Alle inzendingen van peTer

Ik trachtte jou te bellen, in de cel die je een uitzicht op het kerkhof biedt. De zon brak door. De stenen blonken wit. Cipressen. De verbinding lukte niet. Het ijzer van het hek ontsloot zich wel. De kindergrafjes liggen hier apart. Er waren een paar ééndagsvliegen bij. Geen omber* foto's in een blikken rand. Ik struikelde over zo'n klein…

nu je twaalf jaren tellen mag komt er een heel nieuwe tijd ga jij dingen echt ontdekken die je heel misschien ook wel met jou vrienden al besprak met de deuren die opengaan wordt jouw wereld groter nu echter dan de virtuele wereld waarin fictie en werkelijkheid voortdurend elkaar bespelen je bent echt een grote gast nu die stoer stoeiend…

het feest dat wij vandaag vieren draait niet om het geld of goed het gaat om de mens die jij bent wat jij betekent en betekenen wil als zoon partner vader en vriend voor de mensen in jouw omgeving voor wie jij graag steentjes verlegt in de rivier van het stromend leven wij fêteren in jou de zoon en broer het jochie dat volwassen groeide…

het leven lacht en huilt stormend heen en weer slingert hoop en verdriet als de klepel van de klok van ongeloof tot kordaat nooit te vergeten geluk drupt angstige tranen als plots het onzekere de wandklok van leven in schaduw vallen laat de handschoen genomen in zoektocht naar houvast wordt de strijd gestreden om dat te kunnen houden…

Zolang we niets vergeten, gaat niets verloren. Laten we dus vergeten, maar alleen zoals we door te praten iets uiterst traag kunnen laten verdwijnen - daar, zie je het, zie je het nog nauwelijks, tegen de zon in? Zolang we niet vergeten dat iets van ons niets verloren mag gaan, eindelijk - zoals er een zwijgen bestaat dat tegelijk een vorm…

kaarsen verlichten de weg van herinnering ter ere van hen die wij moesten laten gaan ons hart slaat het ritme van de herinnering die wij nooit in met aarde begraven zullen zij zijn onderdeel van wie wij zijn en worden wij slapen ontwaken huilen en lachen samen in het stille zijn wij zo bij elkaar weer thuis…

reddeloos vol van schaamte de morgen op de schouders stappen mij de loden voeten de weg naar een nieuw loket van het kastje naar de muur word ik tekens doorgestuurd elke deur die geopend wordt doet meteen de andere dicht in de hokjes van het doolhof dirigeren zwart geïnkte letters de geest van het wettenwoud dat de bedoeling overwoekert…

Prachtige koffieboon! Lading Colombia Zou op de markt een paar Ton moeten doen Onderin mee verpakt Hartslagverhogende Voorraad aan melkpoeder Veertienmiljoen!…

dood is het verleden een herinnering slechts het kan niets meer toevoegen aan zichzelf noch aan de toekomst de toekomst die zich weliswaar toont als het ongerept heelal zwanger van het leven zoals mijn gedachten van morgen waarvan evenmin kan worden gezegd dat zij al behoren tot het leven maar mijn gedachten van nu zijn alles wat is dus…

Op zondagmiddag, aan de kade van een glasgroen, Zwitsers meer: het zonlicht als een vijl, de wandelaars spits en schitterend en dui- ven, imbeciel, altijd verdwaald in kluwens, maar te lui voor angst. Er dalen trapjes naar het water, lichaam drinkend van zichzelf. Een kind staat in damp gekleed. Kom, huiver; klim als een beginner langs het flakkeren…

op ieder denkbaar antwoord volgen steeds nieuw raadsels met schampere lach gebracht nooit wordt er meer opgelicht dan de tip van de echte sluier gevraagd of ongevraagd advies zelfs de meest dringende zaken verdwijnen tussen wal en schip waar leiderschap gewenst wordt stuurt handelen in verlegenheid al dringt ook spoed nog zo aan zit…

als op een kermis de carrousel draaien onze jaren in het leven langs de seizoenen van de tijd met zon regen wind en storm in de mallemolen van ons leven in de winkel de markt het terras vinden wij het geluk en verdriet in het doodgewone alledaagse jaarlijks haltert die molen even herinneren wij wat nu voorbij is in verwachting van de…

vier de uren de maanden jaren elke minuut het hele jaar door je kunt het leven niet bewaren als sneeuw immers is onze tijd tijdelijk en vergankelijk vooral vier dus vandaag wie je lief hebt de vergaarde herinneringen ook in de ontmoetingen met anderen die jouw geluk en verdriet delen als echte vrienden voor het leven ontdek hoe geluk tevreden…

welkom boaz bij de "zeven" club alleen zeven-jarigen zijn er lid van zij genieten twaalf maanden lang van dat wat cool is voor de schavuit tot de dag waarop hij acht jaren telt en snel al naar zijn tienertijd snelt zeven jaar al ben jij nu onze rakker als op de fiets over de crossbaan snel jij door de dagen van het jaar een schelm vol met…

in het weten dat tijd snelt vieren wij vandaag het begin van nu al het vijftiende hoofdstuk van jouw levensboek door even weer te genieten van kostbare herinneringen die wij elkaar in de voorbije jaren graag geven mochten op de drempel staand van wat het volwassen leven heet mag je nu nog een jaar lekker ‘jong’ zijn en vol genieten van jouw…

