Alle inzendingen van robin

Weet je ze zeggen: “Humor is het beste medicijn” En “Na regen komt zonneschijn”’ ‘k Word zo moe steeds uit te leggen Dat ik schreeuw om meer geluk Al was het maar voor een stuk En een beetje voor haar en een beetje voor mij Waarom valt de prijs van de Staatsloterij Nooit eens op mij?…

De geur van het strand en de golvende zee blonde haren in de Vendée Iets tussen Normandië en Bretagne Een kruising van bier en champagne Huitres en moules, vier glazen cointreau Brise, Sylvain, Rosalie, Inspector Cloiseau Bij het jeu de foot is het doel twee stenen We deden ons best maar stootten vooral onze tenen De Alpen zijn hoog, ijskoud…

Ik kan alleen maar hopen dat God ons in een ver verleden en in al zijn scheppingsdrang gescheiden heeft met alle liefde en dat het jouw bestemming is evenals de mijne om snel weer tot elkaar te komen op het heilige kruispunt der lotgenoten.…

Je ruikt naar de zee, oud touw en zout Je kijkt wat geil, je lijkt wat stout Je strakke jeans houden je billen bij elkaar een petje scheef op je blonde haar Je was er opeens, vroeg 's morgens in mei als de lucht geurt naar lavendel en bloeiende hei in de vroege morgenstond loop ik met de hond en hoop iedere dag op je stralende lach.…

En zinloos met gebroken snaren Hangen daar nog de gitaren Is dit vluchten naar de nacht de rust waar hij naar smacht De zachtheid van de dood kwam onverwacht Of is er eerder over nagedacht? En zinloos met gebroken snaren Hangen daar nog de gitaren Waarom heeft hij niet gesproken Zie zijn ogen dicht geloken Wat heeft hem zo gestoken Dat…

ik ben geen man, ik ben geen vrouw ik ben hier maar, ik moet nog komen mijn ogen bruin, mijn ogen blauw van vrouw zijn kan ik enkel dromen ik ben hier, maar ik moet nog komen waar ik ongeremd kan waken van vrouw zijn kan ik enkel dromen maar in mijn droom kan ik haar raken waar ik ongeremd kan waken na een ware transformatie…

Hij schildert steeds weer dezelfde beelden in composities die telkens nieuw zijn, maar wat moeten de beelden verbeelden? Hij schildert steeds weer dezelfde beelden: zijn het kubusnonnen, afgodsbeelden of een verbeelding van het diepste zijn? Hij schildert steeds weer dezelfde beelden in composities die telkens nieuw zijn.…

een palmbomenstrand een vlinder op een roosje die blijft zitten een poosje een schilderij van Rembrandt oude kaas op een toastje wakker worden in dromenland een kleurige vogel in de hand het paleis van Doornroosje al die dingen verbleken bij wat jij voor mij betekent dat je er bent, maakt me zo blij ik hou van jou, dat is bekend want…

Te vaak kon ik niet genieten van het leven. De gedachte terug naar die emotie laat me nog trillen en beven. Ik kon het leven niet aan en viel in een zwart gat. Nooit het besef van de kracht die in me zat. Alles gefocussed op schaduw en een zon die valt. Niet mijn blik op wat te redden viel maar op wat al was verknald. Ik voelde me als in…

Ik wil al zo lang iets schrijven naar jou. Je bent nog steeds iemand waar ik zielsveel van hou. Je was mijn vader maar alleen niet van vlees en bloed. Toch altijd wijze raad en een hartelijke groet. Ik voelde me thuis kon goed met je praten. Soms leek het wel alsof je de vulling was voor al mijn gaten. Wil je graag zeggen dat ik je vrouw…

Het moment zal gaan komen dat weet je al. Dat al je emoties zullen komen in een vrije val. Afscheid nemen en vooral hoe neem je alvast door. Des te dichterbij het moment komt des te meer bereid je je voor. De vraag is waarop denk je je voor te bereiden? Dat kan niet wanneer je apart raakt waarvan je nooit wilt scheiden. De vragende ogen van…

Uit naam van Allah De beginnende schrijver in mij slaakt een gil. Kan ik dan niet meer schrijven wat ik wil? Juist die twijfel moet ik weigeren te laten bestaan. Geen eerbetoon aan de mensen die nu zijn gegaan. Mensen die zich niet verstopten maar zich altijd bleven uiten. Door extremisten met geweren kunnen we hun boek nu sluiten. Het was…

Lieve Daniël, Ik weet het je bent pas 6 jaar. Al deze woorden nog te moeilijk een beetje raar. Papa schrijft het ook niet voor nu maar voor later. Voordat gewenning dit gevoel overstroomd als water. Het is vast gek dat papa er niet meer is. Klinkt vast gek dat ik bij je wil zijn en je zo erg mis. Je bent mijn kind ik wilde je niet verlaten…

Als vogels in een volière twitteren wij erop los voorbij de ruimtelijke barrière in een vrolijke chaos.…

Op het strand een slijmerig blubberding. In de zee een mysterieuze spookverschijning.…

