voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.142):

Geest alleen

Omringd door geschilderde geesten
om het duister te verdrijven
heb ik rode rozen, blauw zien blozen
in mijn koffer op weg naar nergens
onder angstaanjagend bewolkte luchten
probeer ik werkelijkheid te ontvluchten
langs herinneringen, met jou in de nacht
blijf ik met mijn geest alleen, niemand wacht
tijd raast voort, vaak ongehoord.

Schrijver: mobar
Inzender: Henk van Dijk, 14 juni 2010

Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

1
2
3
4
5

3.0 met 9 stemmen

245

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: pelgrim
Datum:: 14 juni 2010; eenzaamheid als een echo van de stem der leegte, maar is zij wel echt zo leeg? Mooi geschreven!

Naam:: pama
Datum:: 14 juni 2010
Email:: pebmartenskpnmail.nl; "Ach konden we de tijd maar even naar onze hand zetten." Bijzonder gedicht.

Naam:: marije Hendrikx
Datum:: 14 juni 2010
Email:: maryama37hotmail.com; mooi woorden gegeven aan zo herkenbare werkelijkheid

Geef je reactie op deze inzending: