Alle inzendingen van ria

De dag is bijna dicht langzaam gaat zij in avond over geluiden verstomd bewegingloos staat het lover de maan al in het zicht en beschijnt de aarde met haar zilveren licht dan wordt ze toegedekt met het donker van de nacht die zacht verglijdt in het morgenlicht en een nieuwe dag weer op ons wacht…

Het spel voor Duitsland is gespeeld De kaarten zijn verdeeld Nu is het wachten tot zondag op de wedstrijd der wedstrijden Oranje zal spelen tegen Spanje het wordt vast een finale met heel veel franje het enige wat we verwachten is dat Oranje de Wereldcup wint met vereende krachten…

Een jeugdliefde ooit gedeeld maar onaangetast door de tijd gekoesterd als een waardevolle schat twee verloren zielen die elkaar weer vonden het gevoel nog altijd even sterk om nu de liefde van toen weer te voelen in elkaars armen en niets is kwijtgeraakt van alle leeftijden die ze hebben gehad…

Als de zon haar kracht heeft verloren maar haar gloed nog even de rimpeling van de zee zacht streelt en laat gloren verdwijnt zij langzaam achter de horizon golfjes kabbelen ongestoord op het strand zij wissen alle sporen van de dag uit het zand alleen het geluid van de branding ruist zacht en de avond gaat over in nacht…

De scheidsrechters hebben het soms zwaar te verduren met elftallen die sterren zijn in het vallen met slidings en kuren ze duwen en trekken vooral in het strafschopgebied in de hoop dat de scheids het niet ziet maar steken daar toch een stokje voor want hun fluitjes zijn onverbiddelijk en het spel gaat gewoon weer door De gemoederen…

Het is weer als vanouds voetbalkoorts met veel franje Nederland hult zich geheel in oranje We worden meegesleept door het ritme van de de vuvuzela's die niet te temmen zijn en het commentaar doen overstemmen Het gaat lukken met het gouden team vooral met Robben hij moet de doelpunten maken dat is de ultieme dream anders wordt het tobben…

Voel je als een vlinder fladderend in de zachte wind Voel je als in vervlogen tijden als een zorgeloos spelend kind Voel hoe het was om te spelen in het gras toen je die fladderende vlinder was…

Tranen zijn de zalving voor ons gemoed…

Ruben komt straks thuis, met heel veel mensen om hem heen. Ruben komt straks thuis, alleen.…

Hoeveel zwarte dagen gaan er nog komen waarin weer zoveel tranen van verdriet zullen stromen…

's Avonds in het duister, loopt ze alleen op straat. Het is koud en al donker, niemand weet waarheen zij gaat. Tranen blinken in haar ogen, waar moet ze eigenlijk heen. Ze voelt zich door haar familie bedrogen, en zo eenzaam en alleen. Het is niet fijn om te horen, dat ze eigenlijk geen lid is van een gezin. Waarin ze denkt te zijn geboren…

Als ik je nu zie slapen, denk ik terug aan de tijd. Dat je net was geboren, onze lieve kleine meid. Als ik je nu zie lachen, denk ik aan de eerste keer, Dat je je mama herkende, en je lachte altijd weer. Als ik je nu zie zitten, de eerste keer was bij oma Dien. Je had het zo vaak geprobeerd, en nu had niemand het gezien. Als ik je…

Het hek is van de "Dam" veroorzaakt door een schreeuw van een enkele man…

's Avonds in het donker kijk ik naar een heldere ster. Ik zou die ster graag aanraken, maar hij staat zo heel ver weg. Ik denk dan steeds die ster, die ster dat ben jij. Zo heel ver weg, maar toch ook heel dichtbij. Wij konden je niet meer bezoeken, dat kon je niet meer aan. Maar als ik nu naar boven kijk, zie ik jou glinsterend staan…

Tussen geboorte en dood wordt het leven geleefd in liefde, ontdekking, onthulling en ontrafeling bezongen in onze innerlijke wereld om uiteindelijk van dit aardse bestaan afscheid te nemen in tijdloosheid te gaan en herinneringen worden geboren…

O, heerlijke zon met je warme gloed je beneemt me de adem en omklemt m'n hart dat doet mij zo goed met je stralen open je de natuur je grootsheid zo puur alle leven hangt van jou af je maakt alles mooier met je stralenkracht O, heerlijke zon als je dan weer ondergaat sereen en zacht houd je je schuil in de donkere nacht zo zal het…

