Alle inzendingen van jan

hak vormen uit een alfabet buig de rij van a tot z totdat hij breekt bij de k als een tak die knapt de prijs van de omelet is het breken van het ei teken van voren, opzij en boven contouren van een lichaam splinters klinkers spatten tegen je veiligheidsbril weet wat dit worden moet de vormen moeten uitnodigend lezen hak er een taille…

Het vlakke strand voorland van het vlakke land met daartussen de duinen tientallen meters hoog ze houden ons droog doen onze dorst lessen, onze honger naar natuur met ‘t weer: onbewolkt, zon of bewolkt, koud en guur die elementen zijn als vitamines voor ons leven ik schrijf dit zittend op ’t strand wacht tot de zon daalt ver achter…

hun macht taant zichtbaar: knallend Kamer’s vuur voorwaar een helder teken aan de wand het kabinet zwijgt blèrend: help ons! brand! want heus, voor velen naakt het laatste uur en toch, ook dit keer helpt gedraai beslist met woorden: doofpot, zoekgeraakt, gewist…

Ís heel politiek Den Haag vandaag Niet een kinder-creche? Een kinder-creche met luiers! Die maar blijven lekken Zelfs met de juiste pampers! Maar deze bewuste incontinentie: Impotentie van bedoeld goed gedrag Is niet op te vangen, te stoppen Maar blijft wel heel irritant Als ‘t druppelen van ‘n kraan vannacht!…

De kinderen van Ruinerwold Houden mij een spiegel voor Welke ook weerkaatst Op mijn eigen verleden En speciaal mijn vader Mijn dominerende vader mijn dus alles bepalende vader Mijn vader Gerrit Jan Krediet Mijn zo Godsgetrouwe vader Met een volgzame vrouw Mijn vader op de aarde voelde als Ónze Vader' in de hemel soms een beetje meer…

We roepen bezorgt minder C0 tweeën, maar halen de soja van over de wereldzeeën, voor de magen van onze kippen, varkens en koeien, want de vleesproductie moet blijven groeien. Bijna de halve wereld eet hier van mee, de economie gaat goed, Nederland hoezee, hoezee ! maar wie zijn dan toch die chagrijnen, die roepen dat hierdoor de bossen verdwijnen…

Schrale frisse wind een lucht vol wolkenschilderijen boven de bomen met vage groene waas. Op dor hout alleen forsythia of azalea molles. Verder geen uitbundige bloei of bloemenpracht. Is dit lente? Jáááá……!!! Nog maar begin april.…

Ze had veel onderliggend lijden Gelukkig wel de eerste prik gehad Over 4 weken de tweede tegen Corona Wij, zij en ik, zijn beste vrienden op afstand Kennen elkaar geestelijk door dik en dun Ik wilde en mocht haar dus vragen “Welk cijfer geef jij je leven” Ze aarzelde niet en sprak “Een tien voor het leven door Jan” Jan is haar man, verzorger…

Ik vind het leven na een lang leven Een grote leugen, een hele grote En dat ligt niet aan het leven Het leven liegt niet De mensen liegen Liegen dat ze barsten En dat geldt niet alleen Voor Zijne Excellentie de Minister President Van ons Koninkrijk der Nederlanden Dat geldt voor vele Nederlanders En natuurlijk ook buitenlanders En dat…

Waar de Noordzee vriend'lijk bruisend, Neerlands smalle kust begroet, braken schoorstenen ontluisterd, steeds opnieuw hun zwarte roet. Daar blaast Neerlands staalfabriek, over het land ‘t giftig grafiet, maar, dat is de tragiek, aandeelhouder; u wil geschiedt. Waar de welvaart steeds moet groeien, waar slechts rendementen boeien, waar…

Staat deze dichter stevig op de grond? Ricardo Cuadros komt uit Concepcion Was alles duidelijk toen hij begon? [“Gedichten van de honger en zijn hond”] Sinds ’79 in ons land Een “Nederdichter” met Latijnse band…

Mijn leeftijd is negenentwintig jaar. Vermenigvuldigd met een factor honderd kom ik op drie millennia. Verwonderd krimpt mijn historisch inzicht in elkaar. Ons godganse ideeënrepertoire ontstond in deze zucht, geen uitgezonderd. Wereldgeschiedenis? Ben je bedonderd: de laatste nieuwtjes van een roddelaar. Slechts honderd keer de tijd die…

Ik mag Herman zeggen Omdat we elkaar kennen sinds een kampeerweekend In Limburg eind 1979 Ik was speciaal uitgenodigd Door mijn eerste grote liefde Hij, Herman was er met een collega De secretaresse van meneer Van Agt Ik vond het interessant Zij waren zeer interessant Ik luisterde met rode oortjes Hij vertelde wat Haagse geheimpjes…

Wat heb ik lang verlangd naar jou toen we eindelijk samen waren wist ik echt niet wat ik zeggen zou zat daar te draaien en te tollen en lachen als een schaap. Toen jij zachtjes op mij aankwam schoof ik beleefd een stukje op hield mijn handen angstvallig op mijn schoot want om je aan te raken geneerde ik mij dood. Maar toen jij met…

De zeewind komt, een blonde schone, de verten toegesneld van 't land. Ze wil het scheemrend blauw bewonen, dat oprijst uit de waterrand, het onbekende gaan verspieden, dat in ravijn en dalkom schuilt, en 't nog verhulde der gebieden, waarop de morgennevel druilt. Ze komt, de wadem op de wangen die nog iets ziltigs in zich houdt, van…

