825 resultaten.
memoriam
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 3.824 ik had erom gevraagd
een kleine bloem in groot vertrouwen
geplukt vanuit een twintigjarig strandgebied
zuiver, slank en wit
nu slechts nog een koestering
heel stil rond virtuele blaadjes, uitgegroeid
tot enkel nog herinneren
waar moet ik beginnen? vroeg ik zacht
ik ben ver, verloren in een land van kou
ik dank je
voor de jonge vrouw…
over mijn vader
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 3.410 (I.M.)
na vijf jaar
nu vaart een visserman voorbij
hij draagt schoenen rond zijn nek
en in zijn handen houdt hij
slechts Latijn
een grote paraplu verbergt de zon
voor even, evenals de regen
valt ze evengoed langszij
het water schittert zijn kristallen glans
als de pas geronnen terugblik
op zijn ogenblauwe lach
deze vijfde…
Arti-flex
netgedicht
2.0 met 26 stemmen 2.768 (voor Artifex)
aardetinten leven waar haar pen de ruimte geeft
er kleven nieuwe woorden aan deze dag
geweven langs de weg die alle kanten uitgaat
zij vindt ze, neemt ze, schikt ze
tot
weefsels als tapijten, kleurrijk, rood is roder
blauw diept zeeën uit en geel schijnt met de zon
op levendige akkers
binnen, in haar woordenboek
ligt…
pseudoniemen
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 2.551 hoe jij namen leven laat
één voor één karakters geeft, als mens
dromer
en als verlichte geest gekleurd
langs vijvers zweeft, de lelies blank
of roze licht
hoe je altijd zoekt naar juist dat ene mooie
diep vanuit jouw binnenkind
de wereld ziet
als vorstkastelen
al jouw pseudoniemen komen uit je hart
opgetekend als dezelfde mens…
sinterklaasblues
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 2.504 pepernoten strooien zichzelf, schoenen
staan gerangschikt volgens
leeftijd, keurig in de passen van vandaag
-nog eventjes-
dan kruipt genoegen op de bank
warm verpakt in spitsvondigheid op rijm
een herinnering klampt vast
aan alle lieve woorden die zijn jaardag zingen
geef ik mijn verrukking mee
de gedachten bij mijn vader, die al…
heimwee
netgedicht
2.0 met 42 stemmen 2.342 (voor Annelies)
juist omdat je zoveel achterliet
voelen vingers nog de randen van jouw leven
ergens daar
vertoeft jouw glimlach op een foto
en ik beef
geef me jouw tekens in lucht
aan de wand en in geluiden, maak me blij
want jij, je bent niet ver
ik voel me bij je
altijd als de achterkant van morgen
zoveel schemert in vandaag…
Lex
netgedicht
2.0 met 32 stemmen 2.175 (gefeliciteerd met je 15e verjaardag!)
Lex
tussen alle tranen door blinkt een lach
want dit wordt niet vergeten
vijftien jaren telt de ring
die levens ronder lopen laat en zonder
treurmomenten lukt zo’n leven niet
wat ben je mooi mijn zoon- je straalt
en laat je warme ogen spreken
nimmer laat jouw mooie dag
de warme…
13 augustus
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.914 vandaag loopt er een kind aan mijn hand
eerstgeboren voelt hij kleiner dan hij is,
want missen spreekt het grootste woord
en buiten,
in dat verre land van bruggen bouwen
speelt vertrouwen met mijn pop
ze draagt wat krullen rond haar ogen
maar ze ziet de mijne niet
ik pluk mijn witte bloemen uit een
tijdloos dood gebaar
daar samen…
zestien
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.541 er was ooit een kindje
kleiner leek het, dan mijn hand
maar nu zegeviert jouw grote lach
boven mijn verstand en hoger
dan de curves van een stukgemaakte buik
wat ben jij sterk!
