Alle inzendingen van Jan J. Arends

Er kwam een leegte in mijn leven: een gat dat ik maar niet kon dichten verdriet waarvoor ik telkens zwichtte maar dat ik steeds weer weg kon weven. Er kwam een stilte in mijn leven: een vaag gevoel van nog behoren tot mensen die ik had verloren maar die ik alles wilde geven. Er was een stil verdriet gekomen dat zwervend soms mijn dagen…

Soms wil je iets dat niet meer kan omdat de tijd niet was bemeten van wat je voelt maar niet kunt weten en vraag je eindelijk:'Wat dan?'. Respect voor leven en voor liefde brengt je vaak dichter tot jezelf: wat in jou zingt in jouw gewelf lijkt op wat iemand van je diefde. Dan vraagt de geest die levend maakt om veel geduld en dat vertrouwen…

In jouw zachte, warme klanken blijft een droom van licht verborgen die wat mensen wil bedanken. Mensenkinders dansen, springen op muziek die slepend speelt en verdriet doormidden deelt: luister hoe de vogels zingen. Poes die weer naar buiten wil draait zijn kopje in mijn hand in dit vredig, zonnig land en een woord staat even stil.…

Het is gemakkelijk cynisch te zijn en jezelf buiten deze wereld, dit vreemde wonder, te zetten en 'gewoon' een keihard ik te blijven. Het is gemakkelijk cynisch te zijn en jezelf tegen vreemden te beschermen. Misschien is het een beetje koud en klinisch maar het houdt je uit de gevarenzone. Het is heerlijk je lekker te voelen en van eenvoudige…

Oh, zakenlied, dag zakenlied gij die den mens zo vaak verdriet met handel, wandel, geld en goed van harte zijt gij hier gegroet. De kunst van kopen en verliezen doet uw vaak valse tanden kniezen en winst in geld en rendement verandert u in een serpent. Maar liedjes kunt gij nog wel zingen en lachend met uw partner swingen als uwen handel…

God kwam vannacht in mijn slaap voorbij en schilde de aarde in grote schijven. Toen streek hij over mijn hoofd en zei: 'Ik ben al heel blij, maar wil nog niet blijven'.…

In jouw zachte, warme klanken blijft een droom van licht verborgen die wat mensen kan bedanken. Mensenkinders dansen, springen op muziek die slepend speelt en verdriet doormidden deelt: luister hoe de vogels zingen. Poes die weer naar buiten wil draait zijn kopje in mijn hand in dit vredig, zonnig land en een woord staat even stil.…

De Afrikaantjes gaan open en dicht ze volgen de kou en vangen wat licht en kleden de aarde in heldere kleuren maar laten de andere bloemen hun geuren. Een groep Afrikaantjes versiert deze tuin waar felle wind speelt met heldere toppen van sneeuw die dichtbij lijkt op scherpsteile koppen die ik nu kan zien met hun wittige kruin. Een ijskoude…

In de stilte van het licht en de herrie van de morgen bouwen woorden die ik dicht wegen weg uit kleine zorgen. Zachte kleuren van het Zuiden vormt een zon die brandt als vuur. Vogels spelen met geluiden op dit bijna elfde uur. Ga je weer met me genieten van de dingen op een dag met een frisse schaterlach? Laat met rust wat we verlieten…

Blijf ik een eiland in een zee van woede? Blijf ik een mens met het vermoeden van iets dat altijd licht en schijnt, van leven dat in vorm verdwijnt maar langzaam,zeker heel gestaag zich telkens omdraait met de vraag: Blijf jij mijn eiland in een zee van woede? Blijf jij de mens die me blijft hoeden? Blijf jij bij mij in blauwe…

Wat wolken praten met de bergen en zeggen zachte witte woorden. De bergen antwoorden met kleuren en van dichtbij heel fijne geuren. De wolken drijven richting zee als torens telkens weer wat hoger. De bergen kijken naar dat blauw: een zee met zon maar ijzige kou. Dit is een spel dat ze graag spelen en dat wij zien als kleine mensen die…

Het licht op de Kolk wiegt langzaam naar rechts op golfjes van wind over water. Er hangt wel een wolk maar toch zie ik slechts dat wandelend licht steeds wat verder en later.…

Voor Yehudi Menuhin Violen zingen de ruimte vol en kleuren klimmen omhoog langs pilaren. Een wind uit de bergen fluit gierend en dol op een warme middag van zingende snaren. Een statige, kleine, wat grijzige man speelt Bach met zijn vredige verende klanken. De kerk wordt heel licht en kijk eens hoe dan zélfs stenen vergroeien tot volrijpe…

Soms word ik moe van een verleden dat vreemd en ver en vol verdriet mijn dag verpest, me achterliet in uren zonder straks of heden. Maar langzaam wijkt nu het beton dat zich gevormd had in mijn hart. Mijn leven raakt niet meer verward en zacht ruist nu een nieuwe bron. De stralen van een nieuwe morgen beschijnen elke regel schrift: ik…

Verbaasd zat hij wat rond te kijken terwijl een woeste oceaan de stenen rond hem bleef beslaan: de storm wilde nog lang niet wijken. Hij was geringd en zat heel rustig te draaien op een puntig blok maar in de storm waarvan ik schrok bleef hij zichzelf: grijsmooi en lustig. De druppels van het wilde water raakten hem niet maar ik leek later…

