Duifje in Tenerife
Verbaasd zat hij wat rond te kijken
terwijl een woeste oceaan
de stenen rond hem bleef beslaan:
de storm wilde nog lang niet wijken.
Hij was geringd en zat heel rustig
te draaien op een puntig blok
maar in de storm waarvan ik schrok
bleef hij zichzelf: grijsmooi en lustig.
De druppels van het wilde water
raakten hem niet maar ik leek later
een grote bundel wandelnat.
Een jogger met heel forse kuiten
rende door dit zo prachtig buiten
maar ik had ruim genoeg gehad.
Geplaatst in de categorie: natuur