Ik gun het de heer Martin Bosma wel Voorzitter van de 2e Kamer Ik gun het ook zijn partij de PVV Met als enig lid, de heer Geert Wilders Al 18 jaar bedreigd Al 18 jaar beveiligd Met nu 17 kamer zetels Maar uitgesloten van deelname aan ‘n kabinet Bijna ingesloten in een cordon sanitair Daarom gun ik dit de heer Martin Bosma wel Omdat hij…

Voetstap voor voetstap wil ik gaan over groene woorden met blote voeten door het zachte mos voelen de kiezelstenen verborgen in fluweelschijn bukken als een doorn scherp door de zode dringt het zou een rozentak kunnen zijn gelegd voor harde voeten maar om gras loop ik heen de adder wil ik mijden.…

Ik ben stil vandaag Op deze zaterdag De stille zaterdag Christus is dood en begraven Maar ik mag al weten Er is hoop Passie is pase Er is hoop voor nieuw leven Vernieuwd leven Als de frisse groene blaadjes In hest vroege voorjaar Van de Pasen krulwilg Die zich stevig wortelt uitgroeit tot een boom van een plant Hij Christus was…

Vandaag kwam ik de vrede tegen En heb hem gevraagd waar hij al die tijd was Ik zei; “U hebt zolang gezwegen, Terwijl toch iedereen over oorlog las” Hij zei; “Ik heb reeds zolang op aarde gezworven. En geen media erkende mij. Door al dat leed ben ik duizenden doden gestorven Niemand luisterde, wat ik ook zei. Zolang de mensen elkaar niet…

De zalen waren voor 't feest getooid, De kelders open, de waaiers ontplooid; lets fraaiers werd nooit vertoond. Maar nu 't einde nadert van 't gelag, Roep ik wee en ach, Wee en ach, Dat het niet is voortgegaan, Niet voor eeuwig kon bestaan. Het is bijna dag. Waar ik braste stonden vier bokalen, Zaten nog drie drinkers, Denkend aan…

de mens een virus? soms denk ik: jawel verdelgend, moordend, claimt hij heel de kloot brengt medeschepsels met plezier ter dood een vreemd object, wat botten in een vel “het daghet in het oosten” zei een mens dat is en blijft een vaak vergeten wens…

Hoe ze ook roepen en graven, hij bezit de gaven, een kunst die hem is aangeboren, liegen … daar wil hij niets over horen. Zijn smoezen zijn al jaren afgekloven, toch moet men hem op zijn woord geloven, tenslotte doet hij zijn “stinkende” best, en stinken doet het … het parlementaire nest. Al jaren weet hij zijn lof te kraaien, steeds weer…

Zie de afbladderende dichter. Heb ik het goed? Kijkt hij vanuit die plooien, de gelaagdheid van aanzicht en overjas nog steeds de lens tegemoet? Zal ik hem vertellen hoe het eindtraject moet worden afgelegd? Ach, je gelooft je ogen niet en wat hij zegt of prevelt gaat ook al op de prent verloren - De plek heeft hij zelf uitgekozen. Een…

Ik ben zo in m’n noppie Ik ben zo reuzeblij en gil: “De Jordaan dat is mijn moppie” Maar niet alleen op 1 april Maar alle dagen van het jaar (h)echt alle dagen van mijn leven!…

Vandaag zit Rutte in de Tweede Kamer Maar hij voelt het krediet is op Hij moet met de billen bloot Maar dat is hij niet gewend Trekt hij aan z’n stutte, hij Rutte Of wacht hij die motie af Die motie van wantrouwen Hij kijkt naar Kaag Hij kijkt naar Hoekstra Zij kijken weg, hem weg Hij voelt zich zo alleen Hij voel zich zo eenzaam Hij heeft…

Wat er is tussen hem en het laat zich met trage vaagheid beschrijven tussen hemel en aarde is ook zo iets wat mensen motiveert bindt het het met hem het verklaarbare blijft het verborgene ook met moeite is hij het die het vormgeeft…

Nog eenmaal wil ik gaan door open weiden tot waar de zee van ‘t onbewogen licht de val ontvangt in wiegelend evenwicht en vlied en vloeit naar ‘t golven der getijden. Nog eenmaal waar de landelijke wegen elkander kruisen in het lage veld, de holle wilg over het water helt en ruine pluimen in de wind bewegen. En waar het stadje rijst boven…

Het overdonderende applaus van de 2e Kamerleden met voorzitster Overdondert hem niet Hij kent het klappen van de zweep Maar ook de stok om te slaan Hij kent ook Hem En zijn Hosanna Maar vooral ook het krijsende volk: Kruisig Hem, ja kruisig Hem Zonder hapering spreekt hij “Zo waarlijk helpe mij God almachtig” Hij is gelovig en geloofwaardig…

Ik voel ze wel aan De Christelijke Urkers, Krimpenaars Hun verlangen naar de kerk Hun wekelijkse godsdienstoefeningen Ik begrijp het wel Zoals sommige seculiere jeugd, mensen Verlangen naar dansen, disco, festivals Naar alcohol, een pilletje, een poedertje Maar het is zij en zij geworden Het is niet zij aan zij Maar zij tegenover hen, ons…

Ik houd zo van die lage palissaden, die van de kust de grote zee ingaan, alsof veel mensen van de oever traden en tot hun schouders in het water staan. De zee, het strand, de lucht, alles is wijd en breedgebouwd en krachtiglijk grootmoedig, maar zij alleen leven in nederigheid en praten niet, maar waken, trouw en goedig. Dronken van stervensrode…