Alle inzendingen van jan haak

Huil niet om de woeste wolk die zijn kroost verloren ziet wanneer het als verliefd verdriet neervalt als de laatste regen op klootjesvolk, ruisend riet Huil niet om de tere traan die wegrolt op de oude brug vertrouw de zon, zij wijst hem vlug als hij moet gaan in waterdamp de weg weer naar jouw wolk terug…

Zij viel in de diepte toen zij werd gebroken in duizenden stukjes bedroefd met een traan Haar laatste kwartiertje was nu aangebroken het zou haar niet lukken nog een keer te staan Een mannetje droef probeerde te schikken maar zou met zijn lach in haar ook vergaan Ze viel in de zee en stierf in snikken en met haar de zee die nooit…

Ach -de tijd- zij liep als water door de jaren heen gedreven als een stuifbal door de hemel van het dronkentierend glas waar zij viel als gouden regen voor de tranen die verzwegen maar zij niets kon als een ander zilverzoekend naar haar was Nee- het waren niet de jaren die de zoute wonden heelden niet de lange, bange uren van de tijd die…

Wie tempert mijn ogen met was van de maan Wie slaapt met de sterren zacht tegen je aan Is het iemand die groot is, niet bang voor de dood is En minstens zo mooi is, om nooit dood te gaan Is het iemand die liefheeft en droomt in verstillen En kleuren tot wit in een prisma kan stillen Als maan die de vloed geeft, als eb het laat gaan En sterk…

Waarom zijn er de orkanen die verdwaasd en nergens heen stille ogen doen verbazen om daarna in volle razen honderd huizen op te blazen tot de allerlaatste steen ? Waarom zijn er de geweren die zich richten op de stoof van twee onverteerde buren die hun kogels blijven vuren tijdens nachtelijke uren uit de naam van het geloof ? Waarom…

Zij gaf hem taartjes, zoete taartjes maanzaadkoeken en sigaartjes koffiekaatjes en likeurtjes Jonge klare, sterke drank en Irish coffee om te zoenen echt teveel om op te noemen want zij kreeg van hem steeds bloemen die zij aannam met veel dank Hij gaf haar rozen, wilde rozen fuchsia's en gladiolen sanseveria's, cyclamen gentianen, druivenrank…

Als mijn hand een brug kon zijn een brug voor al jouw vragen dan wees ik jou de overkant voorzichtig langs de leuningrand en hielp jou daarbij dragen Als mijn oog de maan zou zijn een maan voor al jou zwichten dan trok ik met mijn zwaartekracht aan blauwe ogen die dan zacht weer sterren deden lichten Als mijn kus de zon kon zijn een zon…

Jouw handen zijn als liedjes Muzikale poëzie En ik zie jouw vingers dansen Met de mijne minnekozen Zie ze zingen van de liefde Vingervlug tot ik zal blozen Tot een liedje dat blijft hangen Zoals ik de wereld zie Want jij streelt mijn naakte waarheid In perfecte harmonie En jij speelt met mijn verlangen Zoals Morpheus met mijn dromen In…

Blote voeten, grote passen, zonnestralen opgetogen Zo omhelsden wij het duin met korrels zand en ochtenddauw Zo droegen wij de mooiste vliegers aan een lijn ondersteboven En verdronken wij de schelpen die de zee zo hebben wou Ik hield je vast om wie je was en keek je aan om te geloven Om te zien hoe lief je ogen spiegels zochten met…

Ik durf niet te kijken speel mijn hart aan jou voorbij in poppenkramen waar ik woon verhalen van mijn klein theater nee, ik durf niet te kijken hoe je blauwe ogen staren hoe je langzaam dichterbij komt in voorzichtig ademhalen Hoe je staat, tussen coulissen met je adem zo nabij die ik als voorjaarswind zal vangen spelend dichterbij wil…

Met mijn neus tegen het venster keek ik naar haar naakte weelde die zij stiekem met mij deelde liggend achter thermopeen het was de ochtendzon die zacht haar roze huid met glans bespeelde en ik waande mij de zon die in verlangen haar bescheen Op stoute schoenen sloop ik binnen om haar éénmaal nog te kussen en ik boog me ondertussen in genot…

Een hoefslag dempt zich langs de poorten langs fabrieken in de goot een bode van de groene zone demonstreert het broertje dood De dood maskeert de duizend gruwels keert zich in het giftig vel onmachtig popt het broertje vlinders die zich rijgen, wonderwel Wonderwel, een put van ziekte roert zich groen een zucht van griep het broertje…

Zonnebloemen groot en geel staan hier in overvloed te bloeien met hun armen in de wind op oude grond in nieuwe jas als jij hier was zou jij ze zien zag jij ze tot de hemel groeien met jouw ogen in de zon en zomerschoenen in het gras Maar jij verschraalde en verdween met tranen die ik hier zou vloeien van mijn hart dat om jou schreeuwde…

Diepe groeven sloegen dieper nee, dat hield je niet meer tegen je gezicht was droef verzild en oeverloos je vergezicht je stond gevangen in wit licht nog als een pop in stille regen klom de nacht in als een vogel die verbaasd had omgekeken Omgedraaid nog als een kat die zonder staart door donker ging en zilverzout nam van de hemel die met…

Het spijt mij dat U nu zo snel de weg naar huis weer vond dat de scherven van de voordeur hier nog liggen op de grond dat de taart die ik wou bakken leidde tot wat ongemakken die ik nu niet wil bespreken want ik lig hier zwaargewond maar het spijt mij van uw keuken en vooral ook van uw hond…

