Alle inzendingen van mobar

De simpele vragen “Geloof jij in God ?” “Is er een hiernamaals?” stelde ik jou nooit maar jouw devotie sprak boekdelen hoofdstukken van oude boeken die jij, allemaal gelezen opstapelde naast de open haard waar we zo vaak naakt hebben gevreeën vroeg ik niets anders dan een stille vrede in een verborgen woordenwoud van nieuwe nooit…

Met de Spaanse zon in jouw hart konden we hoge bergen beklimmen maar misschien zijn we nu te oud voor in een tent in de kou om de oude boeken te herlezen en hou ik je slechts bij me in een door God vergeten vriendschap om te kunnen dromen over bergen met de taal die we spraken konden we verhalen formuleren maar misschien was het slechts…

Zwarte bladzijden uit vergeten boeken herinneren leegte in ondenkbare dromen en in vleugelloos vliegen blijven onvergetelijke nachten liefdeloos ondergaan wat er zonder woorden ademt achter stilte van ’t bodemloos antwoord.…

In het zoete duister van frisse lentenachten ligt een zin soms loos te wachten op de woorden die niet komen gedachteloos zijn alle dromen gedichten zonder betekenis in een eenzaam bed wanneer de komma zinnen heeft gezet op letters uit een onzichtbaar alfabet zelfs geen schim kan voor de punt iets stichten of de leegte zonder zin…

Een tijdsbeeld van regen over Hollandse wegen mensen die verkleumd klagen, om warme zonneschijn vragen natuur die steeds twijfelt, is het voorjaar of najaar maar regen daalt voort, ‘t natte natuurgebaar wordt het werkelijk warmer, of mogelijk nog natter als de wetenschap faalt, de natuur steeds gevatter blijft de zon achterwege, de traktatie…

In droomgebaren sterven eenzame gedachten illusie van echte liefde in de kiem verstoord zelfs wat lentebloemen aan vreugde brachten gruwelijk door een heiligman vermoord rest slechts, meiwereld van de noodheilige oorspronkelijke spiegel aan stille waterkant een muis, een bruine rat, een waterhoentje niets is veilig voor de snelle schildershand…

Onder het glanzen van de maanbuik tot aan de zomer van het liedje niemand heeft je ooit gezien liep ik nakend rond in de hemelse tuin van mijn onderbewustzijn geen God die mijn glimlach wilde zien geen engelen onder mijn naaktheid ik was geheel mezelf zonder verschijning en alles wat ik verzweeg hield op met bestaan…

Je duldde geen horizon geen weg uit ’t verdriet een glimlach of de zon je zag ze beiden niet je kwam bij me terug in emotieloos vragen het eten was bedorven de rugzak niet te dragen je kon niet tegen tegenslag jouw moeder was gestorven in een akelig zwart verleden je hield niet van ’t heden vond al mijn woorden laf de strijd werd…

Jouw brief aan de zomer draagt een bijzondere poststempel zwaluwen die een lied mijmeren voor een zomerkind geboren op 21 juni lente voelt zich gepasseerd je hebt een adres voor me waar de zon naar me lacht ik verlang naar de zomer de schemering daalt over het verhemelde oeverland wilde planten opgeschoten geuren in het aangerande…

De leegte voelt eenzaam zonder jouw droomwereld de liefde van jouw tranen maar ik hou mijn smart vast als er een ander komt en ik jou niet wil vergeten misschien is het verstandig het moedigste voor mijn hart om stilte te blijven koesteren nu het zwart op wit vast staat dat je echt dood bent, en gestorven in het diepst van mijn verlangen…

De nacht ademt de stilte eenzamer dan ooit voel ik het verdriet over jouw droeve dood vol onvergetelijke woorden nooit doof geworden voor voortrazende tijd zal ik je niet vergeten in herinnering vervagen, maar hier naast mij op 't hoogpolig tapijt liggen gewaagde zinnen troosteloos, leeg hopeloos te zijn met een echo van stilte die…

En ik voorspelde het verlies met jouw hart en het mijne liet ik kilometers leegte zwemmen toen je naakt op je scooter zat vlinderde er een zwarte vogel rond de neusvleugels van de lente ik slaakte de behaagzucht eenmalig zocht wat ruimte in de gedichten van een oude Surinamer uit de buurt die me vertelde van de stille bomen en hoe dromen…

Als zelfs een zangvogel moet leren zingen waarom zou de mens dan zangkunst laten door met de stem muzikaal om te springen klinkt het prettiger dan gewoon maar praten dus schaam u niet, en zing een lied laat lente nu uw zangkunst horen bevrijd uw hart van het verdriet verleid het klankbord van uw oren.…

Het sprookje was een metafoor voor mijn illusie er kwamen dieren in voor en een fijne prinses soms gingen we op zaterdag naar de markt hier in de buurt lagen prachtige vissen op een tafel met vlaggetjes in hun ruggen beeldde ik mij ijzeren palen bomen bomen van ijzer als beton in de wind en alles wat ik vasthield liet ik weer los…

Achter de wolken slaapt in het bos ‘t droomproces een wijze les het voorjaar wint opnieuw aan kracht een ieder heeft hier lang op gewacht gordijnen waaien open winter is gelopen lentezon geeft vreugde aan kleine trage schaduwen werkelijkheid bekoort dromen er klinken stemmen in de natuur dit is een andere stad…

