Netgedichten

netgedicht (nr. 25.239):

LEEGTE

Er kwam een leegte in mijn leven:
een gat dat ik maar niet kon dichten
verdriet waarvoor ik telkens zwichtte
maar dat ik steeds weer weg kon weven.

Er kwam een stilte in mijn leven:
een vaag gevoel van nog behoren
tot mensen die ik had verloren
maar die ik alles wilde geven.

Er was een stil verdriet gekomen
dat zwervend soms mijn dagen brak
en waar ik niet van wilde dromen.

Een lieve vrouw en goede mensen
hielden me samen en mijn poes
bleef zachtjes goede morgen wensen.