Alle inzendingen van jan

de afspraak staat voor vandaag genoteerd ik zal dansen op je graf solo macabre bezorgd luister ik naar de weersvoorspelling zware buien met onweer en harde windstoten uit de schoenenzak op zolder vis ik een paar waarop ik jaren geleden bewoog op muziek vergeefs probeer ik in een wanordelijke la het ooit aangeschafte vlinderdasje te vinden…

Misschien help jij een ander Omdat jij de pijn herkent Omdat jij niet anders bent Zo helpen wij elkander En geef jij die ander dat Met een intieme afstand En de uitgestrekte hand Wat jij niet hebt gehad…

De verwijderde liesbreuk is van horen zeggen, ingreep tijdens duistere jaren van luiers en eerste wankele schreden, herinneringen als sneeuwend TV-scherm De dokter krast drie akelige streepjes op linkerbovenarm die danig opzwelt, dagenlang kunstmatig opgewekte koorts, kans op echte pokken definitief verkeken. De tandarts zet haar voet op…

Als de rap  r rapt dat de trap r trapt omdat de fiets r fietst Of als de dicht r dicht dat de rook r rookt omdat de waterkook r kookt Maar ook als de krijg r hijgt Dat de kijk r kijkt Naar wat de hijg r krijgt Vind ik het goed g g rapt Maar al de denk r denkt dat het spook r spookt Is ‘íe  r in g t rapt Omdat alleen de spook…

de nieuwe flat kijkt uit over het diep grillig ontbladerde bomen verbergen onvoldoende een gegraffitteerd huis dat leeg en obstinaat de woningnood tart zoekenden vals perspectief biedt kom maar kijk maar uitdraagt wetend dat de slopersattributen klaar staan om dagdromen finaal kapot te maken ruimte vergroot voor schaalverkleining mensen…

Als laatste bevel kreunde Schlieffen een van die echt Pruisische piefen nog: 'Deck mir den rechten...' daarna werd het vechten vermoorden, verkrachten en dieven. --------------------------------------------------------------- *Alfred Schlieffen (1833-1914)was een Pruisische generaal/houwdegen. Hij behoorde niet tot de adel maar liet zich niettemin…

Licht Voor Carmen Het levenslicht straalt uit je ogen je huid is lekker warm en zacht. Je hebt me nergens mee bedrogen en houdt mijn leven in mijn macht. Meesjes Voor Elise Maas De koolmees zag een pimpel hippen en keek verbaasd en vrolijk toe. De pimpel werd een beetje moe en muilde meesje bij dat wippen. Voorzichtige…

Zie daar zijn spandoek met de tekst: ‘Kijk, wij zijn gelukkig samen!’ Maar niemand om het vast te houden, niemand om het voor te lezen.’ ‘Gelukkig niet!’ hoor ik haar denken, maar niemand om dat op te schrijven.’…

Zelfs de datum is verdrongen Alsof deze onbepaalde tijd Zich nooit heeft opgedrongen Het stille water rimpelt weer En toont je vroege afscheid En je uitgesloten terugkeer Nu beweegt een andere dag En leidt het een ander leven Jouw ziel in mijn oogopslag De pijn slijt traag en stroef En laat mij weer beleven Wat ik naast jou begroef…

Ik heb je nooit gekend En met gesmoorde keel Word jij meer bekend Als ik je sporen zoek En elk gevonden deel Belees als open boek Dan beeld ik mij nu in Wie jij bent geweest En hoe ik jou verzin En ook die leegte schep Waarin ik onbevreesd Jouw ziel gevonden heb ---------------------------------------------------- Opgedragen aan…

Hij draagt zijn last en met gemak is hij een voorbeeld voor ons allen. Door niet luid balkend op te vallen, maar daar te helpen waar het moet. De mens als ezel doet het goed.…

De Coöperatie, geprezen initiatief wat betreft arbeiders’ verheffing, legt het loodje in de strijd met Kopen bij de Spar en De Gruyters Snoepje van de Week. De VW-bus met dagelijks vers brood verdwijnt, stem en verschijning van bezorger Nieuwenhuis vervagen gaandeweg. De melkboer met zijn losse melk en pap, de slager die ook slacht… Het…

Het rationeel besluit Over leven en dood Maakt verdwazing Onze lotgenoot Ik kan het niet laten Te denken dat leven Soms te makkelijk Wordt opgegeven Geschreven naar aanleiding van het artikel 'Mensen sterven onnodig' (21 juni 2005, Dagblad van het Noorden; strekking: Hartpatiënten overlijden door gebrek aan operatiecapaciteit, desondanks…

Voor Yehudi Menuhin Violen zingen de ruimte vol en kleuren klimmen omhoog langs pilaren. De tramontana-wind giert en dolt op een zomermiddag met zingende snaren. Een statige, kleine wat grijzige man speelt Bach met zijn vredige verende klanken. De kerk wordt heel licht en kijk eens hoe dan de stenen vergroeien tot volrijpe ranken.…

De zee is oud, de zee is koud de zee lijkt op een wervelwoud van witgetopte waterbomen die dansen, springen, spelen, dromen: de zee is zacht en zoet en zout. De wind die krols het water streelt dan met mijn donzig haar wat speelt brengt koelte in een licht gesuis van golvenzang en zilt geruis. De morgen strekt zich luizaam uit over een…