en ik ben trots
wanneer vanaf de hoge rots
die leven heet, jouw droombeeld buitelt
in een langgerekte sprong
vol vrolijke bravoure
de abat-jour van kleine beelden…
de mooiste
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.521 papa
zie ik nog
jouw stappen in mijn hart
het kleed van rood en goud
in waardige warmte
en de staf leunde uren weg
in gewillige handen
die dienstbaarheid verlieten uit respect
grote trots beroert alsnog
mijn kinderhart
waar ik naast je liep in kleine handen
die jou droegen, naar omhoog...
daar glinstert eeuwig in mijn…
stiltemoment
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.330 er woont een vlinder in mijn huis
heel zacht…
schijnen blauwe ogen zomerlicht
waar nachtsfeer koud verdwijnt
verschijnt het kleine wonder
tussen glas en glas, vertrouwd alsof
het altijd al zo was
mag ik zuchten rond het middaguur
de avond beter weten langs de witte muren
van vandaag?
graag lees ik wat ze zeggen wil
blijf verlegen,…
zes november
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.290 gisteren verjaarde je en-
ik mis je niet meer zo; je verloor
jouw hart en mij
woorden kwetsen slechts
een lege muur -maar toch-
verlang ik nog
familiaire banden, strandend
in de warmte van een tijd toen heelheid
zo gewoon was
tussen alle kledingstukken aan de lijn
verblijf ik, immer als de mens
die
slechts ‘van jou’ wil zijn…
heiligman
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 1.232 vandaag denk ik terug
aan een man, een zwaargewicht
op lichte vleugels danst de gedachte
aan zijn zachte blik, de bril wat schuin
geschikt
rondt welgebogen zicht
zijn licht glanst tussen rood en goud
geplooide charme
waar de maan de bomen raakt
schuilt zijn lach in kleine kinderogen…
over en weer
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.076 tussen jou en mij is slechts één grens
huid op huid, de vingers rond de pols
van wat we voelen
buitenkant
binnenkant
lippen woelen tot de hartstocht
van een paar… hun hardgeworden lust
naar zacht gekust
bijtende illusies rond een zoetgezogen mond
een fluistering ontsnapt
gelachen naar
de tijd waar jij
mijn open armen vond…
gezellig
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 976 gezellig
een boterzachte kerst
verwarmt genoegens onder licht
vertier
de boom is perfect; zwart
met gulden sterren en versiersels als
het klatergoud van welstand, binnen pijn
mijn ogen fonkelen
door alles wat er schijnt
lijkt dit feest zo mooi en blij
als ik stilletjes wat verder kijk
prijken vlinders tussen kleine wensen
en het…
papaklaas
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 942 in mijn herinnering neem ik je hand
je staf en blije kinderogen
warmgezongen door de onsterfelijkheid
van elk decemberlied
zie hoe ik geniet papa, je was de mooiste
en je droeg jouw mantel graag
een roodfluwelen kerstmis antwoordt traag
op wat mijn hart
in zoveel beelden ziet…
familie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 935 (de boomklevers liepen snel omhoog- omlaag
en soms vertrokken traag wat waterdragers uit de lucht)
er werd een glimlach om me heen gelegd
heel zacht uit ogen neergedaald verwarmde
het mijn haar
ik voelde klein, onzeker ook, maar niet bij jou
je droeg me door het bos
in zusterhanden, broederhart, zo zeker
als de bomen
levend over bladgroen…
vogelijn
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 914 .
