Eenrichtingsverkeer
Iedereen gaat eens dood
Dat is zeker
Maar wat dan?
Is er een soort brug?
Waar je overheen loopt
Tijdens je sterven
En dan je vleugels spreidt
Net als een vogel
En vliegt dan naar de zon,
Waar de wolken op je wachten…
Of bestaat er een wegwijzer?
‘Hemel’, ‘Hel’?
Zijn we misschien net als blaadjes?
Vallen van de boom
Verteren
En komen nooit meer terug...
Uiteindelijk komt iedereen het te weten
Maar omdat er via de brug geen weg terug is
Kan niemand je komen vertellen
Over die brug
Of wat er verder is.
Misschien wil ik het wel helemaal niet weten.
En omdat ik dat voor mijn dood niet te weten kom,
Ga ik me daar verder niet druk over maken.
Maar er over nadenken,
Dat mag wel...
Geplaatst in de categorie: overlijden