Met open ogen in het donker, denkend aan de dag van morgen, overvalt een vlaag van weemoed aan een vroeger zonder zorgen. Een groot gezin, zo druk, zo vol, maar onvermoeibaar hecht. Een liefdevolle moeder, Bij haar kon je terecht! "Ga slapen kind, ik ben er toch! Leg hier je zorgen neer." Het was toen zo eenvoudig, zo is 't al lang…

Als het donker van de nacht door het morgenlicht is weggekust en ik de zon verwelkom op m'n gezicht de blauwe lucht zie met witte wolkjes die tot aan de horizon reiken en de vogels hoor zingen in met glanzende knoppen gehulde bomen neerstrijken Dan besef ik ineens dat de lente de winter heeft uitgeblust en ik nog even op de schoonheid…

Sereen staan de bomen de takken fijn besnaard de knoppen nog even dicht voor ons bewaard wachtend op het zonnelicht en de jonge blonde fee die zal komen neemt ze het groen, de vogels en alle bloemen mee Dan bezingt ze jubelend de lente die weer stralend lacht na een lange koude winternacht…

In de stilte van de nacht blijven jouw woorden als een echo hangen soms heel intens maar ook versluierend zacht altijd aanwezig jouw woorden als een echo in m'n hoofd gevangen…

hij staart wat uit het keukenraam de klok tikt langzaam door verstrijkt de tijd genadeloos daar zijn geen woorden voor zijn denken is als vogels die fladderen in zijn brein met maar een rustpunt, telkens weer 'kon ik maar bij haar zijn' zij zit wat suffig in de stoel speelt met het tafelkleed de zuster geeft haar stukjes brood omdat ze…

reeds gekluisterd aan rollator is zij nochtans de dicator van de gang jaagt elk een die onverhoopt plotseling voor haar voeten loopt daar op stang heeft zij niet meer het vermogen om verbaal nog te betogen iets van samenhang god gaf haar deze prothese om de gangen door te sjezen nooit meer bang!…

Woorden gedacht en opgeschreven uitgesproken in prachtige zinnen die over het leven de liefde en over beminnen gaan woorden onbegrensd Gedichtendag wat ben je gewenst…

achter zijn ogen vermoed ik de wereld waar hij woonde zijn naar binnen gekeerde blik lijkt te luisteren naar geluiden van toen rinkelende melkbussen op een kar roepende stemmen tijdens het hooien koeien, bijeengedreven in de zon de wereld waar zijn leven stopte en waar het ooit begon hij zit in de stoel en kijkt naar niets ik streel…

De sereenheid van de winter gevat in bittere kou de aarde bekleed met een wit tapijt waar de zachte wind door de kale takken glijdt en de stralen van de winterzon langzaam de maagdelijk witte deken laat smelten onder een hemel van sprookjesachtig blauw…

Vlokken, vlokken, overal dwarrelen zachtjes neer dikker, dikker wordt de vacht en langzaam verzacht 't straatrumoer geruisloos wordt het verkeer donker zakt op de witte wereld het avondrood gloort en de sneeuw valt voort.…

Als de ondergaande zon de blauwe hemel oranje kleurt en de maan met de sterren flirt dan gaat het vriezen en krijgen we kou voor de kiezen misschien met een graad of tien onder nul in de nachten dan halen we snel de schaatsen weer uit het vet en genieten we zwierend en zwaaiend van ouderwets Hollandse ijsspret waarop we zolang moesten wachten…

Mijn wensen voor alle inzenders zo ook voor de redactie zijn fonkelende lichten blije gezichten een stil verlangen naar een vredige witte kerst en een liefdevol 2010 waarin wederom vele harten worden geraakt met betoverende gedichten met bezieling gemaakt…

Als je de kunst van het loslaten beheerst ontdek je de schoonheid van de eenvoud.…

Soms is het niet te bevatten als je nadenkt over het mysterie van de dood en het wonder van nieuw leven in de moederschoot geschapen naar Zijn beeld geboren met gelijke kansen maar toch zo verdeeld Met de conceptie zijn alle kaarten al geschud je doodvonnis getekend kansen zijn berekend maar ook vele onbenut We banen ons een weg in het…