inloggen

Alle inzendingen van m

2107 resultaten.

Sorteren op:

Levensmoedig zaad

netgedicht
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 148
Wie heeft van zijn leven ooit, de dood gezien met eigen ogen? Doodsangst bestaat, dat is waar. Die kun je in andermans ogen zien, als angst om niet te durven leven. Wie levenslustig gestorven is, kan nog dagenlang nadien, zijn levend zaad schenken, aan een vitale vrouw, die daarom vraagt. Hier is geen sprake van doodsangst, maar van doodgewone…

Trouwe supporters

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 212
Wie nemen moeten, wat ze niet kunnen krijgen. Wie machtig en rijk willen zijn. Wie het spel niet meer spelen willen, omdat ze hebben verloren, verliezen aanzienlijk. Verliezers verliezen hun supporters niet, omdat ze zelf graag winnaars willen zijn, die niet verliezen willen totdat. Totdat supporters opgelucht beseffen, dat slechts één slechte…

Water

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 182
Verandering beweegt altijd. Leeft als stromend water. Alles verandert waar je bijstaat, wat je ook doet of laat. Conservatieven houden daar niet van. Bouwen graag muren en dammen. Progressieven dragen water. Dragen water naar de zee. Wat doen wijzen en wat narren? Wat doen levenskunstenaars? Ze houden van verandering. Drijven met het…

Herfstschemering

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 189
De zon verdwijnt weer, achter de kim. Donkere wolken blijven. De dag lijkt te twijfelen, voordat het avond wordt. Bomen houden bladeren vast, terwijl de herfst valt. De winter is niet. Vorm kan niet zonder leegte. Onzin nooit zonder zin. Zwart niet zonder wit. De wereld blijft prachtig mooi, terwijl het almaar grijzer wordt. Achter…

Welstand

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 205
Onoplosbare problemen gezien vandaag. Goede antwoorden heb ik niet gevonden. Logische vragen heb ik nooit gesteld. De liefde is springlevend gebleven. Het kwaad is moe geworden. Pessimisten angstig. Optimisten blijven. Welgesteld.…

Bladeren vallen

hartenkreet
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 176
Een vos verliest zijn haren, maar niet zijn streken. Een boom verliest zijn blad, behoudt zijn diepe wortels, verliest zijn takken niet. Een mens verliest zijn jaren, maar niet zijn wilde haren. Zoals bladeren niet vallen, van zijn verbaasde mond.…

Zien

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 199
Ontstonden ogen toevalig? Als resultaat van evolutie, zoals Darwin dat beschreef? Werden dieren daarna bewust, van kunnen zien? Als ongeluk? Ontstonden ogen als bedoeling? Als behoefte in ons universum, van iets dat bewust wil zien? Kennen wij mensen de antwoorden? Dat geloof ik helemaal zeker, voor zover ik dat als wonder, met één oog…

Onze weg

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 229
De weg, die je maar niet vinden kan. Open je ogen. Eindelijk. Zie! Zie het wonder, hoe de weg jou vinden zal, als toeval dat bedoeling is. De weg is als reizen, naar waar je nu kan zijn. Naar waar je hier al bent. Samen zijn we op reis, met velen om ons heen. In liefde en vaak in leed. Er is geen ontkomen aan.…

Verkiezingen

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 243
De toekomst van ons aller heden, leeft in het verleden van het nu. Vrije mensen mogen kiezen. Help een levenslustig kind, dat op de grond gevallen is, met opstaan. Help een angstige vogel, die uit zijn nest gevallen is, met leren vliegen. Leer een kwetsbare vlinder, die in een klok gevlogen is, met in vertrouwen vallen. Voel je in een…

Joe van Wilmington

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 192
Joe Biden van Wilmington is Jezus van Nazareth niet. Joe maakt gewoon fouten. Geen martelaar is Joe. Geen heilige. Begrijp uw tegenstanders. Wissel van gedachten. Maak samen plannen. Heb uw vijanden lief. In vredesnaam.…

De schelp

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 189
Als ik luister naar het ruisen van de wind Waai ik terug naar mijn kindertijd Waar ik klein was en bemind Terug naar oma’s oude vensterbank Waar een schelp fier stond te pronken Die ooit ver in de diepzee lag verzonken Met de schelp tegen mijn oor geklemd Maakte de bloedstroom des levens Zich met een zeebries aan mij bekend……
M. Bos3 november 2020Lees meer >

