Alle inzendingen van jan

Man zit in park, man leest een boek, man kijkt in lucht, man heeft een hart. Man pakt een pen, man denkt diep na, man schrijft iets op, man heeft een ziel. Man staat weer op, man krabt aan hoofd, man gaat naar huis, man heeft geen vrouw.…

Vandaag schrijf ik mijn duizendste sonnet: ik kan het niet, en zal het ook niet kunnen, zo stelt het rariteitenkabinet dat 's lands subsidiegelden goed moet runnen. De literaire opperste sovjet verzocht ik mij een werkbeursje te gunnen. Ook dit jaar zei het Fondsbestuur weer 'Njet', omdat mijn werk zo afsteekt bij het hunne. Ik had er…

de innerlijke rust die jij voor mij zo vurig wenste is niet mijn deel noch lot- of reis- genoot het stormt in hoofd en hart golven zwiepen belagen het gemoed boorden stromen over onrust wakkert aan knarsetandend ervaar ik jouw verscheiden klaprozen in ’t groen waar ben je in mij dichtbij of onderweg…

Man zit in park, man leest een boek, man lijkt in lucht, man heeft een hart. Man pakt een pen, man denkt diep na, man schrijft iets op, man heeft een ziel. Man staat weer op, man krabt aan hoofd, man gaat naar huis, man heeft geen vrouw.…

Herinneren is reproduceren van beelden uit de jeugd vervlogen periode vol traag verdwijnende onbezorgdheid verloop is stotterend niet gelijkmatig nu eens snel overspoeld door messcherpe prenten dan weer lege laden in de grijze cellen met veel moeite plaatjes te voorschijn persend uiterst langzaam verhelderend: eerste auto’s in Fordparade…

belaagd door talloze sneeuwvlokken haal ik buitenshuis een frisse neus blijk naderhand niet alleen een heus verkild reukorgaan naar huis te lokken maar ook brandende handen waarop de sprinklerinstallatie meteen reageert een stijve nek alsmede lippen bezeerd hoge nood het plassen houdt niet op mijn droge huid is finaal open gekrabd mijn…

Dat mag je weten Mijn broer is overleden Zijn leven lang heeft hij gestreden Op onrechtvaardigheid was hij gebeten. Dat moet je weten Door oneerlijkheid heeft hij geleden De last meedragend uit het verleden Zijn “persoonlijkheid” werd hem verweten. Dat hoor je te weten In zijn doodstrijd is hij gegleden Met palliatieve zorgen, zonder gebeden…

aangrijpend het onwelkome bericht gedrukt op zachtgroen met klaprozen dat Dood ook in het voorjaar actief mysterie is waarvoor zij zwichtte de pijnigende stilte die wekenlang zich oorverdovend manifesteerde luidt nu de klok zet uitroepteken maakt het aardse leven definitief tot begrensd gebied levensfase onaf met onherroepelijk gesloten…

Met het verstrijken van de tijd - een nacht raakt vele sterren kwijt - kreeg hij meer inzicht in het feit. Wie zegt dat maanlicht liefde slijt?…

Eindelijk valt de zwarte sneeuw de rode krokussen gillen van pijn zijn of niet zijn is buurmans klein bestaan een floers van rouw geeuwt Als de rook uit de giftige smeerpijp in het dronken land van bevingen de armen van Geest de ene vergeving na de andere door de strot knijpt Hulpvaardig staan de bolgewassen gereed om met hun mantels liefde…

het terugzien van jeugdbeelden brengt de verwarrende realiteit in conflict met statisch verleden tijd waarin we ons niet verveelden de vliegerhaspel gaat over de kop losgescheurd uit de grond gevolgd over stoppelland en door bietenveld tot omheining voetbalterrein: stop! met nieuwe rode bal naar sportpark twee voetbalfans doen volop mee…

Ze zit in een stoel en kijkt maar naar buiten. Een auto passeert en nog één en nog één. De eerste is geel, de tweede lichtblauw, de derde lichtgroen. De eerste een BMW, de tweede een Opel, de derde een Ford. In de eerste zit een man met een baard, in de tweede een man met een snor, in de derde een man met een hoed. De eerste…

het afschrikwekkende wezen gaat stil zijn eigen gang vleugellam geboeid sla ik zijn bewegingen die niets aan het toeval overlaten naarstig gade met vaste hand stopt de verschijning alle lichaamsgaten dicht de mond krijgt een prop watten in de neus tampons de ogen afgeplakt de oren tot de rand gevuld met een snel hard wordende substantie…

bloeiende planten in aspirinebuisjes de paardebloem is ónze favoriet vergeet niet de vergeet mij nietjes verzamelen op zijn jan-boerenfluitjes de meester spoort ons kregelig aan Tineke heeft al vijf soorten zoals je ziet de paardebloem is echter ónze favoriet nietszeggend breekt het weekend aan nog tracht de leerkracht ons gevoel voor…

De ijzingwekkende gevoelskou houdt mij in haar ijzeren greep, onwrikbaar. Vingers met tintelingen royaal bedeeld, ik fiets uiterst moeizaam huiswaarts. De kracht van de dichte noordooster trotserend klagen neus en voorhoofd steen en been. De wielen draaien klein versneld. Om mij heen het kil verlaten landschap met grijsgroene weilanden.…

