Alle inzendingen van rob

Daar bij de deur daar ligt een mat Hij ligt er al lang maar nu is hij het zat Iedereen stopt en veegt zijn voeten op hem af Ja hij is behoorlijk vuil Stop of ik laat je vallen, dan maar een buil Ik laat niet langer over mijn heen lopen Dit is zo langzamerhand echt bezopen En gaan jullie toch het vegen hervatten Dan beloof ik je, dan wordt het…

Mijn kleinzoons willen schaken Heb eigenlijk geen zin, dat kan ik niet maken Ik heb het ze geleerd ze spelen het graag Dus regelmatig komt die vraag Opa wil je een potje schaken met mij Natuurlijk jongen graag, dat gaan we doen allebei Ze willen graag winnen, dat begrijp ik wel Soms mogen ze winnen niet altijd, zo is het spel Want win…

Ik zou het niet geloven, als ik je niet met eigen ogen gezien had Op zo’n doordeweekse, doodgewone en tegelijk zo'n roekeloze dag. Niet meer dan één Moment in de Tijd Het park waar je door heen liep, als vanzelf begonnen de vogels te zingen. De zon brak door en een week later was de wereld veranderd. De bomen, nu getooid in haar zomerse…

Hij staat er al de hele nacht Gisteravond naar buiten gebracht Hij staat daar tot de volgende dag Bewegingsloos en zonder gezag Hij heeft een behoorlijk vol gevoel Waarom sta ik hier wat is het doel Hij voelde zich een zak Opeens de vuilnisman die pakte hem met gemak Die gooide hem de auto in hij mocht achterin Hij zag er echt de…

Bij ons in de straat daar staat een leren bank Die wordt waarschijnlijk afgedankt De gemeente die komt hem straks halen En hij staat daar stilletjes te balen Hij voelt zich alleen en berooid Ze hebben hem de deur uitgegooid Op naar de pers, daar wordt hij in elkaar gedrukt Zijn diensten bewezen dat is wel gelukt Nooit wil iemand meer…

Jaaaaaa met z’n allen naar een pretpark Vroeg vertrekken zijn we de files voor We zijn er bijna daar staan we plotseling stil in een rij een file noemen ze dat Eindelijk daar aangekomen om een kaartje te kopen Staan we weer in de rij de populariteitsrij Maar niet getreurd eenmaal binnen Eindelijk kan het avontuur beginnen Bij de eerste attractie…

De sluier van de zomer waar wij middenin stonden, als een kleed van mij afgegleden. Vreemd genoeg lijken dagen langer te duren wanneer zonlicht ontbreekt. De stilte…, die indringende stilte!! Terwijl mijn hart het uitschreeuwt. De avonden zo kil! Vogels trekken weg, naar het zuiden. Verdwijnen uit het gezichtsveld. Jou achterna in vrijheid…

In je ogen zie ik duizend kathedralen. Licht waarin ik wil dwalen en verdwalen. In al je eenvoud mijn façade onttroond. Je bent mijn weg naar huis. Je lach, je aanraking en je zoen. Ze overstijgen: “Het Gewone Doen”. Ik ben niet heilig, Maar jouw liefde maakt mij oneindig.…

Hoe vaak moet ik je vertellen dat ik de waarheid liefheb. Maar als ik je beken wat ik met de waarheid heb gedaan, zal het je hart breken. Teveel en te vaak neem ik een pose aan, waarmee ik de mensen om me heen en mezelf verblind. Ik zou me binnenste buiten willen keren, om willen keren. Maar in plaats daarvan houd ik met een glimlach de…

Vrede is er niet om te bewaren, maar om uit te delen. Vrede moet niet bevochten worden. Vrede is een besluit. Vrede is een gave van mij aan jou. Vrede is een geschenk voor ieder die rust zoekt. Wie vrede sticht sluit een verbond met de harmonie. Vrede is een ontworsteling. Vrede, diepste verlangen van een mens. Geluid van alle…

Thuis komen van een tijdreis stuurloos rond varen in het niets. Zoals water door vingers heen vloeit ,zo glijdt tijd weg. In stilte zonder woorden maar met de klanken die mij beroeren.…

Snoei afval restproduct van een reorganisatie als rook de schoorsteen uitvliegen of gelost worden in de rivier van de uitkeringstrekkers .…

je stem, buiten bereik, net als de smaak van je lippen, overstemd door het lied van de man die niet meer op jouw boerderij wil werken ze kusten ooit de grond waar ik op liep je ogen, toen gevuld met vurig verlangen daarna kwaad ontstoken van jaloezie nu vol van de liefde die wij toen bedreven eenzame uren worden zo draaglijk. je hebt me…

ik schenk m'n hart aan wie mij lief heeft mijn pens is voor de hond verkoop m'n laatste gedachten & gevoelens aan elke gek die er iets om geeft…

