiteindelijk…

Geen kaarsen voor mij vandaag: ze zijn hun vlammetjes al lang verloren Geen arm om me heen die me even wat warmte kan geven Geen lieve woordjes me toegefluisterd gewoon omdat je er niet bent Dit wordt de meest eenzame Kerst overladen met pakken vol verdriet Vrolijk Kerstfeest!…

even heel even leefde ik weer het leven even heel even leek ik op mezelf die ik ooit was even heel even verliefd op 't gevoel even heel even…

afscheid weer alleen en onbemind het zou toch moeten wennen... dit gevoel het zou toch moeten wennen... afscheid, weer alleen en onbemind nee het zal nooit wennen pijn, verdriet, verlies en spijt omdat ik verwaarloosde die ik zo liefkoosde die ik zo liefheb mijn allerliefste kind voel je door mij bemind ik zal je mijn liefde…

Nooit gedacht echt niet verwacht dat ik zo zou voelen Zo lang geleden altijd vermeden is me toch weer gebeurd voel weer voel maar nooit meer Zonder gevoel zonder beminnen zal ik weer beginnen…

Hou van mij Zoals ik ben Als ik mezelf niet meer ken Van mijn zijn Mijn stralen, mijn pijn Van mij Mijn verdriet Verdriet om wat is Wat was Wat nooit zal zijn Hou van mij…

mijn lief altijd ben je mijn kind mijn zin om te leven mijn kracht om door te gaan en jou te geven wat ik niet kreeg wat mij beweegt soms verval ik in dezelfde fout en laat ik je koud ben ik onverschillig bezig met mezelf besef zo goed dat het voor jou anders moet voor jou anders wil lief, maakt dat het verschil?…

Alles wat ik voel Is zo zonder doel Bedoel het is zo voorbij en al lang niet meer van mij het duurt maar even een korte ontmoeting in je leven zo in het voorbijgaan kom je iemand tegen even en al lang niet meer van mij Voorbij...…

Voel dan Voel hoe het voelt Ga het maar aan De tijd heeft stilgestaan Of is het anders Kan ik het keren Kan ik leren Werkelijk te voelen Zonder te verdoven In mezelf geloven en te voelen waar het eigenlijk om gaat…