Ode aan Marieke
Ook daarom dit gedicht
de woorden zijn gericht
en pronken zij aan zij
als pauwen vol van kleur
als rozen zwaar van geur.
Marieke, neem dit boeket van zinnen
laat je beminnen
ranke benen,lieve geest
ik was er 100 jaar geleden
en zal er over duizend jaar
kabbelend over de wereldzee
nog fluisterend zijn.
Geplaatst in de categorie: liefde