De lentezon straalt en trekt de donkere plekken uit de grond en uit mijn ziel…

Ik zoek de wereld achter de woorden, Achter het bedrog, de schuld en haat Ik zoek de wereld achter de gezichten Achter het slechte, het vernietigende en achter de leugens Ik zoek die zachte, fragiele, breekbare wereld, de wereld, die alleen uit vluchtige momenten bestaat, Dat is de wereld, die ik zoek…

als ik in het donker stond tastend naar mijn reddingsboei van wit verdwenen zonder enige duiding ‘t gewicht van het leven niet meer vond golven van blijdschap of plezier die vanwege gewenning als vanzelfsprekend beschouwd werden noch de stormen die er waren behoren tot mijn werkelijkheid doch als mijn ogen het duister omhelzen en haar…

Mijn antwoord op de dood is, mocht ik sterven van verdriet, doodgaan van angst, overlijden aan een erge ziekte, dan heb ik één wens. laat mij niet alleen gaan, laat mij in angst gaan, maar laat mij niet sterven van seniliteit, van een dementiewolk boven mij. Mijn antwoord op de dood is: ik leef nú.…

In die laatste dans van kansen zal ik niet je partner zijn. Jij zult met die ander dansen, op dat laatste dansfestijn. In die laatste dans van kansen zeg ik jou bestaan vaarwel. Jij zult met die ander dansen, een opnieuw verbonden stel. In die laatste dans van kansen zie ik je met weemoed gaan. Jij zult met die ander dansen, ik blijf…

Ik mis het dat je bij me bent, dat je me door en door kent. Ik mis je ogen waarin ik verdronk, de lach die je me schonk. Ik mis het vertouwen dat ik in je had, de god waarvoor ik bad. Ik mis de woorden die we deelden, de dingen die ik me verbeeldde. Ik mis de wegen die we gingen, de vertrouwde dingen…

Gister ging ik naar zolder Bij m’n opa thuis. Daar vond ik oma’s jurk, Die lag daar nog in huis. Ik heb die jurk aangedaan Maar hij was me te groot. Zou oma hem nog passen? Ik weet het niet, ze is nu dood. Maar ze heeft hem wel eens aan gehad, Dat was bij hun feest. Ze waren 50 jaar getrouwd, ’t Was nog nooit zo mooi geweest.…

Soms wil ik dat de tijd stilstaat Om nog langer te genieten van een moment Of om nog snel iets af te maken. Soms wil ik de tijd terugzetten Om iets opnieuw te doen Of om iets te herbeleven. Soms wil ik de tijd vooruit zetten Om te stoppen met mijn bezigheid Of om snel ergens anders te zijn. Soms wil ik dat er helemaal geen tijd is Om…

Iedereen gaat eens dood Dat is zeker Maar wat dan? Is er een soort brug? Waar je overheen loopt Tijdens je sterven En dan je vleugels spreidt Net als een vogel En vliegt dan naar de zon, Waar de wolken op je wachten… Of bestaat er een wegwijzer? ‘Hemel’, ‘Hel’? Zijn we misschien net als blaadjes? Vallen van de boom Verteren…

Zoveel vragen in mijn hoofd, Ik word gek! Een stemmetje dat me wat belooft. Ach, houd toch je bek ! Ik vertrouw niets en niemand meer. Er is teveel gebeurd. Het doet zo een zeer. Ik voel mij helemaal verscheurd. Vele herinneringen, Goede en slechte. Zoveel ervaringen. Eén ding waar ik me aan hechtte Het is van me weggehaald, Het…

Ik wil het beste, Maar alles is kapot, Mensen die me uittesten. ’t Leven is verrot Als je in mijn ogen kon kijken, Dan wist je hoe ik de wereld zag, Het goede is niet meer te bereiken. Ben ik soms te laf? Niemand die het ziet, Nooit eens echt blij Door mijn vele pijn & verdriet, De dood komt dichterbij. Ik ben nog maar een klein meisje…

Als ik je weer zie knuffel ik je Dan laat ik je even niet meer los dan vertel ik wat me dwars zit en wat jij voor mij betekent mijn beste vriend Dan geef ik je mijn vertrouwen Dan geef ik je mijn hart Dan leg ik mijn ziel en gedachtes in jouw handen zodat jij mij even kan vast houden zodat jij mij even overeind kan houden zodat ik niet…

De rust gevende klanken van de stilte Het ruisende water van gevoelens. Daar zit een meisje alleen en verlaten. De zon streelt haar zwarte haren en rustend op haar knieën smeekt zij om leven want de donkere nacht nam haar ziel weg van haar Ze spreekt met haar ogen, die het licht niet meer zien. Aleen maar donker Alleen maar donker…

Mijn innerlijke pijn, mijn gekweste gevoel Staat boven alles, het beïnvloedt mijn gedachten en mijn lichaam het laat mij denken op een anderen manier op een manier die ik niet kan vertellen Omdat jullie het niet zullen begrijpen Al jaren lang met hetzelfde probleem het groeit en groeit.. en langzaam val ik uiteen mijn gevoel gesplitst in twee…

zij zal haar armen om je sluiten en je het hart van moeder natuur tonen Haar schoonheid herstelt de eeuwige pijn Pijn gevuld met haat door het duister een gedoofde vlam zal weer branden Als de aarde weer herstelt en de ziel weer terugkeert in jullie koude harten der haat…