De wankele wal van de tijd gebouwd op de grens van ons leven draagt planten en bloemen die geven wat troost aan een wereld die schreit. Zijn stenen, gekleurd en geleid, langs grillige lijnen geweven vertellen verhalen en geven gedachten aan vreugde en spijt. De weg rond die wal vol met hoop laat zich door de zon graag verlichten terwijl…

Zodra het mooi weer werd, zette zij haar zonnebril af. Ze wilde de zon recht in de ogen zien. Kijken was een poging om te constateren dat. Bij bewolkte dagen vroeg ze zich af waarom ze zo deed. De hemel gaf geen antwoord, sloot het wolkendek tot de zon weer ging schijnen.…

Ane K. Dote gaat onvervaard op stap (het is hem heus het is geen grap) Zwijgend treedt hij door de voordeur (glasgerinkel betekent groot malheur) Bloedend richt hij zijn onzekere schreden (de tijd van rennen is al lang geleden) Naar de Eerste Hulp Post om de hoek (gesloten van 12 tot 1, dat’s andere koek) Lopend naast zijn dure, exquise…

De pracht van de boterbloemenwei met zuringaccenten en het wit van ontloken madeliefjes maakt weemoed wakker, verleden dichtbij. Er op uit het veld in, heerlijk vrij na gedwongen schoolgang, op zoek naar avontuur in afgedamde sloot of klaverveld met voorjaarstoeierij. De kleine voederbieten afveegbaar aan broek of bloes, voor vee bestemd…

Voor Omar Khayyam Links van me stond een grote boom en rechts zong luid een nachtegaal: ik viel in slaap en had een droom. Weer wakker wreef ik mijn ogen uit... Rechts van me stond een grote boom daarin zong luid een nachtegaal. Het was heel echt maar leek een droom. En ik viel weer in slaap... Ik droomde van Omar de Dichter: hij…

De aarde is langzaam een mestvaalt aan 't worden waar bloemen nog bloeien maar mensen verdorden in wapengekletter of liegharde woorden die kinderen, mensen en dieren vermoorden. De aarde staat bol van geweld en gewapen: soms kan ik er helemaal niet meer van slapen. Het zijn geen geheimen van onder of boven maar mensen die liefdeloos rond blijven…

Met felle, ravenzwarte ogen die onbeschrijflijk moois betogen hoorde ze wat verbouwereerd naar wat door mensen werd beweerd. Ze was geboren in het Frans en vader gaf haar alle kans net als haar moeder uit Tahiti: die was in't Engels 'nice & pretty'. De mensen zuidelijk van Zundert vierden zo'n uitgebreide dis waar ieder héél aanwezig…

Hij die komt noch gaat geen woorden draagt in zijn mond hij die geen man meer, nog geen vrouw met zijn speeksel me wassen zou hij die het brood bijna breekt het licht net niet dooft zich nauwelijks uitkleedt me rakelings aanraakt (o de paarse bessen van zijn tong hoe blauw het dons van zijn dijen rijzig eindigend in nog zachter) met…

als iets voor de hand ligt zijn er meerdere mogelijkheden je pakt het met de andere hand je kijkt er met argusogen naar je keert het resoluut de rug toe je negeert het volkomen je gaat erover dagdromen je schakelt Openbare Werken in je geeft het aan de hond (die eet toch alles) je wacht tot het weg is je aait het paait het naait het je…

Vaak is de zee verbazend mooi met witte koppen op de golven en een gehuil als woeste wolven die zoeken naar een nieuwe prooi. Het blauw dat aan de einder blinkt verandert in een lieflijk groen. Een moeder geeft haar kind een zoen: het is alsof de wereld zingt.…

raggend flitst de herinnering door de volgepakte magazijnen van het geheugen belicht even een briefje wil jij met mij ver.. jaagt schaduw over opa’s dood op de vlucht versterkt de huilbui van moeder schiet dan door naar broodbezorger met eerste tarvo kort licht De Toekomst op pa’s vieze overalls de koude melkthee in literfles de moffen…

Een jonge mus hield zich verborgen tegen een harde Noordenwind. Hij maakte zich maar weinig zorgen tot hij me zag en werd verblind In helwit licht dat door de ruiten van de garage binnenviel. Hij wilde weg, heel gauw naar buiten: heet dat instinct of wellicht ziel ? Ik zette alle ramen open begon te roken en te hopen dat hij zijn vrijheid…

Opgedragen aan Richard P. Feynman Het felle licht versnelt de beelden die zich verbinden in mijn geest. Mijn lieve hond, dat fijne beest, krijgt grijzig haar van diepe weelde. De kleuren springen uit de grond en nu de zon zo staat te blinken hoor ik de vogels, zie ze drinken van water dat de aarde vond. Het scherpe licht van lentestralen…

Door de polder racet een fiets met zo’n grote snelheid dat het publiek goed zijn best moet doen om de renner te herkennen. - Ja, vooral hij maakt de koers! – Er worden namen genoemd: Wiersema, Blekemolen, Van Nek. De coureur – kromgebogen over zijn stuur tegen de wind – blijft een vraagteken achter een korte zin: de kopgroep ontsnapt…

Het kijkt met natte ramen naar de mensen die nog één keertje omkijken, voor een paar seconden geschiedenis schrijven. Het wacht op wat gaat komen, bewaart als mooie dromen herinneringen aan lessen, aan feesten en partijen, een bezoek van Sinterklaas die met zijn schimmel over zijn dak liep, tevreden knikte en zei: ‘Hier had ik ook wel op…