Zomer 2006
Ach, laten wij elkaar
niet zeggen wat het leven is.
De hitte houdt de gedachten gevangen.
De boom in de tuin beweegt,
het verraad een zachte bries.
Even lijkt de verlammende gedachte
dat iedere dag, iedere gebeurtenis,
verdwijnt zonder dat er echt genoten is,
gevreesd is, geleefd is, verdwenen.
De tijd vreest de hitte.
Het verlangen naar wat is geweest
knaagt onophoudelijk aan het denken.
Denkers wijzen op de domheid
van dit verlangen.
“Het verleden bestaat niet.
Het verleden is een categorie van de geest”
zegt Brodsky.
Deze waarheid lacht om erkenning
omdat de waarheid weet
dat wijsheid zelden het gemoed bereikt.
Alles wat gevoeld is, wordt vroeg of laat
tot waarheid verheven, ook al verzet ons verstand,
ons intellect, ons inzicht, zich hevig.
De waarheid doet een nieuwe waarheid ontstaan.
De waarheid taant.
Geplaatst in de categorie: jaargetijden