Met dank aan Bert van Schie Vier koningen waren het, vér hier vandaan op weg naar een sterre die stil had gestaan. Ze pakten wat spullen en gingen op reis: de weg was wel lang maar ze waren heel wijs. De ster bleef een knipperend oog in het duister en leidde hen dwars door het mensengefluister. Een stralende zon draaide weg in de bergen…

Het was weer eens bloedheet geweest; het strand lag vol met mensen. Op straat liep zelfs geen mierenbeest: het zou die hete zon verwensen. Na een paar uurtjes zon en strand kwam ik gebruind weer thuis zette wat rommel aan de kant en leven werd weer lekker pluis. Na heerlijk eten en wat drinken liet ik me in een slaap verzinken: de uren…

Een mens is maar een mens, meneer en vér van een machine. Hij is veel fijner als een veer en kan verdrietig grienen. Een mens is stil in vreemd verdriet en blij in diepe vreugde. Hij luisterlacht maar hoort en ziet hoe vaak er iets niet deugde. Een mens is maar een mens, mevrouw hij zingt en speelt en fluistert; zegt stilletjes ik hou…

Boven de berg hangt een dwalige mist, over de straten gaan mensen en dingen. Lui staat de morgen te wachten, te wachten: wordt het een treurdag of gaan we wat zingen ?…

Vervolg op Pere Pardal, een jonge mus Voordat het musje was vertrokken had het wat bevend zitten mokken op een CD met slaapmuziek: Goldberg zijn variaties, dát is chique. Moeder Natuur kan maar niet jokken dus poepte Pietje kleine brokken waarmee de CD werd versierd en zijn Bevrijdingsuur gevierd. Ik had wel zin om wat te spelen en zachtjes…

Een succes heeft vele vaders maar mislukking is een wees en het zoeken naar de daders wordt geheid een harde race. Het succes brengt vele vrienden dat wil zeggen: voor een tijdje. Zet na wat je eens verdiende al hun namen op een rijtje. Als je nou een weesje baart en je krijgt maar niet verklaard waar die vele vrienden blijven Kijk…

De tijd is een gat waarin alles verdwijnt en dan weer verschijnt in vormen van leven die eindeloos geven. Tijd is een woord dat woede verstoort en liefde verspreidt naar oneindigheid. Eeuwige liefde zijn beeldschone woorden diep in je hart en warm in je ziel Waar vredige oorden met vogels en leven altijd zijn gebleven.…

Eerste keuze Ze is best aardig maar soms niet vaardig. Ik weet het niet meer en dat doet me zeer. Tweede keuze Wat wil je dan mijn lieve man: een wonderlijk wezen ? een vrouw om te vrezen ? Derde keuze Daarna voelde ik me pas echt verloren want kiezen uit twee was al veel te veel. Dus hield ik me vast aan mijn vrije wil en werd…

Als laatste bevel kreunde Schlieffen een van die echt Pruisische piefen nog: 'Deck mir den rechten...' daarna werd het vechten vermoorden, verkrachten en dieven. --------------------------------------------------------------- *Alfred Schlieffen (1833-1914)was een Pruisische generaal/houwdegen. Hij behoorde niet tot de adel maar liet zich niettemin…

Licht Voor Carmen Het levenslicht straalt uit je ogen je huid is lekker warm en zacht. Je hebt me nergens mee bedrogen en houdt mijn leven in mijn macht. Meesjes Voor Elise Maas De koolmees zag een pimpel hippen en keek verbaasd en vrolijk toe. De pimpel werd een beetje moe en muilde meesje bij dat wippen. Voorzichtige…

Voor Yehudi Menuhin Violen zingen de ruimte vol en kleuren klimmen omhoog langs pilaren. De tramontana-wind giert en dolt op een zomermiddag met zingende snaren. Een statige, kleine wat grijzige man speelt Bach met zijn vredige verende klanken. De kerk wordt heel licht en kijk eens hoe dan de stenen vergroeien tot volrijpe ranken.…

De zee is oud, de zee is koud de zee lijkt op een wervelwoud van witgetopte waterbomen die dansen, springen, spelen, dromen: de zee is zacht en zoet en zout. De wind die krols het water streelt dan met mijn donzig haar wat speelt brengt koelte in een licht gesuis van golvenzang en zilt geruis. De morgen strekt zich luizaam uit over een…

De wankele wal van de tijd gebouwd op de grens van ons leven draagt planten en bloemen die geven wat troost aan een wereld die schreit. Zijn stenen, gekleurd en geleid, langs grillige lijnen geweven vertellen verhalen en geven gedachten aan vreugde en spijt. De weg rond die wal vol met hoop laat zich door de zon graag verlichten terwijl…

Voor Omar Khayyam Links van me stond een grote boom en rechts zong luid een nachtegaal: ik viel in slaap en had een droom. Weer wakker wreef ik mijn ogen uit... Rechts van me stond een grote boom daarin zong luid een nachtegaal. Het was heel echt maar leek een droom. En ik viel weer in slaap... Ik droomde van Omar de Dichter: hij…

De aarde is langzaam een mestvaalt aan 't worden waar bloemen nog bloeien maar mensen verdorden in wapengekletter of liegharde woorden die kinderen, mensen en dieren vermoorden. De aarde staat bol van geweld en gewapen: soms kan ik er helemaal niet meer van slapen. Het zijn geen geheimen van onder of boven maar mensen die liefdeloos rond blijven…