Nu zanglijsters samen zonrijke lente minnen ’t hoogste lied weldra klankvol zal beginnen kiemt in de grond gespannen liefdeszaad waarmee het groen weer groeien gaat een vogelstem klinkt warm door lucht liefde is de zoetste, allerliefste vrucht.…

In alles waarmee je dichtbij komt ieder onvoorstelbaar woord waarmee je mij verwart verwarmt in dit node oord zal ik bij je blijven misschien overbodig zonder iets te zeggen adem ik gezegende stilte van jouw heldere ziel en loop ik naar de oevers van het meer waar herders slapen met een woordenboek als kussen voor de dood.…

Zorg dat ze je nodig hebben dat ze een klein beetje niet zonder je kleuren tijdens het zonderlinge woordgebeuren want ben je overbodig dan geven ze taal komt er zonder te weten een einde aan ’t verhaal verdwijn je langzaam uit zicht van je laatste droef gedicht verlies je langzaam het moraal door het geweten van de taal troef ze…

Toen er een ziel kwam in zijn nachtmerries, en vleermuizen vlogen bewogen door de nacht las hij de brief van zijn moeder liet tranen in hout branden folterde zijn geweten met schuldgevoelens wilgentenen aan de rand van het meer, dat spiegelde herinnering vol oude poppen verweerde weemoed in de nacht met als slot het schimmenspel van…

Misschien was er iets in ’t verlangen dat je me had gegeven, bergen, rivieren en sliep je nachten bij me, lentepril met de wind nog langs je wangen of voel ik jouw ziel wachten in April de nieuwe fruitmand naast het ziektebed een laatste sigaret als de zuster weg is want buiten blaffen honden naar meeuwen als het ochtend is, krijg je verse…

Wetend dat ik niet denken kan nu ik voelen moet vergeten lijken wolken luchtkastelen zal ik nooit meer denken de nacht proeven en je aan me voorbij laten gaan mistige illusie onzichtbare vriend je verblijft in ongrijpbare stilte ik kan je niet zien slechts voelen in het diepste verdriet waarin je bij me bent as uitgestrooid over…

Ergens aarzelt het begin met twijfels, droef geaard en het woord dat ik bemin klinkt nogal laf, misschien bedaard keer ik mijn rug tot eizinnen als de ochtend in regen valt ‘t paskonijn ontbijt verknalt vertel ik chocolade dat ik zelf in draf gesmolten raak ’t kruis verandert in een draak eigenlijk aarzelt ook het einde maar dat…

Soms bespringen je vreemde dagen van sombere wolken, prille voorjaarszon je blijft dan zitten met vele levensvragen en ziet de papegaaien op het droombalkon dommer dan de nacht zal ik nooit worden wanneer jij mij aanzet tot de liefdesdaad zal ik niet in prille onbekommerdheid zwijgen maar houdt ik mijn kartonnen zwaard paraat doch de voorjaarslommer…

Misschien laat jouw leven de stille schaduwkant zien wat ooit zo diep verlangde en is liefde ingewikkeld om met eenvoudige woorden te omschrijven maar als ik je vergelijk met de zoete vrucht van droeve eenzaamheid ben jij misschien meer tijdelijk en ik mezelf in stilte vergeten.…

Gefotografeerde bomen vertalen jouw zwijgen energieker in de knoppen dan mijn eigen loze woorden Lente groeit in oerbos jouw leven bloeit in mij hoopvol en verwachtend als een veulen in de wei ik laat je niet meer los in mijn innerlijke zon overgoten droomrivier tot aan de doordeweekse einder komen sprookjes tot bloei vol bloesemen…

Misschien dat je het woord betrad in taal van mist, pijn van regen dat ik je bij me hield in schemering mensen wegduwde uit de intrige maar je bent mij dierbaar als mijn eigen ik, zonder twijfel je blijft steeds bij mij in dromen die dichterbij durven te komen je blijft jezelf, ook zonder masker maalt niet om status, of veinzen je blijft…

De ziekte van jouw vader schilderde heimwee aan zee papieren schepen op golven van een onzichtbare wereld de aftakeling, zijn dementie het verliezen van zijn geest toen de planeet verkoos te zwijgen, ademde jij onzekerheid, zocht naar veiligheid, maar de dichtgetimmerde waarheid had geen spijkers op laag water, slechts onbeminde voeten…

Een blauwe maan dwaalt eenzaam over nachtelijke velden de strandjutter vertelt zijn zeewaardige verhaal over woeste golven merkwaardige helden avonturen in de nacht had hij niet zijn trouwe vrienden was hij misschien net zo gek geworden als al die vreemde kinderwensen of liep hij door verlaten straten in plaats van over eenzaam zand…

U weet ook dat ik naakt voor U sta dat ik geen kleren behoef om mijn verlangen kenbaar te maken omdat ik niet hoef te buigen voor Uw grootheid en alle dienaars van Uw ziel ik zal altijd die eenling zijn die U diep in zijn hart bewondert en ik zal twijfel zien als een boodschap op weg naar verwerking van de verbijstering over alles wat…

Je legde feilloos het verschil tussen emotie en intelligentie bloot in de vijver die ik aanbad met mijn nachtmerries en ik vergat de dag soms van de nacht te scheiden volgde de oerdriften van de held in mijn verhaal op een dag vond ik een dode haan onder de bomen van mijn achtertuin ik vertelde hem alle vergeten verhalen hield de…