Reïncarnatie van een boomblad

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 236
Gouden blad in de wervelende wind Als een kind zo verwonderd Dwarrelt zij daar zeer gezwind Een zomer lang heeft zij van vrijheid durven dromen Alle winden meewaaiend Welnu is de grijze herfst gekomen Precies zoals een jaar geleden Heeft de oude eik haar afgestaan Vreedzaam dwarrelt zij naar beneden Klaar om nogmaals dood te gaan……
M. Bos3 november 2020Lees meer >

De toekomst van vandaag

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 163
Vandaag, leeft alles wat nu bestaat. Het verleden, heeft haar doel bereikt. Doen, wat nu gedaan moet worden. Laten, wat teveel is van het goede. Zin leeft zintuiglijk om ons heen. Voel, Zie, Luister, Ruik, Proef! Onze toekomst wordt vandaag, in ieder van ons herboren. In wie op geboorte wacht. In wie gestorven zijn. De toekomst is…

Roemloos afgaan

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 200
Wie ben je, wanneer niemand danst, naar jouw pijpen? Wat blijft er van je over, wanneer je verloren hebt, en er niemand overblijft, die naar je luisteren wil? Weinig meer, geloven de verliezers. Gelukkig alles nog, beseffen ware kiezers. Winnaars en verliezers. kiezen samen spelen. Wie altijd moeten winnen, spelen het spel niet meer…

Zonnestraal

netgedicht
3.4 met 5 stemmen aantal keer bekeken 249
Toen haar eenzame oude dag langzaam in tijd wegtikte verscheen er voor haar vermoeide voeten onverwachts een zonnestraal Op een wonder had zij al jaren niet meer gewacht Kleine stofdeeltjes stegen op gevangen in de lichtstraal Verwonderd als een kind grepen haar verkleumde vingers naar het sprankelende licht Plots voelde zij een warme…
M. Bos26 oktober 2020Lees meer >

Over zee...

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 167
Het is zaterdagmiddag geworden. Laten doe ik wat ik laten kan. Kijken doe ik om me heen. Mensen lopen door onze winkelstraat. Van daar, naar hier en verder. Hier blijf ik waar ik ben, totdat ook ik zin krijg, om op weg te gaan. Mijn geest reist me al vooruit. Mijn lijf wil naar huis toe gaan. Mijn ziel met schepen mee. Wil veilig zwerven…

Grote bonte specht

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 264
Grote bonte specht In een rood broekje gehuld Hakt zij berkenhout In een blanke stam Omlijst door zonnestralen Begint zij haar nest April dient zich aan Tot haar lege nest syndroom Zal dit haar thuis zijn...…
M. Bos20 oktober 2020Lees meer >

Waarde

netgedicht
3.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 237
Mensen die pijnlijk zoeken, wat ze hebben verloren, ervaren wat waarde is. Van vriendschap. Van gezondheid. Van trouw zijn, aan de liefde, in ons leven. Wie eindelijk gevonden heeft, ervaart wat de waarde is, van geluk.…

Partij voor de Humor

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 295
Krol is altijd ambitieus geweest, met het oog op onze oude dag. Zijn toekomst werd mistig. Wat gaat Henk nu doen? Henk blijft zitten waar hij zit. Nederland heeft hem hard nodig. Henk weet wat relativeren is. Humor verbindt oud met jong. Dat doet de Partij van Krol. De Partij voor de Humor. Partij van verbinding. Partij van de Lol.…

Verlies en winst

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 275
Wanneer we onszelf verliezen, wat verliezen we dan precies? Verliezen we dan ons leven? Gaan we dan smartelijk, op sterven na, dood? Wie zijn die vaders eigenlijk, die ons nog steeds vertellen, wie we waren, wie we zijn? Waren we ooit in eigendom, van onze eigen moeder, die ons angstig baarde? Werden we in bezit genomen, door de lust…

Onbewust

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 301
Stel je eens levendig voor, dat je niet geboren werd. Nooit bewust werd, van dat je bestaat. Die voorstelling werkt rustgevend. Voor problemen word je gespaard. Voor angst en ook voor beven. Sterven hoef je niet. Stel je eens dodelijk voor, dat je moeder je baart. In liefde en in pijn. Dat je zal sterven. Stel je nu eens voor, opnieuw…

Hoera! Hoera! Hoera!