De golf van het succes is niets meer dan een illusie. Wanneer de voeten het contact met de aarde verliezen, verliezen we onszelf. Voor wie het succes naar het hoofd stijgt, is het als balanceren op de punt van een potlood. Hoe langer je het volhoudt des te zwaarder het wordt.…

Rondom een loods in Rotterdam ademt de kade half rokerig eenzelfde Fenix sfeer als San Francisco, het terrein braakt geuren uit van een mix met urban overgoten spijzen die je aan de haven kan wegspoelen met twee dozijn aan keuzes van stoere brouwsels.. bezoekers worden zo van hun laatste reserves gekaapt, 't laat het leven vrijuit…

Zij schudt het leven, blaast voor even zichtbaar kleur op de wangen van het lage land.. de storm raast voorbij tilt onze kussen in de nacht naar almaar hogere sferen.. de spanning is gedaan zij is gaan liggen, de avond zucht na.…

Met indrukken groot in aantallen bleven ze uit de lucht vallen, daar kwam naar het zicht geen einde aan het begin van een rustgevende avond.. het naakt van hun lichamen in ruige veren gestoken, met pluimen hoog en warm langs rietstengels omsloten.. in verlangen dichter bij elkaar een plek om samen te schuilen uit de benauwende drukte…

2.1 een ode aan Edith v.d. Spek) ga daar maar liggen op die mat, op je zij doe je ogen dicht haal rustig adem en denk aan niets ik kom zo bij je zitten en duw mijn bips tegen jouw buik en dan zal er iets gebeuren 2.2 Er is een kind geboren hoera! het is een man gespaard verdriet met rente over rente in 1x van de…

hier is je stok dat kussen daar rammen maar! doodt Het Beest dat aan je vreet je met huid en haar verslinden wil! godverdomme ik zeg toch slaan! wees een vent wat sta je daar nou te janken?…

we kneedden jou uit liefde, mengden zweet met huid en haar, onze tongen verstrengeld zogen je dit leven in. we willen je beloven: gedrie-en zijn wij 1 en samen zijn we god…

zoals je daar ligt met je ogen dicht ‘n zweem van een glimlach rond je lippen. heeft de dood je mond in angst en pijn verwrongen? of is ‘t je zelfgekozen rust die ons treuren sust…

dat Adam zijn Eva met een suikerbiet op haar kont sloeg kan ik niet, nee wil ik niet geloven! een mattenklopper of met de vlakke hand ja dat kan wel kloppen…

mijn vingers spelen met je huid en haar jouw tong draait rondjes om een lel mijn adem mengt zich met jouw geur je kreunt, ik hijg we wisselen lieve woordjes uit jouw hart bonst op de mijne…

ik ben geboren met ‘n gat in mijn hart het liep leeg van al m’n vertrouwen dat verklaart veel zo niet alles over ons liefdesleven jij vraagt van mij eist van mij wat ik je niet kan geven…

zoals e daar ligt met je ogen dicht ‘n zweem van een glimlach rond je lippen. heeft de dood je mond in angst en pijn verwrongen? of is ‘t je zelfgekozen rust die ons treuren sust?…

je stem, buiten bereik, net als de smaak van je lippen, overstemd door het lied van de man die niet meer op jouw boerderij wil werken ze kusten ooit de grond waar ik op liep je ogen, toen gevuld met vurig verlangen daarna kwaad ontstoken van jaloezie nu vol van de liefde die wij toen bedreven eenzame uren worden zo draaglijk. je…

ik hoor de woede in je stem ken ‘t klappen van de zweep en voel de striemen in mijn hart de schaduw van jouw ijzigheid ontneemt mij alle lust…

hou van me met je hamer, verwen me met de zaag de schouwarts zegt: ‘t valt me mee want je hart is mooi gebroken hou van me met je drilboor, streel me met ‘n schaaf de schouwarts zegt: ik zie een deuk in ‘t vertrouwen en ‘n krasje op je ziel hou van me met je beitel, bemin me met je bijl de schouwarts zegt: de schade…

dit is een waardeloos vers het biedt noch troost noch een verloren stem voor mijn pijn, slechts lege woorden die niet rijmen op betraand papier…