Netgedichten

netgedicht (nr. 83.615):

eindeloos

waar jij welverdiend
de rust genieten mag
van het eindeloos zijn
ervaar ik meer dan ooit
wat jij mij betekent

ik tover mij een lach
door tranen van gemis
als ik terugdenk weer
aan toen wij elkaar
eens in liefde overgaven

ik ervaar dankbaarheid
voor hoe wij samen
in voor- en tegenspoed
steeds weer opnieuw
hand in hand stonden

ik voel intens opnieuw
de innige hartstocht
waarmee wij in liefde
elkaar met nieuw leven
het mooiste schonken

ik koester de momenten
dat wij met en om elkaar
blij of boos konden zijn
de kleine gebaren ook
die onze liefde pookte

zolang als mijn tijd duurt
zal ik dat alles genieten
tot wij op een mooie dag
ergens aan de overkant
elkaar weer zullen zien