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 249
Het werd de hoogste tijd, dat stadhouder Willem V, werd opgevolgd. Koning Willem Alexander, deed onlangs afstand. Afstand van zijn troon. Zijn nieuwe taak werd het, om landen samen te brengen, als dienaar van onze republiek, die boven nationalisme staat. Ooit was hij Koning Willem Alexander. Willem werd landhouder Willem I. Onlangs…

Opstaan en slapen gaan

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 201
Het is drie uur in het holst. De dichter raakt ontwaakt, zoals bijna elke nacht. Het is drie uur vier precies, om heel precies te zijn. Zijn droom is uitgedroomd. Zij ademt niet meer zwaar. Het werd stil naast hem. Ben je wakker, vraag ik haar. Weet je wel hoe laat het is? Ben je al langer wakker? Heb je het naar je zin? Ik weet van…

Echte dieren

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 217
Elkaars uiterlijk doorzien toont ons de werkelijkheid, van wie of wat we zijn. Dat we een hart bezitten, dat liefde voelen kan. Dat we angsten koesteren, die mensen laten lijden, en dieren laten doen. Mensen die zelf dieren zijn, die ook medelijden kunnen. Toon ons de aard van mensentaal, taal die om de tuin kan leiden. Om de tuin van…

God is geel

netgedicht
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 316
Hij beveelt de zonminnende citroenvlinder richting de bosrand te gaan voor het houden van een heilzame winterslaap Hij is de gele trilzwam die de oude iep langzaam uitholt Zodat het ieder uur een beetje meer sterven mag De bladeren die van de bomen waaien zijn geel nu hij ze weer heeft teruggenomen omdat hun vermoeide takken ze niet…
M. Bos14 oktober 2020Lees meer >

Handicaps herzien

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 205
Wie werden onlangs zwaar gehandicapt? Degenen die zich beperken moeten? Mensen die teveel aandacht kregen, voor de rijkdom om hen heen? Zij die kortzichtig werden, door teveel goed nieuws? Wie zijn de slachtoffers vandaag de dag? Invaliden die niet meer lopen kunnen? Mensen die te veel vragen stellen? Mensen die verblind werden? Veel te…

Onmachtige kracht

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 237
Onmacht is graag willen, maar helaas niet kunnen. Onmacht is wel kunnen, maar echt niet willen. Onmachtig zijn die mensen, die de vrede willen dienen. Die voor hun eigen gelijk, echt niet vechten willen. Hun eigenwijze ongelijk, moedig durven zien. Zelfbewuste mensen zijn het, die eigenmachtigheid begrijpen, en dus niet machtig willen…

Een muze die Rosa heet...

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 288
Het spel dat ons mooie leven is. De kunst om dat spel te spelen. In het theater, dat leven heet. Van toeval bedoeling maken. Dat is wat kunstenaars doen. Een levenskunstenaar zijn, is niet met pensioen gaan. Is kunst blijven maken. Is blijven fantaseren. Is verwonderen. Verbinden. Schrijven. Theaters veranderen met de tijden mee. Worden…

De man die de kraaien voerde

netgedicht
4.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 289
Vanuit het niets verschijnen zij ten tonele Om zijn grijze hoofd dartelen zij als uitgehongerde donkere duivels Krassend als oude violen die talloze jaren onder het stof hebben gewacht om hun laatste strijkje te mogen spelen Wiekende vleugels zonder richting laten blauwzwarte veren neerdalen als donkere parels die verdwijnen in het herfstige…
M. Bos10 oktober 2020Lees meer >

Mededragen

netgedicht
4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 229
De openheid die je hebt gevonden. Met medemensen hebt gedeeld. Ruimte die je nu ervaren mag, tot voorbij onze horizon. Voor de priesterlijke vriendschap, die je altijd hebt geschonken, dank ik je van harte. Namens alle kostbare mensen, die je in al hun kwetsbaarheid, trouw hebt bijgestaan. Mijn moeder en mijn vader, en ook mij. Jouw…
Meer laden...