De verdwenen reddingsboei

als ik in het donker stond
tastend naar mijn reddingsboei van wit
verdwenen zonder enige duiding
‘t gewicht van het leven niet meer vond

golven van blijdschap of plezier
die vanwege gewenning als
vanzelfsprekend beschouwd werden
noch de stormen die er waren
behoren tot mijn werkelijkheid

doch als mijn ogen het duister
omhelzen en haar kalmte nemen
worden nuances kenbaar
dan stort overvloedigheid in
tot gefluister slechts

zo
wordt mijn oceaan
mijn sombere wereld
vervult van oneindige prachtigheid
die zich in stromen van alle kleuren
een weg baant door het lege, mijn lege;
en zich aan mij voordoet en dan zal ik me bewustzijn
van het feit dat alles wat me doordringt ontsprong uit aanvaarding
van het niets

mystiek het leven donker

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 2 stemmen 313