toen zachte tonen tussen huizen graag hun weerklank vonden
zweefden hoog langs oude gevels kleine zomerschrijvers;
elke lijn zong duizend woorden
het stille licht dat in de kerk haar kleur verspreidde
liep nog mee in ogen waar geluk mocht wonen
ver verheven boven kou,
klein gelaten in een mens die elke stap bewonderde
en het was mooier…
kerstlicht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 842 ik draag een ster in mijn raam
ze straalt haar zachte licht
rond alles, dat verduisterd lijkt
binnen prijkt een boom
er hangen engelen in, verscholen tussen
goud en witte winterbeelden
proef de weelde van vandaag:
de boom beschermt een Kind, een vrouw
en steunt haar stoere man
ik voel verlangen naar jouw naam
haar klank verkleurt mijn…
( in memoriam: Sascha)
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 817 zuiver hart
zoals jij haar kloppen laat – steeds – in alles
zo verloopt de wereld tot een eindeloze geste, mooier
in een waterplas
gevat in dat wat liefde heet
jouw weergaloze boodschap fluistert wit
in lichte vlinders en de zon vertaalt mijn hart
warm,
geborgen in de tijd dat blikken samenvielen
ach, ik ben je nimmer kwijt -want…
verstrooiing
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 817 vele rozen lagen er; maar zeven stonden
fier rechtop
als een saluut in zilt herinneren
verging hun aanblik stiller dan de wind, die vogels droeg
uitgestrooid langs zand en water
zwierf wat as
van wie het was –dat weet ik niet, maar wel
de witte blaadjes die zich bogen
naar de hemel
en dat steeds vervagend spel
van vele zware voeten…
los laten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 810 er ging een vogel weg
zijn vleugels ruisten zacht
in hun afscheid klonk de roep
van rust
nu leven wegvloog door zijn open raam
schijnt licht vanaf de achterkant
nooit meer vrolijk
lijkt het
uit zijn naam
verschijnt de eerste lente
in een tere bloem…
ga maar
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 766 nu je sterft uit een verlaten lichaam
vogels zingen van de voorjaarszorg, uitbundig
blij en tomeloos het leven vieren
zucht ik vrijer
over zeven uren zweeft jouw stille lach
zonder machteloze durf een andere tijd tegemoet
hoe zoet is dan het sterven
blijer zal ik zijn
als jij jouw haren glanzen laat
in bovenaardse zon
In memoriam…
familiereünie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 762 als ooit familie samenkomt
dan hoop ik, dat er niets
echt niets van pijn verwringen blijft
slechts liefde
en de band van bloed met alle
goede dingen
altijd dichter bij mijn hart
blijven de herinneringen aan
die mooie
warme dagen
mag ik vragen dat voor mij slechts
terug te doen?
een dikke zoen!…
gaan in liefde
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 749 (mama, 20-04-1936 / 22-08-2011)
gaan in liefde
toen viel alles even stil
ons hart in de jouwe, onze ogen bij elkaar
onze handen streelden al het laatste leven
buiten liet de zon een vlinder vallen
binnen scheen de dood op jouw gezicht
het was mooi hoe rust in overhand
langs ingevallen wangen -zocht
tot…
dank..
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 713 Lieve vrienden en vriendinnen,
Dank jullie wel voor alle steun, liefde en warme woorden.
dag mama
(in de kerk van mijn jeugd brandt het licht van leven)
nu je gegaan bent
nu je rust
kus ik jouw koude ogen en een wang
waar zacht
jouw vrede sust
ik mis je, waar ik missen mag
maar meer nog ben ik blij
om alle…
vandaag, in mei
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 702 (we zijn begonnen met een goed gevoel)
nu de dodenweg zichzelf verlaat
en korte passen richting witte bloemen zet
noem ik de dag al bij zijn asgeworden naam
we hebben zacht gestrooid
de witte bloemen stil geplukt, waarna
ze teder rusten in hun bed
van grijs geworden blad
ik huil
en laat het raam dat altijd uitkijkt
op weleer
open…
Meikind
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 682 (over mijn oma)
in jouw boezelaar schuilen nog mijn kinderdromen
waar je ooit geboren was
een eiland, dat verenigd werd met vaste wal
bezongen als een scheepje dat zijn koers bepaalde
helder, langs de levenslijnen van jouw oude dag
“schipper ik zie de vlaggetjes waaien”
zingt nog in mijn hart, verankert als een beeld
dat bloemen…
HET RODE VERLATEN
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 668 morgen roept oktober
rond de ochtend kleuren nachten valer
eenzaam, gestorven in dat loze uur van wachten
vanuit het oosten raast de herfst al eender
met een open dag
de blik door het raam verraadt herkenning
en gespitste oren vangen reeds de oude roep
uit vroeggeboren nevels
overal
waar afscheid blaast
leg ik rode bladeren neer…
ten laatste
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 653 z’n baard verzilvert
nu dit jaar ten einde loopt
een oudgediende…