Ze staan stil hier voor de vrede komen langzaam dichterbij als nieuwe keizers van de wereld achter westelijke bergen niemand kent er nog hun naam zoals zij tijdenlang verscholen hier bestaan in hun lichtvoetigheid in dans voor klokkentorens Achter westelijke bergen hoor ik trommels harder slaan als iets van antwoord op hun roepen spindauw…

Het was even verderop dat ik het zag in tranenvloed evenals die droeve mensen die het ook zagen gebeuren Ook al renden die dan snel gedreven door hun heldenmoed weer naar binnen om te bidden achter onbevreesde deuren Maar hoe kon het nu zo zijn dat men bij zoiets - zonder hoed van het licht bad als men wist dat hier een hart diep moest…

Ach mijn schatteke mijn blommeke jij speelt zo lief het zonneke deelt liedjes uit aan vreemden leeft je leven vervolmaakt tussen vier lijnen van de tegels waar je staartjes zijn als vlegels en je ogen dondersteentjes waar je moeder over waakt Ach mijn zoeteke mijn polleke je rent je lieve bolleke met een glunder door de wind…

Neem je huisje mee op zee Mijn golven zullen je doen leven Blaas je bellen in de lucht Mijn wind zal waaien hier vandaan Laat al je zorgen even los Ik zal een hangmat voor je wezen Je omarmen met mijn vlinders Je gedachten met je lezen Geef je armen aan de mijne Spreid ze uit om te vergeten Speel muziek op grote hoogte Waar mijn hemelschepen…

Niet voor niets - zo hoopte ik was ik die avond uitgeweken om te horen van Zijn woord dat zoveel hemeldraden spon want ook al was ik dan profaan toch zocht ik iets nog van Zijn wezen als een kind dat spoken vreesde na een ondergaande zon Verwonderd keek ik om me heen zag honderd oudjes neergestreken in het zaaltje waar ik zijn moest en…

Schilderijen aan de muur, portretten die jou konden lezen Want jouw ogen zeiden alles lief, zo ik ze lezen zou Ze keken in de kamer rond, het haardvuur knetterde nog even En ik hield je in mijn armen, zoals jij mij houden wou Mijn kleine ridder uit een sprookje, dat jij zelf had geschreven Schilderijen aan de muur, portretten starend naar de schouw…

Zeg me waar we zullen zingen in falsetten zullen zwaaien spiegelhuizen laten lachen om een Juttekop met haar orgelmannen met een rietje centenbakken laten graaien kinderogen aangestoven witte spoken laten kraaien Zeg me waar we zullen dansen vliedend middelpunten draaien in dit reuzenrad vol liefde zuurstokroze met gitaar waar we samen…

Met het drijven van de jaren bouwden zij mijn luchtkasteel waar ik dromen kon de dagen op de allerhoogste deel met mijn vlindernet vol vragen en mijn hemels gekrakeel konden zij mijn zucht verdragen was geen wervelwind teveel Speels verdroomde ik verhalen die ik speelde -één voor één hoog daarboven voor de sterren en de wolken om mij heen…

Halverwege waar de zon scheen las jij mee in Middelsprake uit het boek dat je als kind kreeg spiegelbladeren voorbij soms als die jongen die heel even in een sprookje was gebleven met die kinderlijke ogen die verbleven over zee Je schreef verhalen ver vooruit nu om verspeeld ze voor te lezen aan twee spiegels die je meenam diepgenegen aan…

Oma reed ons arrensleetje met een rotgang naar beneden om te landen na twee schreeuwen en een stuiter in haar nek voor de koek en zopie tent waar zij mijn opa had ontweken die zijn tanden niet zag vallen na zijn gekke bekken trek En zo zochten wij daar samen met zijn allen wat bescheten naar de bijters van mijn opa in de sneeuw voor het…

Hun vingers gingen vingervlug door bakkersbroden die zij kneedden Stookten kleine stukjes houtskool shisha's appels uit de soeks Hun haren glommen, ach zo mooi door soenna's messen fijn gesneden En zij lazen voor het theehuis uit het theeblad van hun leven Zag ze gaan ooit, dadeldragers, broodverkopers nog van toen Langs blauwgepuide…

Elegant glijden vingers langs lippen van satijn een zoete kus van zondaars ontvalt een blik mijn lief te zijn En langzaam smelten wij ineen een rode roos gewild -ik blijf een hartendief besteelt mijn hartstocht vreemde schokken in mijn lijf Al ik geef is nog te min voel ik meer nog vaar ik klem zweet ik rollend in mijn…

Vat geen kou mijn beste jongen sprak mijn vader toegenegen en hij trok mij goed bedoelend warme winterkleren aan twee stoere boeren winterlaarzen waar hij krom voor had gelegen en een jas van houtje-touwtje uit een mottenbal gehesen wollen wanten en een das om zo mijn mannetje te staan want een held ging nooit op sokken had hij altijd onderwezen…

En zo zongen we ons liedje met een zomer in verschiet van een wagen vol geladen en van wiedewiedewiet van we gaan nog niet naar huis en krijg toch allemaal de kleren van een tante in Marokko zag twee beren broodjes smeren Want we gingen er naar Frankrijk om er weken te kamperen hadden hagelslag er bij een poppenhuis en speelgoedberen een…

Als een sprookje tussen sprookjes In het witste licht geboren Val jij neer als dwarrelsneeuw Als witte deken zonder sporen Steel je mijn hart voor het jouwe Als een echte Robin Hood En geef je terug wat niet van mij was Met een zoen in overvloed Want zo ben jij, mijn duizenddromer Jij bent liefde, jij bent goed Jij…