Vervlogen ziel
Als je mij weer ziet,
is het voor jou weer zo lang geleden,
die verrassing en die blijheid in jouw ogen
treffen mij het meest.
In jouw kleine geheugen
past nog alleen maar het heden,
ik weet als ik straks weer weg ben,
dat ik niet ben geweest.
En als je dan op een dag
heel jouw verleden bent vergeten,
jouw familie en jouw vrienden
helemaal niet meer kent.
Niet meer weet dat je kinderen hebt
en hoe ze allemaal heten,
en mij nog alleen maar ziet,
als een of andere vreemde vent.
Dan blijf ik toch komen
en laat jou niet in de steek,
want ik zal je niet vergeten,
en blijf naar jou verlangen.
Ik kom zo vaak ik kan,
al is het maar eens in de week,
dan kom ik bij jou zitten
en streel zachtjes jouw wangen.
En af en toe strijk ik ook nog even
over jouw grijze haar,
want ik hoop toch zo,
dat heel diep in jou nog iets voortleeft.
De laatste vonk van een emotie
die voelt door dit laatste gebaar,
dat er naast jou iemand zit
die nog heel veel om jou geeft.
--------
Geplaatst in de categorie: emoties