Je hart niet kunnen raken

Kokend bloed, pompend, bruisend
vol woede een weg banend
elke vezel volgevreten
elke cel op barsten
zo kwaad nog nooit geweest

Een traan, het branden, doodgeslagen
De leegte knagend, beet voor beet
Verdwaasd, een waas voor m’n ogen
De weg verdwenen, niet te zien
Zo’n verdriet nog nooit gehad

Een gat, een hol gevoel, verlaten
Ik mis je, elke dag teveel
Ontheemd, onthuisd, ontvriend
Je hart niet kunnen raken
Zo eenzaam nooit gevoeld.

Zie ook: http://www.dijkdichters.nl

Schrijver: Aart-Jan Moerkerke, 21 mei 2007

aartjanmoerkerke.nl

hart verdriet eenzaamheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 14 stemmen 707