Peter Pannekoek, oudejaarsconference; het effect van...

Het was opvallend rustig gebleven
Bij de jaarwisseling 21-22 in Nederland
Wel veel mensen op straten en pleinen
Die wuifden naar elkander en anderen
En zo vriendelijk mogelijk keken
Boven hun frisse mondkapjes
Zelfs twee meter afstand hielden

Maar toch overheerste de bescheidenheid?

Ze hadden van die ouderwetse sterretjes
Maar straalden zelf nog meer of beter
Tinteling in de ogen van nieuwjaarfrisheid
Met de beste voornemens en wensen
Niets dan hartelijkheid en warmte, cool
Zelfs zonder omarming voelde je de schouder
Van die ander, die andere naaste Nederlander

Maar toch overheerste de bescheidenheid?

Ja maar wat wil je, ze, we....

Ze, we hadden zo op onze donder gekregen
Via de preek van Dominee Peter Pannekoek
Dat bezinning nuttig en noodzakelijk was
Als Jezus in de tempel had hij ook gescholden:
Miljarden temperden niet de onvrede van het volk
Gaf Tata Steel het gezicht van Taghi, de moordenaar
Waanzin en waarheid werden ook de les genomen
Confronteerde de Willem Engel en onze Willem van Oranje

En Argentijnse Maxima moest achter het raam
Ziende uit het Paleis, dat haar gras groener was
En weer mooi egaal en op juiste hoogte kwam
Nu de tenten van ‘t verboden feestje waren afgebroken
De Gouden Koets, van stal, zou weer gaan rijden
Met slaven daarop en daarin met zichtbare gouden kettingen
Om vooral voor ogenschijnlijke verbinding te blijven zorgen

Voor en tegenstanders van elk denkbaar overtuiging
Wuifden een lieve lust naar Hen met tranen in de ogen
Het volk zou ons parlement nooit bestormen
Amerika’s Capitol was een te slecht voorbeeld
Van intrinsieke armoede met name van hun geest
En door de resten van dat Capitol is Afrika zichtbaar
Wat niet meer afhankelijk zou zijn van afdankertjes
van welk merk vaccinatie dan ook of kapjes van Sybert

Peter preekte in een historische verklaarbare context
Hij drukte ons nadrukkelijk op het hart te onderzoeken
En liet onverbloemd wat gezegd moest worden
Van het clitoriscomplot tot oppervrouw Sigrid Kaag
En zo was er keer op keer en meer en meer 'vileiniteit'
soms ging ie zo tekeer, dat de kansel wankelde
Dan vleide Peter zich op de grond om door te (s)preken:
Weer van de grond af op te bouwen en vol te houden

De weg terug te vinden, de weg naar thuis!

Rijksdichter van het Koninkrijk der Nederlanden

... Ik las later het artikel in het Algemeen Dagblad, over wat ie had weggelaten en een tippie van de sluier oplichtte, hij verdient een lintje van de Koning, wat in feite toont hij echte instrinsieke belangstelling voor het staatshoofd! ...

Zie ook: http://www.janjacobkrediet.nl

Schrijver: Jan Jacob Krediet, 3 januari 2022