65 is een gouden jaar zeker voor wie weten dat eerst met 66 jaar het leven echt begint nog niet eens gestart ben jij al ruim bepakt met oogst van liefde die vol de rugzak vult met ervaren wijsheid die stevig anker vindt in de volhardendheid van altijd vasthouden het opstaan na vallen over struikelsteentjes die jouw pad plaveien…

waar liefde zich als wingerd hecht groeit en bloeit het nieuwe leven in moeders warme veilige schoot waaraan steeds meer ongeduldig de vader en het broertje luisteren tot op een zomers zonnige julidag het mooiste meisje van de wereld als esmee zich dan tonen laat dit prachtige wonder van het leven sprankelt levenslust en optimisme zoals…

ik zie de wolken boven mij zwevend in de blauwe lucht ik vraag me af wat ze zien vraag mij af waarom soms ze met pijpenstelen huilen ik luister knapperend vuur zittend in zijn warme gloed dat niet meer nodig heeft dan wat takken en bladeren om de harten te verwarmen zachtjes waait er een wind die mijn huid teer fluistert als ik tussen…

14 jaar ben jij alweer geworden onze oudste kleinzoon ben jij nu een leuke knappe vrolijke vent met een paar ondeugende ogen onder de ragebol op jouw hoofd die jij nonchalant trots koestert een slecht humeur heb jij zelden de hoeken van de jongensmond staan vaker omhoog dan omlaag jouw stem wordt steeds dieper net zoals de meningen en ideeën…

elk kind kijkt met vertrouwen terug naar de man die een ware vader is zowel in jonge als in oudere dagen legt het de handen in zijn handen een vader kijkt met liefde die glimt trots en bemoedigend glimlachend om wat het leven de kinderen leert van het vallen en het weer opstaan een vader laat blij het hart kloppen steeds als kinderen zijn…

om wat jij mij betekent te schetsen is het woord prachtig te ingetogen lief is een veel te mild compliment voor wat ik jou nu graag zeggen wil als rode rozen fluistert jouw passie die zich als pure liefde ademen laat in jouw nooit eindigende toewijding voor elk in jouw hart gesloten mens met ware vriendschap als de sleutel houden jouw…

met als bagage in jouw rugzak de lauweren van het verleden wacht een nieuwe baan en rol in nog ongeschreven toekomst een job die jouw ambitie vraagt om met de inzet van hart en ziel voorbij de linie van het bekende jouw horizon te gaan verruimen met frisse blik en een dwarse kijk zul jij het onverwachte ontmoeten met inzicht als bron van…

dit is de jaardag van de dag dat je geboren bent er is geen reden voor jou om hem te vergeten een dag om alles te vieren in wie en wat jij bent we wensen dat jij deze dag zo ook ervaren mag onthoud altijd dat leeftijd slechts een datum is zij zegt niets over je skills en de competenties die jou tot prachtig mens onder mensen maakt ontwikkel…

toen ik vanmorgen wakker werd hoopte ik tegen beter weten in dat liefde voor vrijheid en leven jou betere keuzes had gebracht dat jij niet decreten meer schrijft met de pen van haat en afschrik gedoopt in het bloed van oorlog toen ik vanochtend wakker werd in een wereld vol tranend verdriet dat voelt als een diep koud graf vond ik het tijd…

kleine en parmantig stapte hij met die verrassende charme van een grote kleine generaal doorheen het ondermaanse dat hij al te graag onthaalde met de hem typerende stem die als windgong klinken kon waar hij ook zong of citeerde leverde hij ieder mens de zon wiens hemel vertroebelen kon met sonnetten uit zijn oeuvre die het verhaal van…

de handen van een moeder na maanden van afwachten zij koesteren ons als eerste als wij het levenslicht zien de handen van een moeder wiegen ons in rust en slaap voeden en verschonen ons leren ons kruipen en fietsen de handen van een moeder zij staan en liggen nooit stil van vroeg al in de ochtend tot ver nog na het schemer de handen…

oorverdovend schreeuwt stilte steeds verhalen van de helden die de duurste prijs betaalden voor het leven dat wij hebben zij nodigen ons niet te zwijgen waar wellust het verderf zaait dat ons de toekomst beneemt door leven nietig te verklaren ik die vandaag zo leven mag wil ieder het verhaal vertellen van hen die u en mij ontvielen de…

waar wij de vrede vieren mogen wachten ergens over de horizon wanhopig kinderen en vrouwen op een boodschap van het front zien wij de tranen van de jeugd om het gemis of de herinnering van de vader die vechten moest weten wij van moeders met pijn die uit liefde doorgegeven leven meedogenloos vernietigd zagen horen wij het smartelijke krijten…

jij verlicht de mensen om jou heen met jouw vrolijke lach en liefde laat steeds ons zien en ervaren hoe je best ook anders kijken kunt naar de grote wereld om jou heen langzaam komt nu voor jou de tijd dat jij als tiener in het leven staat met de start op een nieuwe school laat jij de wereld zien wie jij bent een meisje dat als geen ander…

Bij het houden van haar lichaam, vast als een kind dat aandacht vraagt, maar dan zwijgend, moeizaam lachend, zie ik hoe een leven langzaam uiteenvalt tot stof, tot zand, door mijn vingers, als water in een rivier die rondgaat, eerst ondergronds, dan omhoog over land naar zee, het strand nu stil en rood. Zij traant, ik troost. Met gesloten…