Alle inzendingen van paul

Soms wil ik met jou in een hoekje verdwijnen Alleen wij beiden, met een glaasje wijn. Bij licht van kaarsen kan ik in je ogen lezen : "Hoe mooi het leven had kunnen zijn" In de verte hoor je het slaan van de golven En het maanlicht kleurt het zeeschuim blauw Je lacht en je glimlacht en je praat over vroeger En ik besef : ik ben heel graag…

aan P.B. Bayens Heel licht is het geluk: niet saam te dringen. Een woord is nooit zo licht als 't wel behoort; vleugels die wijd opengespreid zijn, trillen in de lucht, maar afstandsloos van de huizen, waaieren open, in breder vlucht en verdwijnen zonder spoor. Maar het geluk blijft daar aanwezig, al is geen spoor ook merkbaar. Geluk…

Vertrouwd als getrouwd of als heel goeie vrienden liggend als lepeltjes, snurkend, die twee Een voice over rept van zijn vroeger, het hare van net, toen ze nog elkaars vreemdeling waren, hun verdriet en de pijn, en wij delen mee in liefdes die kwamen en zomaar verdwenen De camera pant nu; en wij zien ze praten Die humor, de pijn, grappen…

Jij bent het mooiste dat ik ooit zag, zei de blinde Ik voel het aan de wind en het ruisen van de bomen Ik hoor het aan de stille warmte van je stem Ik kan je schoonheid bijna dromen. Ik voel, als de zachtheid van je hand me raakt, De kleuren van je lief-zijn en je glimlach Ik zie je niet en toch voel ik diep in mij : Je bent het mooiste wat…

Je bent mooi Zo mooi dat ik je niet raken kan Maar dat hoeft ook niet Want telkens weer word ik Door jou geraakt. Het is als de zon die opkomt En van het grasperk van mijn ziel Wordt al het duister weggeveegd En alles ontwaakt. In het lover zingt de eerste vogel En een bries vertelt me een vreemd verhaal Over stilte en over…

Mijn tong trekt een spoor van genot Op satijnen lakens lig jij Bij het schijnsel van de maan Zie ik de contouren van je naakte lichaam ik kruip er zachtjes tegenaan Een huivering, van ons twee de wind streelt mee door het open raam Twee lijven in elkaar verweven dartelen samen op in het ritme van de nacht Vurig verlangen in harten gevangen…

De zon daalt En kleurt rood In de verte raakt hij bijna het water ons bootje dobbert langzaam voort stil en ongestoord vormen we rimpels in het water langzaam roeiend het land steeds verder wind beweegt je haar je speelt met water in een lieflijk gebaar je gebruinde huid steek af tegen het wit van de boot samen roeiend de einder…

Niet goed te beschrijven: Wij, een stoep in de stad, omdat jij veel te zeggen had En ik die luisterde en bad dat dat en jij zo zouden blijven De ochtendzon knipoogde naar jou, even van mij, naar mij, die intens blij geen tekst had, anders dan: Jij en jij en jij die je ogen droogde De trein veel te snel, te vlug weg van jou (Ik ben zelf…

Onlangs liep ik langs een spiegel En ik vroeg : wie is de mooiste ? De spiegel zweeg en besloeg van mijn adem Even later liep ik langs het water En ik vroeg : wie is de mooiste ? Het water zweeg rimpelloos Even verder zag ik jou en je knikte Ik zag je glimlach in je ogen En ik dacht niets want ik kon niet denken En in mijn adem…

Ik stop al mijn gevoelens in een zwarte doos En werp ze in het midden van de oceaan Geen enkele zee is ondiep of bodemloos Zwijgend als een steen zal ze langzaam ondergaan Op het deksel schreef 'k mijn allerlaatste gedicht Onleesbaar door het schuiven van het zoute zand Veilig voor de storm, onbereikbaar voor het licht De tijd houdt de sleutel…

ze wil dat we haar straks komen afhalen, ze wil door ons worden thuisgebracht ze wil dat we haar daarna heel zacht over haar wang en haren strelen ze wil dat we echt van haar houden, ze wil dat we - al was het maar een nacht - voor haar alleen de aller-echtste pracht van die wondermooiste droom afspelen ze wil dat we haar thuis gaan brengen…

Kunnen we niet opnieuw beginnen, bij nog niet weten hoe ze klinkt, haar stem als ze me vraagt hoe ‘t ging haar lief geaarzel voor haar zinnen En laat me morgen dan vergeten wat ik te gretig nu al weet verbazing, geen herinnering maar met de maat van morgen meten Ik wil morgen naar samen terug terug naar een ‘voor ons begin’ naar een niet…

Ze kent de band van bij hem horen ze voelt de angst voor zonder hem ze sprak hem net, mist weer zijn stem maar roept: met hem ben ik verloren. Of beter nog: hij kan me binden maar ik wil door nu, zonder touw van zijn mijn man zijn, ik zijn vrouw van het alleen niet kunnen vinden Ze kent de pijn van elke morgen het lege huis, het lege bed…

Gelukkig heb ik op tijd opgehangen, (hoewel: die nummerherkenning?) Ik merk dat ik jullie regelmatig bel, En hoor creatieve voicemail-verhalen Ik kan mijn muziek die bij dit gevoel hoort, makkelijk vinden Maar vind zo moeilijk jullie, de vrienden en vriendinnen Zijn die muziekjes zo oud of het gevoel zo te vertrouwd? Hoor nu zo bij het leger…

