Alle inzendingen van ruud

Ze zaten wat verderaf aan een tafel, zwijgend in hun eigen chagrijn. Een knappe vrouw, niet zo jong meer, boos starend in haar glas wijn en een wat rossig uitziende heer. In het conflict dat er duidelijk heerste werd niet gepraat maar kwaad gezwegen, het “eigen gelijk” was kennelijk erg groot. Een toenadering zal hier niet worden gekregen…

Het was nog stil in dat bos, zo vroeg op de dag slechts enkele vogels lieten zich al horen, en toen ineens openden zich de bomen. Ik stond aan de rand, verrast bij wat ik zag, een vredig tafereel dat ik niet mocht verstoren, een immens heideveld tot volle bloei gekomen. Daar aan de rand van dat bos waar ik toen stond genoot ik een tijdlang…

Sprakeloos Niet te bevatten De controle kwijt Wat doe je dan Is er ergens hulp Hoe lang wachten Een warme blik Medeleven vol begrip Liefdevol word je benaderd Ook door je buurman Zijn dochter en zijn zoon Maar dan weer alleen In de woestijn van eenzaamheid Je glijdt weg Zinkend in drijfzand Het geeft verdriet Ze zien het bijna niet…

Hoog in de lucht Draagt de wind Tranen van de Andes Bereiken nooit de oceaan Ik draag het mee Lichaamstaal Handen en voeten De armoede kleurde De tranen rood En ik draag het mee Nergens was het veilig Op elke hoek loerden ogen Ongelukken per ongeluk Droefheid en frustratie Ik draag het mee Tranen mengen zich Met het leven ten…

Twee meisjes Zongen zachtjes Hun lieve liefdesliedjes Beide meisjes creëerden Hun creaties koesterend Afscheid nemend Maar nooit Van mijn netvlies Dansend in dromen Alles lost langzaam op Niet deze dromen Altijd bij mij dragend Daarom zing ik mijn lied In de verre velden Wie zal het nog horen Alleen mijn twee meisjes…

Waarom ligt er een prima ballerina op een dikke Duitser Is de dikke Duister rijk, nee Is hij een machtig man, nee Is hij woest aantrekkelijk, nee Kan hij haar muze zijn, nee Waarom ligt er dan een prima ballerina op een dikke Duitser Heeft ze een afwijking Wordt ze gedwongen, gechanteerd Zoekt ze rijpheid en geborgenheid Of wordt ze…

Langzaam nadert de wolf het huisje van de oude vrouw De lucht van haar urine bereikt hem door de ochtenddauw Behoedzaam sluipt hij naderbij door het openstaande hek Mist en angsten trekken op Speeksel loopt hem in de bek Het is niet de lust voor mensen maar de honger die hem drijft De winter heeft hem hard geslagen Overleven is wat…

Langzaam weekt ze los uit een nacht die nauwelijks leek te blussen Wat rest zijn smeulende emoties Haar liefde is onbaatzuchtig, onvoorwaardelijk Voor hem, onbegrijpelijk, ongemakkelijk Haar liefde zit in elke vezel, in elke cel Voor hem, te dichtbij, te overweldigend Haar liefde is op elke plek, ten alle tijden Voor hem niet te…

Heb mijn humeur een korte broek aangetrokken en hem een vrolijke zonnehoed opgezet maar het was geen gezicht Heb mijn ego opgesloten in een kluis in Addis Abbeba, maar het decimeerde Houdine Heb mijn verdriet begraven maar het schoot wortel en woekert nu onsnoeibaar in mijn hoofd Heb mijn hoop laten varen op de Titanic en mijn geluk…

Die niets verbergende lach Gewoon omdat je niet nadenkt Niets krenkt Niets kraakt Maar gewoon lacht Die grip op zaken Met je zachte handjes Die passen in mijn grote Alles al aangeraakte harde handen Je laat me zien Dat kijken genoeg is Waarom die blik op de horizon Gewoon hier en nu We stapelen wat blokken En de brokken in mijn…

Je zit in mijn hart Het past eigenlijk niet Stoffige kamers vol Met tassen verdriet De gang loopt over In de glijbaan de tranen Ik baan me een weg Naar daar waar je zit Niet dat ik je vind Maar de ramen staan open Het is al zo lang Dat jij bent gaan lopen Op paden en wegen Het wikken en wegen Doet me beseffen dat tijd slecht vervliegt…

De letters dansen ongeremd ongetemd slaak ik mijn zuchten hopend op golven woorden worden ingehaald door interpunctie de functie van de taal is echter het kabaal En dus verdwaal ik behaal ik diploma's in talen nooit verschenen verdwenen lettergrepen grijpen me kijken me aan op zoek naar betekenis…

Hoe de herinnering het lichaam achterlaat in staat van verbinding met dingen nooit voltooid En hoe mijn tranen landen in het navelmeer dat keer op keer uitdroogt denkend aan jou straks streef ik je voorbij word ik net zo oud als jij haal ik je in en loop je voorbij zie je niet en jij mijn verdriet…

