Mijn schoot de zee
Als mijn hand een brug kon zijn
een brug voor al jouw vragen
dan wees ik jou de overkant
voorzichtig langs de leuningrand
en hielp jou daarbij dragen
Als mijn oog de maan zou zijn
een maan voor al jou zwichten
dan trok ik met mijn zwaartekracht
aan blauwe ogen die dan zacht
weer sterren deden lichten
Als mijn kus de zon kon zijn
een zon voor bange nachten
dan kuste ik mijn leven lang
zodat je niet meer langer bang
tot ochtendlicht moest wachten
Als mijn schoot de zee zou zijn
een zee voor al jouw zorgen
dan golfde ik langzaam met je mee
ving tranen van jou in mijn zee
en kalmde je geborgen
Zie ook: http://www.stromangedichten.blogspot.com
Schrijver: jan haak, 1 juni 2008
Geplaatst in de categorie: verdriet
Tranen vloeiden rijkelijk.
de inhoud heel gevoelig weer gegeven.