Destijds kende ik de wereld niet je liet mij nog een sprookje leven door warme veiligheid omgeven en kussen heelden mijn klein verdriet Ons gezin was een kalme haven waar onze bootjes lagen gemeerd hier werd ons het varen aangeleerd voordat wij ons op zee begaven Nu is mijn verlangen groot naar thuis voor boot en zeilen zoveel reizen,…

Luchtig wolken er gedachten door mijn hoofd terwijl de wind in zachte plooien waait en de zee kruivend naar mijn benen graait sta ik daar, - door vergezicht in oog verdoofd Het hemd dat wabberig mij de armen streelt zo aaien golven mij hun zilte geur maar hoeveel zaliger is hier de kleur van zomerlicht dat warm met de wimpers speelt Soms…

Jij kwam in mijn leven en de morgen geurde naar lavendel Al het kille van de regen liet je me drogen aan je warmte Met een streling van je stem kleurde je de schaduw van mijn denken Met je lief-zijn en je openheid ontsloot je de boeien rond mijn enkels Je sliep in mijn woelen en de nacht leek amper duister Omdat je me met jezelf me door…

Ik ben uw Dood, de dief der dieven die u in deze nacht niet verwachtte vlucht voor mij niet meer in gedachte mijn zeis zal zijden draden klieven Ik kom uw laatste adem roven geen levende ziel is mij ontvlucht voor de morgen kriekt heb ik uw zucht en zal het licht voor altijd doven Bedenkt, gij dwaze sterveling dat tijd meer waarde had dan…

'k Wilde met jou in zee, maar het weer zat niet mee en een droom droom je niet van tevoren Maar ‘t was zo’n mooi idee: Een grasveld voor twee en de stilte die ‘k door jou zou horen Jij was mooi bloot voor mij en ik dacht er veel bij Ik dacht bos, luchten, gras, jou in’t koren Dacht: kom dichter bij mij, maar omdat ik het zei werd mijn droom…

De oude man loopt Over het brugje en ze Kraken allebei…

Ik kan geen tekst schrijven, want woorden schieten mij tekort Ik kan slechts mijmeren of haten of depressief zijn in staten van geluk Ik kan denken aan een spiegel in stukken of mijn gebroken geluk Het is onmogelijk te beschrijven hoe geluk schijn schijnt te zijn en als de zon weer begint te schijnen blijkt het geluk niet daar te zijn Het…

Ik lig hier op een grasveld tussen drollen Ik lig hier op een grasveld in de stad Ik lig hier op een grasveld in de stad tussen drollen En ik luister naar het als een waterval bulderen in de verte Naar het als de donder donderen langs de horizon en ik bedenk mij: "Het is donderdag vandaag" Terwijl de auto's en de treinen, bulderen…

In een portiek van vroeger op het Europaplein blijkt alles nu er zo vroeg, oud te zijn Maar op één bij drie hoog achter de bel staat nu Van de Laar in sier met krul en bogen Herkenbaar, het gordijn blauw, de bruin gelakte deur en uit de bus het touwtje ook de geur Jij en ik we speelden met tijd en jeugd in huizen op een…

Dacht dat met die klap echt de deur dicht zou zijn maar zie nu dat je jas er nog tussen zit ik vind me kleinzerig, maar die tocht doet me pijn, maakt dat ik vecht, hoop, verlang en bid Dus wees nu maar eerlijk en hard, zet een stap en nog een en meer uit mijn leven Negeer me als ik je zeg da’k niet snap waarom je niet blijft, desnoods even,…

We zwegen allen Alsof afgesproken En volgden haar kist gedwee Stil mijn vader en gebroken En de najaarswind zweeg mee We veegden ogen Langs de dode lanen En omrinden toen haar kuil We verborgen onze tranen Ook de zon ging zomaar schuil We sloegen kruisen En we zeiden amen Nadat de priester gesproken had We stonden stilletjes tezamen…

Ik ben mijzelf verloren Op een doordeweekse dag Ik had me nog geschoren En ik droeg ook zelfs een lach Ik had mijn leren jas aan En alles op een rijtje Ik zou een blokje om gaan Of even naar mijn meidje Maar ergens halverwege Is het het toch misgegaan Van moeheid neergezegen Ben ik niet meer opgestaan Wie ziet in mij nog waarde Het…

In de nevelige vroege morgen Nestel ik mij in warm nat gras En staar ik naar de zon die ras De resten van de nacht doet worgen In de verte zie ik contouren Van mijn oude stad, het doet deugd Zij herbergt mijn begin en jeugd Wat heeft mij toch kunnen ontvoeren Ik zal later haar schoot betreden De wijken waar ik ben groot gebracht Rouw…

Van alle vrouwen in mijn leven Is er slechts één mij trouw gebleven Zij droeg mij toen ik nog niet kon staan En liet mij nimmer ten gronden gaan De ware liefde heb ik van haar geleerd Wat in haar ogen goed was en verkeerd Bij zware tijden in mijn donker huis Hielp zij mij bij het dragen van mijn kruis Ofschoon er zovelen mijn hart…

Vandaag doe ik mijn grapjas aan Mijn oude stoute schoenen Moet ik poetsen gaan Ik ga de pantoffelheld uit hangen Lekker schieten uit mijn slof Of enkel in mijn hemd staan Met rode wangen Mijn lolbroek is gewassen De zeurkousen stinken nog Zou een soepjurk mij soms passen?…

Ik kijk toe hoe golven breken Op de uitgesleten stenen Mijn gedachten blijven steken Bij alles dat is verdwenen Hier aan de haven vind ik rust En herleef vervlogen dagen Ik zie hoe zee de kade kust Golven diepe groeven zagen Hun liefde gaat gepaard met pijn Zoals ook die van ons mijn schat Maar het is en zal altijd zijn Zo zeer heb ik…