De impact van een woord als Kyoto is groot, wordt desondanks onderschat. De naam ligt gemakkelijk in het gehoor, het publiek onthoudt: politici gaan prat op ondertekening opwarmingsprotocol. Waarheidscontract start, een lange weg te gaan voor een acceptabel milieubeleid. Frisse lucht via negen stappen vastgelegd in Wereldnatuurfondsplan.…

Een kikker zat op de rand van de vijver Een jonge vrouw passeerde. Ze deed boos, een opgeblazen kikker, schold stegen de gladde groene gozer aan de kant. Ze had haar onschuld verloren, juist aan de andere kant van de vijver. Met een zachte plons was het gezonken. Daar lag het, onbereikbaar, onzichtbaar. De kikker hoorde haar verhaal aan…

Een koe vraagt om aandacht van de boer, de boerin die het er niet mee eens is en ‘boe’ roept omdat haar man haar een koe noemt omdat ze om aandacht vraagt, terwijl hij een koe roept als vrouw.…

De bodem van mijn portemonnee trekt een grimas, alsof hij zeggen wil: Kom op met je euro’s, ik kan ook niet van de wind leven! Ermee naar de dichtstbijzijnde giromaat, die onbezet op mij staat te wachten (het is even over vijven nog later). De pinpas glipt naar binnen. Ik laat mijn vinger dansen op het apparaat. Nee, ik hoef geen bon, de…

humor bestrijdt verstrikt raken in bitterheid lach geprogrammeerd op afroep beschikbaar kopspijkers op laag water herkenningspunten minimum aan regels resulteert in ruime vrijheid waarin de hofnar clowneske gebaren kruidt kolder besmuikt de onderbuikgevoelens te lijf gaat lol trapt broeken kruist met luiers verknipt tot maskers starend…

Het is al zondagmorgen en alles moet nog beginnen, de boerin met slapen, de boer met beminnen. Ze draaien zich beiden als wijzers van de klok. Hij ziet zijn klompen en zij ziet haar rok. Hun hoofden zijn vol van wachten en wijn. Zo liggen ze beiden te liggen, te zijn. * eerder gepubliceerd in Hollands Maandblad, mei 2004.…

Wij zijn de zeer erkende Beterweters: Man, vrouw, in mantelpak of kostuum. Het onderwijs strikt keurig de veters, als wij ons melden, immer opportuun. Wij komen ordner en map inspecteren, willen exact hom of kuit en resultaat. Scores zijn het die ons interesseren, alsmede de aan- en afwezigenstaat. Wij Beterweters gaan dan de prestaties…

Een heel klein stipje op je hand. Wat zou het zijn? Een u i t s c h i e t e r van gisteren, toen ik je met een zwarte pen? Ik weet het niet. Gelukkig is het nu. Want stel je voor: wij samen liggend op het stro der Middeleeuwen. Ik zag het zwarte plekje. Ik schrok me bijna dood, want het was het begin van inkt, inkt zwarte tijden.…

Het ooit zo rustige onderwijslandschap is in rep en roer de messen geslepen de juf heeft het volstrekt verkeerd gedaan de meester heeft er niets van begrepen de rugzak is slecht gevuld of overvol het pestprotocol laat op zich wachten er zit asbest in de wanden van de schuur computerdiefstallen zonder verdachten veiligheid bij school een…

Ik hijs me uit de kleren, vermoeide circusclown de voorstelling voorbij. Het bed een piste zonder hoog geëerd publiek, maar met een mooie acrobate, die hele knappe kunstjes kan. Wanneer zij in de lamp wil klimmen, valt onverwacht het doek.…

De vrouw achter het snackloket staat te bakken, staat te zijn. Is dit haar keus? Ze kent geen Sartre,wel haar klanten als haar broekzak. Niks geen nieten, dit zijn frieten! En met een ferme zwaai vliegt al het zijnde door de lucht. Ze is een dichteres van elke zak patat. Ik zie haar denken: 'Vent, ga eens existeren!' ------------…

We hebben ruzie met elkaar, daarna alleen elkaar. We scrabbelen en hebben onze woorden bijgelegd. 'Drie keer letterwaarde’, gil je met een stem die juicht alsof je hottentotten- tentententoonstelling hebt neergelegd. Ik controleer het woord. Het klopt. Je lacht (me tussen haakjes uit). Ik stond erbij en ik keek er naar.…

Mist heeft op de eigen bank plaatsgenomen de stoel van pad blijft leeg de hond moet op zijn poot spelen aangezien de pan waarin normaal hersens zijn gehuisvest als schoteltje fungeert overvliegend ambitie uitstraalt de huid van de olifant verdikt prikklokken ontregelt het gewricht een kom aanbiedt met stemmen die gevorkt in een buis gedwongen…

Het luisteren naar hun onafgebroken geblaat wanneer de laatste kruimels uit de zak, want schapen zijn als mensen. Het nog even met de hand betasten van de wollen vacht, die stugger blijkt. Handen kijken beter. Het je zorgen maken dat ze in de sloot geraken en wat je ooit op school leerde bewaarheid worden zal. Het uit je hoofd praten…

Moeilijk is niet onmogelijk Dat is een ander woord Zoals een uitdaging Ook geen probleem is Het één is een werkwoord Het ander een lijdensweg De dichter doet moeilijk De taalpurist onmogelijk En de uitdaging is om dan Het probleem te laten zwijgen Uit: 'Eiland op de akker', 2005.…