Het raakt me zonder iets te voelen aan en uit komen al je dromen Het vermogen om zonder iemand te zien te voelen wat het is om en om de twijfel en de wetenschap dat stilstaan geen optie is Het raakt me ik voel het aan alles.…

nu jij het leven hebt gelaten gaat er een moment van stilte voorbij maar in die stilte zal ik met je praten altijd blijf je dicht bij mij…

Weet ons op het vale zand van Avalon want wij waren reeds geland en bezig zoute rouw te weren van een schimmig strand. Als het ware om het tij te keren. Nog voorbij sint-valentijn schuurden schopjes tegen dood aan in haar zij tot de vloed kwam en het beukte tot de branding tot het eenmaal vrij van vliezen vlamde tot het tweemaal…

hou van mij vroeg ik haar hou van mij zoals je nog nooit gehouden hebt leg je handen als een schelp om mijn hart warm het streel het troost het zodat het door jouw liefde blijft kloppen lucht blijft geven adem blijft geven mij leven blijft geven dan kan ik je ook weer terughouden van hou van mij vroeg ik haar hou van mij alsof ik je…

Op die winter dinsdagavond spande zich om jou de blauwe hemel en het brandde, brak en week alsof dit afscheid zomaar komen kon, als zomerliefde, fel van vorm en naam en kleur, alsof de bleke zeeën van de maan zich wenden kunnen naar de zwarte zijde. Wat niet gekund had, is gebeurd. Liever hadden wij jouw adem vurig in je terug geblazen…

Het gevoel als ik in jouw ogen kijk is alsof ik in puur genot verdwijn ik voel mij dan schathemelrijk en wil voor altijd bij jou zijn Het gevoel van grenzeloos vertrouwen warmte, pure liefde en eerlijkheid alsof wij samen onze wereld bouwen vluchtend in zoveel zeeën van tijd Ik ruik in zwoele dromen jouw geur de passie dendert dwars door…

Als jij heel even eenzaam bent weet dan dat ik jou oprecht bemin en als jouw vrolijkheid weg rent dan halen we die samen wel weer in Jouw wereld is niet die van mij maar mijn hart is wel bij jou niet samen, niet ons, niet wij maar weet dat ik van jou hou Bij jou kan ik altijd mezelf zijn met jou kan ik eindeloos praten door gedeeld verdriet…

De symbolen van atomen de gezichten van gewrichten de doorzichtige kijk op zaken nooit gezien misschien ga ik het snappen nu is het slechts naar lucht happen bij de gedachten aan het kloppend hart dat in ons woont jou en mij heeft gekozen als veilig huis gekroond Het voelt zo goed en ook zo nieuw ik zie de horizon oplichten Woorden worden…

Onder de schoonheid van jouw verschijning schuilt een heel klein stukje onzekerheid het bezorgt jouw karakter een verfijning een lieve blootlegging van sensibiliteit Ik wil jouw twijfels voor altijd ontvoeren zeker wanneer het om mijn vriendschap gaat laat mijn woorden jouw prachtige hartje beroeren en weet dat het mijne voor jou openstaat…

Jouw lippen mijn ogen, jouw blik, het mededogen. Tien vingers twee handen, de knuffels, familiebanden. Een moeder een vader, liefde in elke groeiende ader. Nu al bloedmooi en niet meer weg te denken: de dag dat liefde nieuw leven gaat schenken.…

Nederland wilde beter weer het werd een groot verlangen ik keek naar het weer op tv, maar keer op keer zag ik de bui al hangen…

soms is er van binnen iets kapot je snapt de dingen niet zo goed dan ben je bang als een marmot voor het vechten mis je de moed soms sla je trotse vreugdekreten op het leven hef je het glas en dan ben je allang vergeten hoe in en in bedroefd je eigenlijk was…

het is niet van dat dure nee, het kost geen ene cent ik vind het meer iets weghebben van dat pure er is geen mens die dit niet kent het zijn van die oprechte woorden die ik met mijn hart beschrijven kan het is niet van dat dure nee, ik noem het houden van…

Wat ongezegd mijn mond in diepe voren open spert, die ene vraag aan jou, die in stille tonen valt en sijpelt, vorm en stemming zoekt, de lippen zwanger van het zwijgen.…

Je plukt de woorden van mijn boom zonder schroom Zaai je mijn glimlach…

Vlinders zijn rare dingen Ik wist niet wat ze ook al weer deden en toch, tegen de ondergaande zon zie ik er duizenden in de spiegel als ik knipper met mijn ogen Rare mannen met schepnetjes achtervolgen me in mijn dromen maar ik sta ze niet af weiger en wat ze ook mogen bieden ik weiger sommige dingen kun je niet delen met…

Je past zo heerlijk niet in het plaatje Je mikt zo handig net naast het gaatje Je kleurt zo lekker niet binnen de lijnen Je schopt de zon van de horizon En wordt wakker Stille held in dromen Zo lijkt het Te zijn…